μετά απο 3 χρόνια σιωπής..

η σιωπή είναι χρυσός, λέει η παροιμία.
όχι πάντα, λέω εγώ.

οι φωνές πολλές φορές, έχουν μία δόση προσφοράς σε αυτόν που φωνάζεις.
ξεθυμένεις
τον προειδοποιείς
κοροϊδεύεις τον εαυτό σου ότι τάχα μου τάχα μου, κάνεις το χρέος σου στα παιδιά σου, στον εαυτό σου, στην κοινωνία.

Μεγάλο ψέμα.Εραστής του πληκτρολογίου είσαι, μάγκας του καναπέ, φοβισμένος ασβός που μυρίζει σκατίλα,με ανακατωμένη πτωμαϊλα.

Σαν να μην έχει περάσει μία μέρα από τον Οκτώβρη του 2011, που υπογράψανε για το πρώτο Μνημόνιο.

Στίς εκλογές του 2019, είχαμε μία επιστροφή στην κανονικότητα ΛΕΕΙ.

Την κανονικότητα, ποιά ;
του 1821
του 1827
του 1911
του 1922
του 1936
του 1940
του 1949 
του 1952
του 1963
του 1967 
του 1974
του 1981
του 1989
του 1992
του 1996
του 2001
του 2009
του 2011
του 2012
του 2015

ποιά είναι η κανονικότητα Τελικά ;;

η κανονικότητα είναι το ξεπούλημα των ασημικών της κοινωνίας;
της εκχώρησης εθνικής κυριαρχίας;
την αύξηση της εγκληματικότητας ;
των αστείων συνθέσεων των στατιστικών για να αποδείξουμε πως η ανεργία έχει μειωθεί;
της βίαιης αλλοίωσης της πληθυσμιακής σύνθεσης της χώρας;

και κάτι εξαιρετικά σημαντικό. Σταματήσαμε να χρησιμοποιούμε την λέξη "ΚΡΑΤΟΣ", και χρησιμοποιούμε την λέξη "ΧΩΡΑ"..

Το κράτος προϋποθέτει, δύναμη, ασφάλεια, ισχύ, νομιμότητα, αποτελεσματικότητα, υπερηφάνεια, πολίτες.

η Χώρα είναι κάτι σαν γεωγραφικός προσδιορισμός. Κάτι το θολό. Κάτι το "φλού". Κάτι το "μπουρδελιάρικο". Κάτι το "τουρλουμπούκι". Κάτι το "είδα φώς και μπήκα"...
Κάτι σαν νά λέμε, είμαι Σενεγαλέζος και μένω στην Κίνα, ή γεννήθηκα στην Κίνα, άρα είμαι Κινέζος.... Οχι δεν είμαι μαύρος είμαι κίτρινος.

Μετά από 3 χρόνια, πάλι εδώ λοιπόν

και θα τα λέμε

η "ισότητα" και η Δημοκρατία μας....

και ξαφνικά, άρχισαν τα ουρλιαχτά.

Όχι δεν ουρλιάζουν οι "δημοσιο"-"γράφοι", ούτε για το brexit, ούτε για τις πετσοκομμένες συντάξεις των ηλιθίων.

ούτε για τους φόρους των "υποτελών"...

Οι δημοσιο-γράφοι ουρλιάζουν για τον "Μαρινόπουλο", τον "prisounic", τον "promodes", τον "carefour".....

γιατί;               γιατί "σκάει"....

γιατί κινδυνεύουν να μείνουν 12.500 εργαζόμενοι χωρίς δουλειά, γιατί 3.000 συνεργαζόμενες επιχειρήσεις , με άγνωστο αριθμό θα βρεθούν σε δύσκολη θέση, 

γιατί, γιατί, γιατί.......

και χρωστάει λέει 500 εκατομμύρια, που μετά έγιναν 800, μετά 1.000, μετά 1.200, μετά 1.500, μετά 1.800.

και οι δημοσιογράφοι, λέει, μας λένε για το "κρίμα" των 13.500 , 16.500, 17.000 ανέργων οικογενειών, για το 1,8 δισ που είναι το 1% του ΑΕΠ.....

Κοίτα λοιπόν να δείς......

έχουμε 1.400.000 ανέργους, που το 90%, δημιουργήθηκε μέσα στα μνημόνια, μέσα στην κρίση.

1.400.000 ανέργους, που δούλευαν σε "μαρινοπουλά-κιδες", "μαρινιπούλ-ιδες", κλπ κλπ , που στον αριθμό αυτό, δεν συμπεριλαμβάνονται όσοι δραπέτευσαν στο εξωτερικό (γύρω στις  300.000), δεν υπολογίζονται οι "μερικής και διαλείπουσας απασχόλησης".....

εχει χαθεί πάνω από το 50% του ΑΕΠ, ... ΔΕΝ άκουσα κανέναν "δημοσιο-γράφο", να το αναφέρει.....

απλά ο "γαλλοτραφής" Μαρινόπουλος, έχει φιλίες με τον Ολαντ, και με τις τράπεζες.....

...... και κάνει 25.000.000 ευρώ διαφήμιση στα κανάλια που "δουλεύουν οι δημοσιογράφοι".....

και...... σήμερα λέει θα πάει εκπρόσωπος του υπουργείου οικονομικών και του υπουργείου εργασίας..... για να δηλώσει στο δικαστήριο, για την υπαγωγή της εταιρείας στο άρθρο 99.... 

ότι το δημόσιο "συμφωνεί για να πάρει τα λεφτά του σε 180 δόσεις".......

για όσους δεν κατάλαβαν  180 δόσεις  σημαίνει ...15 χρόνια.

ετσι δίνει 15 χρόνια το δημόσιο και το ΙΚΑ....σε όλους τους Ελληνες που τα Μνημόνια και η κρίση κατέστρεψαν....

όπως επίσης οι Τράπεζες (αυτές που την ανακεφαλαίωση πληρώνουμε-πληρώσαμε  εμείς)...... έδωσαν μόνο 450 εκατομμύρια δάνειο - εν μέσω της κρίσης).... όπως δίνουν σε κάθε Ελληνα.......

όπως νοιάστηκαν το ίδιο  και για το 1.000.000 ανέργους-πληβείους, με τις 16.000 ανέργους-πατρικίους.

ΝΤΡΟΠΗ.... 

ο πόλεμος των FALKLANDS και οι ανιστόρητοι νεοέλληνες

το 1982 έγινε κάποιος πόλεμος.

το Ηνωμένο Βασίλειο έστειλε μία αρμάδα ,κάμποσες χιλιάδες μίλια μακρυά, για να "ανακτήσει" το "στέμμα" μία συστάδα νησιών 12.173 τετραγωνικών χιλιομέτρων με 2.932 κατοίκους, 40.000 πρόβατα, μερικές χιλιάδες πιγκουίνους, κάτι γλάρους της Ανταρκτικής αρκετά βρύα και λειχήνες.

τους συμπαθείς ή τους αντιπαθείς , τους αγαπάς ή τους σιχαίνεσαι, οφείλεις να παραδεχθείς  ότι οι Άγγλοι ακολουθούν μία πρωτόγονη λογική.

