Ψυχορραγώ

Είμαι Έλληνας. Προς το παρόν. Μερικές φορές νιώθω περήφανος για την καταγωγή μου. Άλλες πάλι νιώθω το αντίθετο. Πάντα καταλήγω στο συμπέρασμα ότι τα πάντα γύρο μας ,ότι μας περιβάλλει είναι ευχή και κατάρα. Ξέρετε τις περισσότερες φορές οι λύσεις των προβλημάτων μας ,μας δημιουργούν ακόμα μεγαλύτερες συμφορές. Κομπλάρω ,δεν νιώθω άνετα με κανέναν ,δεν εμπιστεύομαι κανέναν. Αναγκάζομαι λοιπόν να πορεύομαι εξ΄ ολοκλήρου μόνος μου.  Το πρόβλημα της λύσης μου λοιπόν είναι ότι ποτέ δεν θα καταφέρω να αλλάξω κάτι σε αυτό τον τόπο. Ξέρω ,ακούγεται αλαζονικό. Κανείς δεν θα με ακούσει γιατί πολύ απλά θα είμαι ο ένας ανάμεσα στους εκατοντάδες. Η μάνα μου ,όποτε με βλέπει φουρτουνιασμένο με τον περίγυρο μου ,μου υπενθυμίζει πως δεν είμαι εγώ αυτός που θα αλλάξει τον κόσμο ή την τάξη. Ίσως θα έπρεπε να ενταχτώ και εγώ κάπου να γίνω για ακόμα μια φορά πρόβατο. Ναι το παραδέχομαι έχω και εγώ πολλές φορές γίνει πρόβατο.Κατέληξα όμως στο συμπέρασμα πως κανείς και ποτέ δεν θα μου προσφέρει αυτό που πραγματικά ζητώ. Αντίστοιχα ποτέ δεν θα κατάφερνα να δώσω αυτό που πραγματικά ζητάω. Συμπερασματικά λοιπόν δεν ανήκω κάπου πολιτικά. Ιδεολογικά επίσης το ίδιο. Θρησκευτικά επίσης. Είμαι της γνώμης ότι ο Θεός καθ΄ αυτός στα μάτια του καθενός είναι διαφορετικός. Την πίστη μου ,αν την έχω σε αυτόν δεν θα του την αποδείξω με το να κάνω τον σταυρό μου κάθε βράδυ ούτε με το να πηγαίνω κάθε Κυριακή στην εκκλησία ,αλλά με το τι έχω μέσα στο κεφάλι μου για αυτόν. Θυμηθείτε τον συχωρεμένο Χριστόδουλο και θα καταλάβετε τι εννοώ. Αξίζει επίσης να σημειώσω πως η θρησκεία είναι επίσης άλλη μία μορφή μαζικοποίησης και ομογενοποίησης. Τέλος πάντων.

Πλήττω. Βλέπω τους ανθρώπους γύρω μου χωρίς να τους κατακρίνω βέβαια να κινούνται άσκοπα ,χωρίς λόγο και νόημα. Και εγώ το ίδιο κάνω αλλά θέλω να ξεφύγω ,είμαι φυλακισμένος. Προσπαθώ να διαβάζω λογοτεχνία ,όχι την νεότερη αλλά αυτή προ του 40. Ψάχνω σαν τρελός κιτρινιασμένα από την πολυκαιρία βιβλία. Όχι δεν το παίζω ψαγμένος. Απλά εκείνες τις εποχές ,τα πράγματα ήταν σχετικά πιο αθώα και ανεξάρτητα. Τίποτα παραπάνω. Μετά από 3 χρόνια αποφοίτησης μου από το λύκειο μαθαίνω πως ο δικτάτορας Μεταξάς δεν ήταν ποτέ δικτάτορας. Το 1936 εκλέγεται στο ελληνικό κοινοβούλιο μαζί με άλλους 6 βουλευτές με το κόμμα των  Ελευθεροφρόνων.Ζητάει ψήφο εμπιστοσύνης για να κλείσει την βουλή και την παίρνει. Τα λογικά συμπεράσματα δικά σας. Όπως επίσης μαθαίνω ότι πιο μετά ολόκληρος δικτάτορας πεθαίνει από αμυγδαλίτιδα.  Μπορεί να κάνω και λάθος ,μπορεί και να προπαγανδίζω. Ας ξαναγυρίσουμε στο θέμα μας όμως. Προσπαθώ να σκεφτώ κάτι για να ξεφύγω ,κάτι εποικοδομητικό κάτι διαφορετικό τίποτα παραπάνω. Στην φυλακή όμως όπως γνωρίζεται τα πράγματα είναι περιορισμένα.Λίγες οι δυνατότητες.

Η κοινωνία μας πεθαίνει ,ψυχορραγεί. Και το γεγονός αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο. Απλά το ρολόι ακόμα και τώρα δε δείχνει και τέταρτο. Ο κόσμος πεινάει. Πεινάει και το δείχνει με έναν πολύ άγαρμπο τρόπο. Δεν θα πιεστεί δεν θα δουλέψει για να κερδίσει κάτι. Αντίθετα θα το διεκδικήσει κλέβοντας το. Το πράγμα δεν ξεκινάει από την ενηλικίωση αλλά από τα πρώτα χρόνια. Βλέπω κοπάδια από γυμνασμένα αγοράκια να κινούνται με τον τσαμπουκά ,να σε κοιτούν υποτιμητικά και να ασελγούν εις βάρος σου χωρίς λόγο. Απλά ψάχνουν κάτι να ξεσπάσουν και συνήθως τυχαίνει να είναι αυτός που είναι μόνος. Ζούμε λοιπόν στην εποχή όπου κανείς δεν τιμάει τα παντελόνια του. 

