 |
| Picasso, The Acrobat (1930) |
Πάντα θα σε κοροϊδεύουν.
Πάντα θα σε κυνηγούν. Πάντα θα σε πνίγουν.
Μακάρι να ήταν
όλα καλά. Ποτέ δεν θα είναι όλα καλά. Και αν κάποιες φορές είσαι καλά ,θα είναι
επειδή ξεχνιέσαι. Είναι καλό να ξεχνιέσαι. Είναι ωραίο να ακροβατείς. Είναι
ωραίο να σε κοιτούν περιμένοντας να πέσεις. Ξέρεις ότι δεν θα πέσεις. Δεν
μπορείς να πέσεις. Δεν θα πέσεις. Απλά η πιθανότητα να πέσεις κάνει τους άλλους
να σε κοιτούν. Και συ τους κοιτάς από ψηλά και γελάς. Και γελάς γιατί το τέλος σου
είναι προδιαγεγραμμένο ,αφού τελικά η ιστορία δείχνει ότι θα πέσεις.
Είμαστε
ανήμερα θεριά. Είμαι ένα ανήμερο θεριό. Είσαι ένα ανήμερο θεριό. Παλεύουμε
μεταξύ μας, σκίζουμε τις σάρκες μας και όταν πέφτουμε για ύπνο φιλιόμαστε
σταυρωτά με χαμόγελα και δάκρυα. Αυτή είναι η ιστορία μας ,αυτό το μέλλον μας και
αυτό το τέλος μας. Και κάθε μέρα ,κάθε επόμενη μέρα ,ξυπνάω και νιώθω σαν
κυνηγημένος. Με κυνηγάνε και τρέχω. Και ξυπνάω να ρίξω νερό στα μούτρα μου μπας
και ξυπνήσω και φοράω τα ρούχα μου μπας και σταματήσουν να με αναγνωρίσουν και
κουβαλάω την τσάντα μου παίζοντας το αδιάφορος για να μην τους προκαλώ. Τριγυρνάω
μέσα στην ζέστη στο χιόνι και στην αλμύρα κρυμμένος και χωνεμένος από τον ίδιο
μου τον εαυτό. Αυτόν τον μικρό μου τον εαυτό. Τον άλλοτε ταπεινό ,άλλοτε
σκοτεινό ,άλλοτε χαρωπό και άλλοτε πικρό και αδιάφορο.
Τα παιδιά όταν
μεγαλώνουν συνεχίζουν να είναι παιδία. Ακόμα κοιτάνε κάτω από τα κρεβάτια ,ακόμα
ανοίγουν τις ντουλάπες ,πνιγμένοι. Τα παιδιά παραμένουν παιδιά. Και συ θες να
μεγαλώνουν να νοικοκυρεύονται και να διαπρέπουν. Να γίνουν τρανοί ,αφέντες και
καθώς πρέπει. Θα καταλήξουν όμως δούλοι ,σκάβοντας σε ορυχεία για ένα κομμάτι
ψωμί καθώς ο επιστάτης θα φυστικώνει τις γυναίκες τους. Ο επιστάτης είναι ένα
πλάσμα πολυδιάστατο. Πρώτα σε υπνωτίζει. Μετά σε κάνει να συμφωνήσεις και
έπειτα ανάλογα την περίσταση αλλάζει μορφές. Είναι ο σύγχρονος Δίας. Είναι μία μορφή άυλη που φοράει
γυαλιά και τον περιβάλουν μάζες. Και οι μανάδες τον ακούνε και κάνουν ότι λέει.
Και τα παιδιά κλαίνε αλλά δεν τα ακούει κανείς πιά. Λίγη ησυχία. Ησύχασε.
Και εσύ
ησύχασες. Έγινες και συ δούλος και τώρα σκάβεις όχι για να βγάλεις κάρβουνο
,αλλά για να βρεις χρυσό. Και όποιοι σου μιλάνε τους ζητάς να βγάλουν τον
σκασμό. Τους λες να το βουλώσουν και να κάνουν στην άκρη. Τους πνίγεις. Τους κυνηγάς
και τους κοροϊδεύεις.
Πάντα θα τους κοροϊδεύεις.
Πάντα θα τους κυνηγάς. Πάντα θα τους πνίγεις.