δεν σου "χαρίζω" τίποτα, θα δώσω αγώνα μέχρι τέλους για να προασπίσω τα συμφέροντά μου, δεν με νοιάζει τι θα μου κοστίσει αυτό.

κάποιοι αφελώς και βλακωδώς πίστευαν πως η Αγγλία, λόγω απόστασης ( αυτή ήταν η επίσημη δικαιολογία του δικού μας πρωθυπουργού για την μη επέμβαση μας στην Κύπρο το 1974), θα παραιτούντο.

κάποιοι άλλοι "δημοκρατικών αρχών και σοσιαλιστικών πεποιθήσεων", ήταν βλέπετε ο "σοσιαλισμός" τότε της μόδας στην Ελλάδα , και στην Αγγλία κυβερνούσε η "φιλελεύθερη" Θάτσερ, εκραύγαζαν χαρούμενοι, όποτε ένα πύραυλος exocet (γαλλικής κατασκευής και προέλευσης) της αργεντίνικης αεροπορίας εύρισκε τον στόχο του.

κάποιοι άλλοι, υπηρέτες ενός "δημοσιογραφικού συγκροτήματος", που απο τα χρόνια της γερμανικής κατοχής είχαν δώσει τα διαπιστευτήρια τους  , έριχναν το "αντι-εγγλέζικο" δηλητήριο τους.

η Αγγλία τον συγκεκριμένο πόλεμο τον έβγαλε πέρα μόνη της, χωρίς  ούτε καν την στοιχειώδη ηθική συμπαράσταση των υπολοίπων κρατών της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας τότε των 9 κρατών (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Ελλάδα, Βέλγιο,Ολλανδία,Λουξεμβούργο,Ιρλανδία Δανία), γεγονός που ΤΟΤΕ σε κάποιες ελληνικές εφημερίδες, από κάποιους αγνούς και ανιδιοτελείς "ευρωπαϊστές", να τεθούν ερωτήματα για την περιβόητη "ευρωπαϊκή προστασία και ευρωπαϊκή αλληλεγγύη".

οι μόνοι σύμμαχοι και υποστηρικτές των Βρετανών, για δες κάτι συμπτώσεις, ήταν οι Αμερικανοί, οι οποίοι τους έδιναν πληροφορίες για τα αργεντίνικα πλοία και τα αεροπλάνα από τους δορυφόρους.

Στην Αγγλία είχαμε ενα δημοψήφισμα, που το αποτέλεσμά του, ήταν θετικό, ως προς το να εγκαταλείψει το Ηνωμένο Βασίλειο την "γερμανοκρατούμενη" Ευρωπαϊκή Ένωση.

προσωπικά βρίσκω τους "λεονταρισμούς" των "λοιπών Ευρωπαίων", του τύπου "φύγετε τώρα", γραφικούς και αστείους.

οι βρετανοί θα φύγουν όποτε το επιλέξουν αυτοί, τουλάχιστον ετσι προβλέπεται απο την συνθήκη της ΕΕ.

το ίδιο εξαιρετικά γραφικούς και αστείους βρίσκω τους ισχυρισμούς των Ισπανών για το Γιβλαρτάρ, των Βορειοϊρλανδών  και των Σκωτσέζων για δημοψηφίσματα και αποσχίσεις.

το "στέμμα", είναι ένα ενιαίο και αδιαίρετο, και για όσους ανιστόρητους δεν μπορούν να το κατανοήσουν μόνο προβλήματα θα υπάρξουν.

υ.γ. οι ακτές του Βελγίου και το ευρωκοινοβούλιο είναι μόλις λίγα μίλια απο τις Αγγλικές ακτές..... Οι διάφοροι γραφικοί και κυρίως ανιστόρητοι , ας σκεφτούν .... για ποιες αιτίες και αφορμές ΞΕΚΙΝΟΥΝ ΠΟΛΕΜΟΙ.

και τουλάχιστον ας λάβουν την ξεκάθαρη στάση των Αμερικανών υπόψη τους , ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΑΠΟΛΥΤΑ τους Βρετανούς.

Οι γενιές των σκουπιδιών

Όλα κυλούσαν ομαλά. Όλα κύλαγαν σαν το νερό. Ή μάλλον έτσι νόμιζαν. Όλα είχαν την λογική τους και οι κάτοικοί αυτής ζούσαν το όνειρο της ελευθερίας ,της εργατιάς για το ψωμί και την χαρά στα ξενυχτάδικα.

Όλα κυλούσαν σαν το νερό μέχρι που το νερό έγινε λάβα. Και η φωτιά έπεσε και μας έκαψε. Και μεις αντί να την σβήσουμε ,καθίσαμε γύρω της σαν τους ινδιάνους περιμένοντας τον θεό της βροχής να την σβήσει.

Η φωτιά ακόμα καίει. Έκαψε όλα τα δέντρα ,αυτά τα αιωνόβια δέντρα και τώρα καίει τα χορτάρια. Σιγοκαίει. Κανείς δεν δίνει δεκάρα πλέον.

 Τι να τα κάνουμε τα χορτάρια άνθρωπε μου ,εμείς την σκιά των δέντρων θέλαμε…

Και οι ιθαγενής μπολσεβίκοι κλαίγανε με μαύρα δάκρυα καθώς οι μενσεβίκοι γελώντας υστερικά κάτω από τον χαοτικό ήλιο φώναζαν ότι από παλιά τους τα έλεγαν.

Ποιος έχασε;
Σχεδόν όλοι
Ποιος κέρδισε;
Ελάχιστοι

Αλλά ποιος νοιάζεται ,οι μέρες οι μήνες και τα χρόνια πέρασαν και κανείς δεν δίνει δεκάρα. Ο κεφετζής έγινε ψήστης και έβγαλε την φουφού στην μέση της ασφάλτου ,ψήνοντας τα σουβλάκια σε τιμή «γνωριμίας» που πήρε τελευταία στιγμή πριν ο χασάπης τα πετάξει στα σκυλιά.

Αλλά ποιος νοιάζεται ,οι μέρες οι μήνες και τα χρόνια πέρασαν και κανείς δεν δίνει δεκάρα. Ο κεφετζής έγινε ψήστης και έβγαλε την φουφού στην μέση της ασφάλτου ,ψήνοντας τα σουβλάκια σε τιμή «γνωριμίας» που πήρε τελευταία στιγμή πριν ο χασάπης τα πετάξει στα σκυλιά. 

Ο πρώην μπετατζής έγινε επιχειρηματίας αγοράζοντας μία αποτελειωμένη σουβλακερή και βγάζοντας καρέκλες στο πεζοδρόμιο των τυφλών.
Οι κομμώτριες κλείνουν τα κουρεία και πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι με το ειδικό τσαντάκι από την σχολή του αμάραντου.
Οι βιβλιοπώλες κλείσανε τα άνδρα της κολάσεως και πουλάνε βιβλία από πεζοδρόμιο σε πεζοδρόμιο σε τιμή γνωριμίας λες και είναι καμιά αίρεση
Ο πρώην αφισοκολλητής δουλεύει στο υπουργείο.

-Κύριε Α. γιατί κάνατε αίτηση σε ελληνικό πανεπιστήμιο για το μεταπτυχιακό σας;
-Γιατί που άλλου έχει; ,απάντησα σαν ηλίθιος
-Όχι δεν καταλάβατε Κύριε Α. ,γιατί δεν φεύγετε στο εξωτερικό να αναζητήσετε εργασία ή να συνεχίσετε στις σπουδές σας;
Και κάπου εδώ σκέφτηκα να του πω: Θα μου δώσεις εσύ τα λεφτά ηλίθιε;
-Γιατί να μην δοκιμάσω εδώ την τύχη μου πρώτα Κύριε Β;.
-Κύριε Α. είσθε πολύ μικρός για αυτό το μεταπτυχιακό ,ανταγωνίζεστε ανθρώπους με εμπειρία και απόφοιτους από καλύτερες σχολές , τι θα κάνετε εάν δεν επιλεγείτε;
-Δεν θα πεθάνω κιόλας κύριε Β.

Θέλω να γυρίσω στα βασικά.
Εκεί που ο μούλος δεν έχει δικαίωμα να μιλά για κάτι που δεν έχει να κάνει με την δουλειά του.
Εκεί που ο σουβλατζής ψήνει σουβλάκια και δεν αναλύει την θεωρεία της σχετικότητας.
Εκεί που ο 60άρης περιμένει να βγει στην σύνταξη για να χαρεί τα εγγόνια του.
Εκεί που τα παιδιά παίζουν με τις λάσπες και τα οχυρά τους και όχι με καθρέπτες που κινούνται.
Εκεί που η μάνα μου δεν θα συχτιρίζει που γύρισε από τα ξένα.
Εκεί που η γενιά μου θα είχε ένα λαμπρό μέλλον όχι στο εξωτερικό αλλά στον ξεραμένο τόπο μου.

Ξέρω ότι ζητάω πολλά. Τα περισσότερα από αυτά δεν θα πραγματοποιηθούν. Θα μεγαλώσω ,θα βρίζω την ώρα και την στιγμή της μετουσίωσης και τα παιδιά μου θα γελάνε με τον βλάκα τον πατέρα τους που του την σπάνε τα αυτονόητα. Η μάνα τους θα κλαίει καταριώντας την ώρα και την στιγμή που με συνάντησε και η πεθερά της θα γελάει λέγοντας από μέσα της :το μούλικο είναι δικό σου τώρα ,εγώ δεν έχω καμιά δουλειά μαζί του ,μεγάλωσέ το μόνη σου.  

Λούστε με ,με φωτιά ,βάλτε μου και ένα καντήλι να σιγοκαίει ,προτού σας κάψω εγώ.
Θάψτε με βαθιά στην γη πριν σας πετάξω από τον γκρεμό.
Απαλύνετε τον πόνο μου ,προτού σας πονέσω.

Κάψτε μου το σπίτι.
Χουφτώστε τα παιδία μου.
Παρενοχλήστε την γυναίκα μου
Πουλήστε όλα τα υπάρχοντα μου.

Ταΐστε με σαν το ποντίκι και προτού γεράσω πετάξτε το σκουπίδι στα σκουπίδια.

Κυνήγι

Picasso, The Acrobat (1930)

Πάντα θα σε κοροϊδεύουν. Πάντα θα σε κυνηγούν. Πάντα θα σε πνίγουν.

Μακάρι να ήταν όλα καλά. Ποτέ δεν θα είναι όλα καλά. Και αν κάποιες φορές είσαι καλά ,θα είναι επειδή ξεχνιέσαι. Είναι καλό να ξεχνιέσαι. Είναι ωραίο να ακροβατείς. Είναι ωραίο να σε κοιτούν περιμένοντας να πέσεις. Ξέρεις ότι δεν θα πέσεις. Δεν μπορείς να πέσεις. Δεν θα πέσεις. Απλά η πιθανότητα να πέσεις κάνει τους άλλους να σε κοιτούν. Και συ τους κοιτάς από ψηλά και γελάς. Και γελάς γιατί το τέλος σου είναι προδιαγεγραμμένο ,αφού τελικά η ιστορία δείχνει ότι θα πέσεις.

Είμαστε ανήμερα θεριά. Είμαι ένα ανήμερο θεριό. Είσαι ένα ανήμερο θεριό. Παλεύουμε μεταξύ μας, σκίζουμε τις σάρκες μας και όταν πέφτουμε για ύπνο φιλιόμαστε σταυρωτά με χαμόγελα και δάκρυα. Αυτή είναι η ιστορία μας ,αυτό το μέλλον μας και αυτό το τέλος μας. Και κάθε μέρα ,κάθε επόμενη μέρα ,ξυπνάω και νιώθω σαν κυνηγημένος. Με κυνηγάνε και τρέχω. Και ξυπνάω να ρίξω νερό στα μούτρα μου μπας και ξυπνήσω και φοράω τα ρούχα μου μπας και σταματήσουν να με αναγνωρίσουν και κουβαλάω την τσάντα μου παίζοντας το αδιάφορος για να μην τους προκαλώ. Τριγυρνάω μέσα στην ζέστη στο χιόνι και στην αλμύρα κρυμμένος και χωνεμένος από τον ίδιο μου τον εαυτό. Αυτόν τον μικρό μου τον εαυτό. Τον άλλοτε ταπεινό ,άλλοτε σκοτεινό ,άλλοτε χαρωπό και άλλοτε πικρό και αδιάφορο.

Τα παιδιά όταν μεγαλώνουν συνεχίζουν να είναι παιδία. Ακόμα κοιτάνε κάτω από τα κρεβάτια ,ακόμα ανοίγουν τις ντουλάπες ,πνιγμένοι. Τα παιδιά παραμένουν παιδιά. Και συ θες να μεγαλώνουν να νοικοκυρεύονται και να διαπρέπουν. Να γίνουν τρανοί ,αφέντες και καθώς πρέπει. Θα καταλήξουν όμως δούλοι ,σκάβοντας σε ορυχεία για ένα κομμάτι ψωμί καθώς ο επιστάτης θα φυστικώνει τις γυναίκες τους. Ο επιστάτης είναι ένα πλάσμα πολυδιάστατο. Πρώτα σε υπνωτίζει. Μετά σε κάνει να συμφωνήσεις και έπειτα ανάλογα την περίσταση αλλάζει μορφές. Είναι ο σύγχρονος Δίας. Είναι μία μορφή άυλη που φοράει γυαλιά και τον περιβάλουν μάζες. Και οι μανάδες τον ακούνε και κάνουν ότι λέει. Και τα παιδιά κλαίνε αλλά δεν τα ακούει κανείς πιά. Λίγη ησυχία. Ησύχασε.

Και εσύ ησύχασες. Έγινες και συ δούλος και τώρα σκάβεις όχι για να βγάλεις κάρβουνο ,αλλά για να βρεις χρυσό. Και όποιοι σου μιλάνε τους ζητάς να βγάλουν τον σκασμό. Τους λες να το βουλώσουν και να κάνουν στην άκρη. Τους πνίγεις. Τους κυνηγάς και τους κοροϊδεύεις.

Πάντα θα τους κοροϊδεύεις. Πάντα θα τους κυνηγάς. Πάντα θα τους πνίγεις. 

ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝΤΑΣ----Γιάννης Ξανθούλης – "Επιτέλους… φτωχοί!"

 

Να ξαναγίνουμε φτωχοί. Όπως ήμασταν πάντα. Όπως οι ήρωες των παλιών αναγνωστικών που οι γιαγιάδες έμοιαζαν με γιαγιάδες κι όχι με συνταξιούχες πόρνες.

Όπου οι μπαμπάδες επέστρεφαν το μεσημέρι για να καθίσει ΟΛΗ η Ελληνική οικογένεια στο τραπέζι και να φάει το σεμνό φαγητό – όσπρια πεντανόστιμα και ζαρζαβατικά με μαύρο ψωμί μοσχοβολιστό – ενώ η γάτα και ο σκύλος περίμεναν στωικά να ‘ρθει η σειρά τους…

Να ξαναγίνουμε φτωχοί όπως ήμασταν πριν σαράντα και πενήντα χρόνια. Τότε που ονειρευόμασταν εν μέσω γκρι, μπλε και μπεζ χρωμάτων, τότε που καμιά Ελληνίδα δεν φιλοδοξούσε να γίνει ψευδοξανθιά, τότε που η λάσπη κολλούσε συμπαθητικά στα παπούτσια μας και οι αυθεντικοί ζήτουλες βρίσκονταν έξω απ’ τις εκκλησιές περιμένοντας το τέλος της λειτουργίας και του μνημόσυνου.

Να ξαναγίνουμε φτωχοί πλην τίμιοι, χωρίς κινδύνους να ξεστρατίσουν οι αρχιμανδρίτες προς την ψηφιακή παιδοφιλία. Να βρούμε ξανά τις σωστές μας κλίμακες, χωρίς αγωνία παρκαρίσματος και παχυσαρκίας.

Να ξε-τρελαθούμε από την επικοινωνιακή μας υστερία με τα σιχαμένα κινητά τηλέφωνα που κατάργησαν κάθε έννοια ιδιωτικής ζωής.

Να βρούμε πάλι τη σημασία του χώματος καταργώντας το καυσαέριο του επάρατου τρέχοντος πολιτισμού.

Να μάθουμε να χρησιμοποιούμε τα κουλά μας χέρια σε δουλειές που σήμερα δίνουμε του κόσμου τα λεφτά, όπως μεταποίηση ρούχων, αλλαγές γιακάδων στα πουκάμισα, καρικώματα στις κάλτσες, υδραυλικές και σχετικές εργασίες.

Σταματήστε τις ψυχολογίες και τις παραφιλολογίες για τα «τραύματα» των παιδιών.

Μόνο λύσεις γήινες και πρακτικές (χωρίς ενστάσεις από τον Ρομπέν της ευαισθησίας, τον ΣΥΡΙΖΑ), θα αποκαταστήσουν την τρέλα και το χάος που υπαινίσσονται οι στατιστικές.

Να θυμηθούν οι Νεοέλληνες πως προέρχονται απ’ τον Μεγαλέξανδρο, από τον Μιλτιάδη, τον Αριστείδη και προφανώς απ’ τον… Αλκιβιάδη, πράγμα που σημαίνει ότι μπορούν να βάλουν σε ενέργεια τον «δίκαιο θυμό» αν συμπέσουν με ληστές τραπεζών, περιπτέρων, σούπερ μάρκετ και κοσμηματοπωλείων.

Επιτέλους ας σταματήσουμε την Ευρωπαϊκή μας ψυχοπάθεια. ΠΟΤΕ κανένας Έλληνας δεν έγινε σωστός Ευρωπαίος.

Ούτε καν ο Αβραμόπουλος, ούτε καν ο Σημίτης και άλλοι τέτοιοι... που μου διαφεύγουν. Απ’ τον καιρό που σταματήσαμε να θυμώνουμε σωστά, την πατήσαμε.

Μη φοβάστε τη φτώχεια. Η πατρίδα μας είναι ευλογημένη έστω κι αν δεν παράγει λαμαρίνες αυτοκινήτων ή καλής ποιότητας νάρκες και όπλα για τους τριτοκοσμικούς!

Θυμηθείτε την ευλογία του ελαιόλαδου, της κορινθιακής σταφίδας, του χαλβά Φαρσάλων, των εσπεριδοειδών, της σαρδέλας και των λατρεμένων ραδικιών. Λάδι, χόρτα, ελίτσες, λίγο τυρί και ψωμί ζεστό, να φρεσκάρουμε στο μνημονικό μας το παλιό αναγνωστικό του Δημοτικού.

Το ξέρω πως είναι ζόρι να κόψουμε το σούσι απότομα, όμως ήρθε ο καιρός να αναβιώσουμε την όπερα της πεντάρας, της δεκάρας και των άλλων χρηστικών μας αξεσουάρ.

Μια δοκιμή νομίζω πως θα μας πείσει…

Του Γιάννη Ξανθούλη - Ελευθεροτυπία

Παλλόμενα πέη και @ρχίδι@ μάντολες

*Ο όρος αρχίδια μάντολες αφορά ελληνική υποτιμητική έκφραση, που περιγράφει συνήθως μία άσχημη κατάσταση. Συνώνυμα: αρχίδια καλαβρέζικα, αρχίδια καπλαμά

Όχι δεν κουνάω το πουλί μου. Αυτό που κάνω είναι τέχνη ηλίθιε.
Όχι δεν είμαι σαδιστής. Αυτό που κάνω είναι τέχνη βλάκα.
Όχι δεν είμαι κτηνοβάτης. Αυτό που κάνω είναι φυσική μου ανάγκη απολίτιστε.
Όχι δεν είμαι πούστης. Απλά η κοινωνία με ωθεί. (Εσύ που από τις δύο έννοιες ,σκέφτηκες πρώτη;)

Ζούμε στην εποχή του αόρατου μανδύα. Φοράμε τον αόρατο μανδύα του πολιτισμού και ορθού και μας δίδεται η ευκαιρία να δημιουργήσουμε τέρατα.

Εεεε λοιπόν άκου και αυτό: ΓΑΜΩ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΣΑΣ ,ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ ΣΑΣ ΑΝΩΜΑΛΟΙ ΚΟΠΡΟΛΑΓΝΟΙ(Βλέπε φωτογραφία στα δεξιά).

Όχι κύριοι δεν βρίζω. Αυτό που κάνω είναι τέχνη. Δεν μπορείτε να με λογοκρίνετε. Μπορώ να λέω ότι θέλω ,όπως θέλω και όποτε θέλω. Όχι κύριοι δεν έχετε κανένα δικαίωμα σε αντίθεση με εμένα. Έχετε ένα μόνο μία υποχρέωση και αυτή είναι να με ανεχθείτε.

Ο κόσμος περίμενε ότι η αριστερά θα μας απαλλάξει από τον σύγχρονο οικονομικό ζυγό. Ο κόσμος περίμενε ότι η αριστερά θα πράττει κοινωνικά και όχι καπιταλιστικά. Τελικά η αριστερά (εκ του Περιστερά ,εκ του περιστέρα) αποδεικνύεται χειρότερη της δεξιάς. Και κάπου εδώ λες το κάθε πέρυσι και καλύτερα.

Χαίρομαι πραγματικά που τα πράγματα πάνε τόσο σκατά (εκ του σκῶρ). Και χαίρομαι που όλη αυτή η αποχαύνωση μας φέρνει κάθε μέρα ένα βήμα πιο κοντά στον πάτο.

Μέχρι να ξυπνήσουμε θα είμαστε οι αιώνιοι μαλάκες  σας ,κύριε κυβερνήτα.

*μαλάκας αρσενικό ,(κυριολεκτικά) αυτός που αυνανίζεται ,συνώνυμα: αυνανιζόμενος ,(μεταφορικά) (μειωτικά) ο αποβλακωμένος, ο αποχαυνωμένος,(μεταφορικά) (υβριστικά) ο ποταπός, ο απεχθής, ο ηλίθιος, ο χαζός, ο κουτός, το κορόιδο ,(οικείο) (προφορικό) (φιλική) προσφώνηση

Μεγάλη είναι η χάρη σου κύριε Φαμπρ μου.

ένα δέντρο, ένα δάσος και μία ΜΑΝΤΗΛΑ και ένα ΜΠΟΡΝΤΕΛΟ

Σταθήκαμε  όλοι στην Μαντήλα της Αιγυπτίας.....

Ας ανοίξουμε λίγο την εικόνα.........

1. οι δύο καθηγητές πτυχιούχοι ίσως της Γυμναστικής Ακαδημίας των Σκοπίων , παρελαύνουν χωρίς γραβάτα. ....Δεν φταίνε αυτοί..... Φταίει το Ελληνικό κράτος που διόρισε δασκάλους-καθηγητές , εδώ και πολλά χρόνια, από μία ΕΧΘΡΙΚΗ για την ΠΑΤΡΙΔΑ και την ΚΟΙΝΩΝΙΑ  και τον ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ χώρα.  Από την άλλη, μην ζητάμε γραβάτες, όταν ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του ΔΕΝ ΦΟΡΟΥΝ.

Συμπέρασμα ..........ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ.........

2. Ο σημαιοφόρος, έχει αλογοουρά........ Δεν είναι μαθητής..... είναι μία "ελευθερη προσωπικότητα", που "ελευθερα" διαμορφώνεται στο πλαίσιο μία "δωρεάν εκπαίδευσης" ....ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΑΙΔΕΙΑΣ.

Συμπέρασμα........ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ.........

3. Πίσω από τον "σημαιοφόρο".....όπως βλέπουμε την εικόνα, παραστάτης της σημαίας είναι μία νεαρά. Το "μίνι" της , είναι ίσως λίγώτερο από 5 δάχτυλα κάτω από το βρακί της..... Το βρακί της είναι σίγουρα στρινγκ μωβ χρώματος........δεν είναι εικασία......Τα μωβ στρίνγκ "σπάνε ταμεία", στα 16χρονα. Είναι στοιχείο μαγκιάς και απελευθέρωσης. Το πουκάμισο είναι εξω από την φούστα.

Συμπέρασμα.........ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ.........

4. Πίσω από την παραστάτρια με το "εικαζόμενο μωβ στρινγκ"..... και το τακούνι, ακολουθεί μία άλλη παραστάτρια. Αυτή έχει την μπλούζα μέσα στην φούστα, φοράει σώπατο, και η φούστα της είναι 10 πόντους πάνω από το γόνατο, και 50 πόντους κάτω από το βρακί. Εικάζω ότι το βρακί της είναι βαμβακερό "γεροντίστικο".... Ο  πατέρας της είναι κάργα συντηρητικός, η γειτονιά τον αποκαλεί φασίστα....... και η πεθερά του δεν του μιλάει , γιατί έχει εκφρασθεί κατά των προσφύγων.....

Συμπέρασμα........ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ..........

5. η νεαρή Αιγυπτία φοράει μαντήλα. Φοράει  φούστα που σέρνεται στο χώμα. Φοράει σακκάκι πάνω από το πουκάμισο. Τα μόνα που φαίνονται είναι η μούρη της και τα χέρια της.

οι γονείς της δεν "κώλωσαν" να την στείλουν στην παρέλαση ΟΠΩΣ ΓΟΥΣΤΑΡΙΖΑΝ......και όπως ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΑΡΧΕΣ ....επιβάλλουν και όχι ότι πεί η κοινωνία......

ΑΝ ΗΤΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ .......όλοι ΣΑΣ  θα τους αποκαλούσατε ΦΑΣΙΣΤΕΣ, ΚΟΜΠΛΕΞΙΚΟΥΣ και ΓΕΛΟΙΟΥΣ....

Η ίδια δέν κώλωσε να πάει έτσι στην παρέλαση....... 

η ίδια σέβεται τους γονείς της.....

Η ΙΔΙΑ ΣΕΒΕΤΑΙ .......ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ.......

ΟΙ καθηγητές της - οι εκ Σκοπίων - σέβονται την ιδιαιτερότητά της......

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ..........ΜΑΓΚΙΑ........

ΚΑΙ τώρα λοιπόν εγώ σας ρωτάω.

τί βλέπετε ;

ΕΓΩ  βλέπω μία κοινωνία παρηκμασμένη, σάπια.

Μια κοινωνία, όπου το δικό της το διαφορετικό το πνίγει-- αλλά το ξένο το επικροτεί--

Μια κοινωνία που σιχαίνεται τις παραδόσεις της και την "κοινωνική ευπρέπεια".

Μια κοινωνία .....που δεν ξέρει τι "γιορτάζει την 25η Μαρτίου"...... κάποιος μαλάκας σαπιοκοιλιάς Υπουργός θυμήθηκε το ....ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ......

Μια κοινωνία που θεωρεί τις παρελάσεις ως "γιορτή μίσους" ..... "γιορτή ρατσισμού"....

και μία κοινωνία , που ανέχεται ...... στην δική της την γιορτή..... παραστάτης της Σημαίας.... να είναι μία Αιγυπτία......

όταν Αιγύπτιοι...... κατέσφαζαν μαζί με τους Τούρκους ...τους Ελληνες......

τι μας φταίει λοιπόν ;

ή για να το θέσω διαφορετικά......

πιστεύει κανείς ότι η σάπια αυτή κοινωνία, η κοινωνία του μωβ στριγκ στην παρέλαση.......

θα μπορέσει να "αφομοιώσει" ή να "εντάξει"....

την κοπελιά ...ή 

"τις κοπελιές με τις μαντήλες" ;;

κάποτε....η Δημοκρατία.... ο Φασισμός ....και οι "ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ"..

κάποτε λοιπόν στην Αθήνα.

- καλημέρα σας. Με λένε Αναξίμανδρο και είμαι Κορίνθιος. Θέλω να εγκατασταθώ στην πόλη σας.

- τι δουλειά κάνεις Αναξίμανδρε;

-είμαι αργυραμοιβός.( χρηματιστής ένα πράγμα)....

-Λυπούμεθα Αναξίμανδρε αλλά αργυραμοιβούς  έχουμε καμπόσους. Δεν θέμε.

- καλημέρα σας. Με λένε Αναξαγόρα και είμαι Αργείος. Θέλω να..........

- στα αποτέτοια μας Αναξαγόρα, δεν μας νοιάζει τι θές. Η Αθήνα με το Άργος δεν είναι φίλες πόλεις.... πάρε τον @ούλο και δρόμο.......

-καλημέρα σας . Με λένε Δαρείο και είμαι Πέρσης. Θέλω να εγκατασταθώ στην πόλη σας.

-τι δουλειά κάνεις ρε Δαρείο ;;;

-είμαι έμπορος χαλιών.......

-δε θέμε ρε Δαρείο... έχουμε την Μοιραράκη.

-ναι αλλά εγω ομιλώ και την Περσικήν....

-εχέσθημεν

-και την Ιουδαϊκήν, και την Ινδικήν, και την Γαλατικήν.....

- ε καλά τώρα.........

-ναι αλλά θα συνεργάζομαι και τον εξάδελφόν μου τον Μιθριδάτην εις την Βακτριανήν, που κάνει εισαγωγαι-εξαγωγαί.....

-και τι θα εξάγεις ρε Δαρείο;;

-Λάδι

-δεν παράγουμε λάδι ρε....

- θα το φέρνουμε από την Καλαμάτα, θα το ονομάζουμε Αθηναϊκό , και θα το εξάγουμε.....

-λοιπόν Δαρείο εντάξει. Θα εγκατασταθείς στην Αθήνα. Θα ανοίξεις μαγαζί στα Χαυτεία. Θα μένεις στον Βοτανικό.Θα κινείσαι μεταξύ ....Χαυτεία-Βοτανικού, και Συντάγματος.

- Συντάγματος;; ....

-ναι ρε ....μετά από 2.500 χρόνια, θα μας φέρουν καπέλο ένα Γερμανό Βασιλιά, θα τον ρίξουμε... και εκεί στην πλατεία τα ζώα οι απόγονοι μας , θα το πουν Σύνταγμα......

-δεν καταλαβαίνω...

-δεν χρειάζεται Δαρείο, δεν σου πέφτει λόγος. Και παίρνεις άδεια για 5 χρόνια. ΚΑΙ θα μου πληρώνεις εκτός από την φορολογία την κανονική , το "μετοίκιον"......

-δηλαδή;;

-έξτρα φόρος αγοράκι μου, διότι εκμεταλεύεσαι το υπάρχον σύστημα, την πόλη, την ευταξία, διότι κλέβεις το ψωμί της Δέσποινας....

- Μα........

-θέλεις ;;;;;

-ξέρετε.....

-θες ρε ή όχι;;;

-θέλω...... και η οικογένειά μου;;;;;

-με το παρδόν ρε Δαρείο;;;

-η οικογένειά μου λέω θα εγκατασταθεί κι αυτή.......

-- οχι αγόρι μου... δεν παίζει........ ΑΔΕΙΑ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΜΟΝΟ ΕΣΥ ΓΙΑ ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ...... όποτε ΔΕΝ γουστάρεις να κάνεις "εισαγωγαί περσικά χαλιά"... "εξαγωγαί Λάδι Αθηνών εκ Καλαμών"..... σηκώνεσαι και φεύγεις ....ΑΦΟΥ ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΠΡΩΤΑ τις οικονομικές υποχρεώσεις σου και ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΔΗΜΟ, και προς τους ΠΟΛΙΤΕΣ, αλλά και προς τους Δούλους.........

έτσι λοιπόν κυρίαι και κύριοι, λειτουργούσε κάποτε η Δημοκρατία είς τας Αθήνας..............

βεβαίως υπήρχαν και πόλεις-κράτη που η Δημοκρατία ήτο άγνωστος λέξις ....... π.χ. η Σπάρτη.........

καλημέρα σας........

-...... μέρα.........

-ονομάζομαι Αναξίμανδρος και έρχομαι εκ Κορίνθου......

-........ρχίδια μας.........

-είμαι έμπορος........

-................ (=σιλάνς)

-θέλω να εγκατασταθώ στην πόλη σας........

-....... "τσού"......

-...μπαρδόν;;

-δε θέμε....

-διατί;;

-έτσι.

-καλημέρα σας.

-.....μέρα.......

-ονομάζομαι Αναξαγόρας και είμαι Αργείος.......

-....... έτσι........

- ορίστε;.... 

-....είσαι τρόμπας αγοράκι μου;;; τα ίδια λέμε σε ολους.....

1. στ΄αρχίδια μας,  2. "τσού"...3. "δε θέμε" 4. γιατί "'ετσι"..... το κατάλαβες;.... εσένα σου είπαμε το τελευταίο με την μία.... ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΠΟΛΛΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ.....δεν έχεις ακούσει ......."το Λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν";

-καλημέρα σας ονομάζομαι Δαρείος , είμαι Πέρσης και θεεεεεεεέ.......λωωωωωωω..... (=σιωπή.... τουτέστιν σιλάνς.......)

-(....ακούγεται μία φωνή από το βάθος......).....

-βάλτε του ρε..... πίσα και πούπουλα..... και παλουκώστε τον τον καργιόλη στα σύνορα ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ........βάλτε του και μία επιγραφή........ "δεν γουστάρουμε απρόσκλητους επισκέπτες ρε"......

που έρχεται ο πάσα είς και μας διακόπτει από την σιέστα.........

.......όχι τόση πολύ πίσα ρε Λεωνίδα.......... κάνε οικονομία παιδάκι μου................

έτσι λοιπόν κυρίαι και κύριοι λειτουργούσε κάποτε "η μη δημοκρατία" εις την Σπάρτην..........

ή "μη δημοκρατία"...... ήτοι ...ο φασισμός τουτέστιν..........

Ηθική Ευθύνη

Δεν ξέρω τελικά αν η εμπειρία είναι ευλογία. Όσο μεγαλώνω μπερδεύομαι. Και όσο μπερδεύομαι χάνομαι. Και καθώς χάνομαι ,εσύ με ρωτάς τι σκέφτομαι. Με ρωτάς εσύ που με γέννησες ,εσύ που με ξέρεις καλύτερα και από τον ίδιο μου τον εαυτό μου.  «Τίποτα δεν σκέφτομαι» σου απαντώ. Γιατί αν σου έλεγα τι σκέφτομαι το μυαλό σου θα βάραινε ακόμα περισσότερο και ξέρω ότι είσαι έτοιμος να εκραγείς.

Στο θέατρο του παραλόγου ,έχεις γίνει κομπάρσος και δεν μπορείς με καμία παναγία να το χωνέψεις. Εκεί που άλλοτε έκοβες και έραβες ,τώρα δεν μπορείς να παίξεις όπως έπαιζαν τα παιδία της γειτονίας.

Πολιτικά ανήθικοι ,πολιτικά άναρχοι. Οι καιροί γυρνούν και εκεί που ο αέρας έτρεχε με 50 χιλιόμετρα την ώρα ,τώρα τρέχει με 200. Όχι ,μην προσπαθήσεις να εξηγήσεις το γιατί. Η αιτιολογία είναι απλούστατη και ονομάζεται Ελλάδα. Θα μπορούσε να ονομάζεται έθνος και κοινωνία της εξέλιξης. Ο κατευνασμός των ψυχών οδηγεί σε δρόμους απροσπέλαστους. Άφησες κάτω την ασπίδα άφησες κάτω και το δόρυ και ΄τώρα η μάνα σου σε κλαίει οικτίροντας τους φονιάδες σου. Μάνα δεν φταίνε οι φονιάδες αλλά ο γιός σου που άφησε τα όπλα.

Πολιτικά ανήθικος είναι αυτός που σου παίρνει το φαΐ για να το δώσει στους δίπλα την στιγμή που εσύ δεν έχεις να φας. Δεν έχει σημασία κύριε μου που τόσα χρόνια είσαι εδώ. Γιατί να βγάζεις 3; Δώσε μας τα 2 για να μην σε σκοτώσουμε. Υπάρχουν δικαιώματα που οφείλουμε να υπερασπιστούμε εδώ. Και εσύ απλά γελάς νευρικά ,δίνοντας τα 2 σου. Στο τέλος θα τους πεις πάρτε και τα 3 μου και άστε στον διάολο. Μαφία ,βρομιά και αηδία.

Είναι κρίμα για την γη της επαγγελίας να βιώνει τέτοια κατάντια. Είναι κρίμα για τα παιδία της ουτοπίας να παλεύουν με νύχια και με δόντια για λίγα κομμάτια χαρτί. Είναι κρίμα για τα αγέννητα παιδία μας να βαδίσουν στην κατεστραμμένη γη της άλλοτε επαγγελίας. Είναι κρίμα για αυτούς που έφυγαν και μας κοιτάνε από αλλού να τους ντροπιάζουμε έτσι.

Και αν πας να ανατιναχθείς πως θα πολεμήσεις; Και αν δεν πολεμήσεις εσύ ποιος θα πολεμήσει;

Τα χρόνια θα περάσουν. Θα πολεμήσουμε ,θα κερδίσουμε  και τον γέρο μου θα πάψουν να τον εκβιάζουν για λίγα ψιλά. Αυτοί που κοκόρευαν και χλεύαζαν εκβιαστικά θα μας κοιτάνε δειλά από την γωνιά και αυτοί που τυράννευαν και εξουσίαζαν θα είναι μέσα στο χώμα σκεπασμένοι καλά και ζεστά.

Και αν εμείς δεν σπείρουμε ποιος θα θερίσει ρε μαλάκα;

Στο κλουβί με τις τρελές..

Ειλικρινά ,κοιτώντας κανείς νηφάλιος την όλη κατάσταση ,μάλλον θα επέλεγε να μεθύσει.

-Παππού τι έχεις να μας πεις για την κρίση;
-Αν ζούσε ο Αντρέας σήμερα τίποτα από όλα αυτά δεν θα είχε γίνει…

-Γιαγιά τι έχεις να πεις για τα μέτρα που ψηφίζονται;
-Εγώ την σύνταξη μου θέλω να παίρνω…

-Πατέρα ,πως τα βλέπεις τα πράγματα;
-Βαλτός είσαι και συ ρε παλιομαλάκα;

-Μάνα ,πως τα βλέπεις τα πράγματα;
-Δεν έπρεπε να είχα γυρίσει την Ελλάδα αγόρι μου…

-Εσύ αδελφέ μου;
-Είμαι απολιτίκ. Να πάνε να πνιγούνε όλοι τους.

-Εσύ εαυτέ μου ,τι έχεις να πεις για την κατάσταση αυτή;
-…

«Μωρέ ας ήμουν εγώ πρωθυπουργός και θα σας έλεγα…» ,φώναξε ο Βασιλάκης ο καΐλας καθώς έφτιαχνε με χάρη την φράντζα και ανακάτευέ τον φρέντο του.

Που να ήξερε ο παππούς ,ότι ο Ανδρέας μας έχει αφήσει χρόνους.
Που να ήξερε η γιαγιά ότι σε μερικά χρόνια θα θρέφει σκουλήκια.
Που να ήξερε ο πατέρας ,ότι ο γιός του θα τον τιμωρεί μια ζωή.
Που να ήξερε η μάνα ότι η ξενιτιά θα ήταν τελικά τόσο γλυκιά.
Που να ήξερε ο αδελφός ότι θα γινόταν απολίτικο ζώον
Που να ήξερα και γω τι θέλω να πω…
Που να ήξερε ο Βασιλάκης ο καΐλας ,ότι καφέ μπορείς να φτιάξεις και στο σπίτι σου.

Και κάπου εδώ έρχεται κάνοντας εικόνα στο μυαλό μου όλους αυτούς τους διαλόγους σε ένα καρέ, έρχεται η συμβουλή του πατέρα μου. «Σταμάτα να μετράς τον κόσμο με τα δικά σου δεδομένα…»

Και αμέσως μετά έρχεται στο κεφάλι μου ,κάποια άλλα λόγια του πατέρα μου. «Κάθε τρίτη γενιά πρέπει να έχουμε πόλεμο»

Ο καθένας λοιπόν με την τρέλα του ,θα σας απαντήσω. Ο καθένας μας ,με την τρέλα του , θα σας ανταπαντήσω..   

Στην χώρα των λωλών ,απολωλαίνεσαι. Και αν δε τρελαθείς εγκαίρως με την κατάλληλη αγωγή θα φροντίσουμε να σε κάνουμε καλά εμείς.

η Ρωσική Αυτοκρατορία

Μιλάμε για μία υπερδύναμη. Σίγουρα είναι, αν μετρήσει κανείς τις πυρηνικές κεφαλές, και κυρίως την αυτοκρατορική της παράδοση. Θα πρέπει εξ άλλου να σημειώσουμε και την μόνιμη θέση στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Κατά τα άλλα,  το πιο σωστό θα ήταν να λέμε μία μεγάλη «περιφερειακή δύναμη».

Η πρώην ρωσική αυτοκρατορία έχει καταρρεύσει, και στην ουσία έχει υποστεί ανεπανόρθωτες ζημιές.

Από μία αγορά άνω των 400 εκατομμυρίων κατοίκων, μετά βίας φτάνει σήμερα τα 150 εκατομμύρια.

Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης οδήγησε στην «ανεξαρτηκοποίηση» περίπου 150 εκατομμυρίων με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα την ανεξαρτησία της Ουκρανίας ή Μικρορωσίας κατά κάποιους, που αντιπροσωπεύει 50 εκατομμύρια ομόδοξους με τους Ρώσους.  Άλλα 100 εκατομμύρια χάθηκαν, από τα κράτη του συμφώνου της Βαρσοβίας.

Η θρησκεία  στην εποχή του κομμουνισμού, που είχε εξαφανισθεί για να μην τονίζει τις διαφορές μεταξύ των ορθόδοξων Ρώσων με των καθολικών Πολωνών, αλλά κυρίως με των Μουσουλμάνων της Ασίας, επανήλθε , ψάχνοντας να βρεί συνεταίρους στον παγκόσμιο χάρτη.

Η κυριαρχούσα ιδεολογία ο κομμουνισμός εξαφανίσθηκε μπροστά στον καπιταλισμό. Η ρωσική αυτοκρατορία έχασε το κυριότερο εξαγώγιμο προϊόν της. Πρακτορεία σε χώρες της δύσης , - τα ντόπια κομμουνιστικά κόμματα- έχασαν την χρηματοδότησή τους από την μάνα Ρωσία, έχασαν την λάμψη τους, έχασαν την δημοτικότητά τους.

Κράτη  φράχτες δημιουργήθηκαν  στα σύνορα , τα οποία στερούν από την Ρωσία την δυνατότητα άμεσης επαφής είτε με παραδοσιακούς εχθρούς , είτε με παραδοσιακούς φίλους. Οι χώρες της Βαλτικής είναι ένα παράδειγμα. Οι χώρες του Καυκάσου ένα άλλο.

Αυτό που κάποια εποχή λειτουργούσε σαν όπλο για τους Σοβιετικούς, δηλαδή η αιχμαλωσία της Ανατολικής Γερμανίας, το ίδιο ακριβώς λειτουργεί σε βάρος της σήμερα. Από τις απολεσθείσες περιοχές-κράτη, υπάρχουν Ρωσικές  μειονότητες που ξεκινούν από το 10%, και φτάνουν μέχρι το 30%. Οι βαλτικές δημοκρατίες είναι ένα παράδειγμα.

Στην ουσία δημιουργήθηκε ένα περίκλειστο κράτος, το οποίο εναγωνίως προσπαθεί να βρει διεξόδους για το κυριότερο εξαγώγιμο προϊόν του- το πετρέλαιο- σε πελάτες οι οποίοι το κοιτάζουν με μισό μάτι.

Ένα προϊόν , που η τιμή του βρίσκεται κάπου στις τιμές του 1975 εκφραζόμενες σε δολάρια όχι του τότε αλλά υποτιμημένα του σήμερα.

Η υψηλή τεχνολογία δεν ήταν το «φόρτε» των Σοβιετικών, δεν είναι και σήμερα.

Οι «απελευθερωθέντες», έχουν γίνει οι φανατικότεροι εχθροί.

Η παλιά Δύση, προσπαθεί , όχι να προσεταιρισθεί το εναπομείναν κομμάτι των 150 εκατομμυρίων και των 17 εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων, αλλά το θεωρεί εχθρό, προσδίδοντάς του επιπλέον χαρακτηριστικά πολιτικής οντότητας.

Οι Ρώσοι δεν θα «καθίσουν καλά», για 3 λόγους. Ο πρώτος είναι ότι έχουν αυτοκρατορική παράδοση και είναι σε σημείο βλακείας ακραίοι πατριώτες.  Ο δεύτερος είναι ότι δεν τους έχουν αφήσει επιλογές, και ο τρίτος και βασικότερος όλων είναι ότι νοιώθουν δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα , ότι απειλούνται.

Η Δύση, κάνει ένα τεράστιο σφάλμα. Η σημερινή Ρωσία , δεν είναι αποτέλεσμα του Πούτιν, απλά ο Πούτιν έτυχε. Στην θέση του θα μπορούσε να είναι ένας άλλος. Η προσπάθεια της Δύσης για απομυθοποίηση του Πούτιν, δημιουργεί το αντίθετο λόγω συσπείρωσης αποτέλεσμα.

Η εμπλοκή της Ρωσίας στην Συρία, χώρια από τα «χειροπιαστά» γεωπολιτικά οφέλη για την Ρωσία, στην ουσία στέλνει ένα μήνυμα, που έχω την αίσθηση ότι δεν γίνεται κατανοητό.

Για την Ρωσία η επιθετικότητα πλέον είναι μονόδρομος.

Η κατάρρευση των τιμών του πετρελαίου, προκαλεί πληθώρα προβλημάτων στα καθεστώτα της Αραβικής χερσονήσου, και τις αντίστοιχες αποσταθεροποιήσεις, νέα σύνορα, νέα κράτη, νέες δυνάμεις.

Το προϊόν «κομμουνισμός», έχει αντικατασταθεί πλέον από τον «πόλεμο ενάντια στην νέα τάξη πραγμάτων».

Η ρωσική εμπλοκή στην Κριμαία και στην Ουκρανία, δίνει , ή έχει δώσει, ή πρόκειται να δώσει, το σύνθημα στις χώρες της Βαλτικής με το 30%  ρωσικής μειονότητας. Το Καλίνινγκραντ παραμένει ρωσικό και βγάζει προκλητικά την γλώσσα σε Γερμανούς και Πολωνούς επιδεικνύοντας τους εκτός ορίου περιορισμών ρωσικούς πυραύλους.

Φιλανδοί και Σουηδοί παραμένουν εκτός ΝΑΤΟ, αναζητώντας μία ιδιότυπη ουδετερότητα, γνωρίζοντας κατά βάθος την αγριότητα και τον ρεβανσισμό του ταπεινωμένου μουζίκου.

Πολύ σύντομα θα υπάρχουν εξελίξεις. Το μεγάλο ερώτημα δεν είναι τι θα κάνει η Ρωσία. Το ερώτημα είναι τι θα κάνει η Δύση.

	ΠΛΗΘ.	ποσοστό	ποσοστο	ΕΚΤΑΣΗ
	1.000	επι συνόλ.	επι ΕΣΣΔ	1.000
ΡΩΣΙΑ	147.386	0,358	0,486	17.075
ΟΥΚΡΑΝΙΑ	51.706	0,126	0,170	603
ΛΕΥΚΟΡΩΣΙΑ	9.481	0,023	0,031	207
ΑΖΕΡΜΠΑΙΤΖΑΝ	9.593	0,023	0,032	86
ΑΡΜΕΝΙΑ	3.018	0,007	0,010	30
ΓΕΩΡΓΙΑ	4.371	0,011	0,014	69
ΟΥΖΜΠΕΚΙΣΤΑΝ	31.022	0,075	0,102	447
ΤΟΥΡΚΜΕΝΙΣΤΑΝ	5.373	0,013	0,018	488
ΤΑΤΖΙΚΙΣΤΑΝ	8.354	0,020	0,028	143
ΚΑΖΑΧΣΤΑΝ	17.563	0,043	0,058	2.724
ΚΙΡΓΙΣΙΑ	5.895	0,014	0,019	198
ΜΟΛΔΑΒΙΑ	3.555	0,009	0,012	33
ΛΙΘΟΥΑΝΙΑ	2.916	0,007	0,010	65
ΛΕΤΤΟΝΙΑ	1.985	0,005	0,007	65
ΕΣΘΟΝΙΑ	1.312	0,003	0,004	45
ΣΥΝΟΛΟ ΕΣΣΔ	303.530	0,738	1	22.278
ΠΟΛΩΝΙΑ	38.485	0,094		312
ΤΣΕΧΙΑ	10.436	0,025		78
ΣΛΟΒΑΚΙΑ	5.421	0,013		49
ΟΥΓΓΑΡΙΑ	9.855	0,024		93
ΡΟΥΜΑΝΙΑ	19.942	0,048		238
ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ	7.265	0,018		110
ΑΝ.ΓΕΡΜΑΝΙΑ	16.350	0,040		108
ΣΥΝΟΛΟ ΒΑΡΣΟΒΙΑΣ	107.754	0,262		988
γενικο συνολο	411.284	1,001