Έχω απελπιστεί πλήρως και το χειρότερο είναι ότι δεν ξέρω πως να αντιμετωπίσω την όλη κατάσταση. Κάθε μέρα ξυπνάω και νιώθω όλο και περισσότερο χωμένος στα σκατά. Πατέρα το χαμόγελο θα κρατήσει για δυο τρεις μέρες ,όχι όμως για πάντα... Ποια είναι οι λύση λοιπόν ,να βγω με ένα όπλο και να καθαρίσω κόσμο ; Πρώτον δεν έχω το δικαίωμα να αφαιρέσω ανθρώπινη ζωή ,όποιο και να είναι το πιόν της και δεύτερον δεν θα χάλαγα ποτέ τσάμπα τις σφαίρες μου. Μήπως τελικά η καλύτερη λύση είναι η επιστροφή στην φύση; Λέγοντας φύση δεν εννοώ τις σπηλιές αλλά το χωριό , το οξυγόνο. Έχουμε μαζευτεί 6 εκατομμύρια κόσμος σε λίγα τετραγωνικά χιλιόμετρα. Πώς είναι δυνατόν να μην φαγωνόμαστε αναμεταξύ μας; Στο χωριό οι άνθρωποι έχουν την αυτάρκεια τους ,τα χωράφια τους τον καφενέ τους το σπίτι τους. Αυτή θα έπρεπε να είναι κανονικά η Ελλάδα και όχι οι Ευρωπαϊκές και Αμερικάνικες παπαριές. Στην Ελληνική Γραμμή ο Γιαννόπουλος αναφέρει συγκεκριμένα ''Ημείς οι Έλληνες ,αγνοούμεν την Ελλάδα και τον Έλληνα περισσότερον κάθε Κίνας ,κάθε Κινέζου. Φανταζόμεθα τον εαυτό μας και τον τόπον μας ,από τα γράμματα που μας στέλνουν οι Ευρωπαίοι ,οι οποίοι μας αγνοούν εντελέστατα.'' Η Ελλαδίτσα μας λοιπόν δεν ήταν ποτέ Ευρώπη ,δεν ήταν ποτέ Ασία ,δεν ήταν ποτέ Αμερική ,δεν ήταν τίποτα. Το αυτονόητο ξεχνάμε ,η Ελλάδα ήταν η Ελλάδα.

Έχουμε την τάση να ξεχνάμε σε απελπιστικό βαθμό τα λάθη μας. Λαός που ξεχνάει την ιστορία του ,είναι αναγκασμένος να την ξαναζήσει. Και αντί να την ξεπερνάμε την υποβαθμίζουμε και την κάνουμε σκουπίδι.

Η Ελλάδα λοιπόν από τόπο ελεύθερης σκέψης έχει καταλήξει τόπος φυλακισμένος. Και το χειρότερο είναι ότι οι φυλακισμένοι έχουν παραβεί τον νόμο αλλά δεν το ξέρουν ούτε οι ίδιοι. 

Ένα ……προσωρινό ……κράτος……..

Από το 1989 έως το 2013, έχουν περάσει 24 χρόνια.

…….προσωρινά……. για 24 χρόνια…..προσωρινά….

Την ερχόμενη Τρίτη θα διεξαχθεί η ονομαστική ψηφοφορία για το επίμαχο άρθρο 18 του νομοσχεδίου του υπουργείου Υγείας που επιτρέπει στα τηλεοπτικά κανάλια να μεταδίδουν ψηφιακό σήμα «προσωρινά». Την ονομαστική ψηφοφορία ζήτησε ο ΣΥΡΙΖΑ που κατηγορεί την κυβέρνηση για «διαπλοκή» και παραχώρηση προνομίων στους καναλάρχες. (σήμερα 31/10 από την Αυγή).

Ο δρόμος προς την ιδιωτική ραδιοτηλεόραση ανοίγει μετά τις δημοτικές εκλογές του 1986 με πρωτοβουλία των δημάρχων των Αθηνών, Θεσσαλονίκης και Πειραιά. Το 1987 δημιουργείται ο πρώτος μη κρατικός ραδιοσταθμός, «Αθήνα 9,84». Τον ακολουθούν το «κανάλι 1»του Πειραιά και ο ραδιοσταθμός «Θεσσαλονίκη 100». Η ιδιωτική ραδιοφωνία είναι πλέον πραγματικότητα. Ο δρόμος προς την ελληνική ιδιωτική τηλεόραση ουσιαστικά ανοίγεται με τον νόμο 1866/1989 της κυβέρνησης Τζανετάκη ο οποίος επέτρεπε την χορήγηση αδειών ίδρυσης και λειτουργίας ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών τοπικής εμβέλειας μετά την απλή γνώμη του νεοσυσταθέντος τότε Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ). (από την Wikipedia)

Ο σταθμός άρχισε να εκπέμπει στις 20 Νοεμβρίου 1989. Ήταν ο πρώτος ελληνικός τηλεοπτικός ιδιωτικός σταθμός, αν δεν συνυπολογιστούν κάποιες άλλες σποραδικές ιδιωτικές και δημοτικές προσπάθειες, που δεν είχαν συνέχεια. Η προσωρινή άδεια "δοκιμής τοπικού ραδιοτηλεοπτικού σταθμού" για τη λειτουργία του δόθηκε επί συγκυβέρνησης Τζανή Τζαννετάκη.Το 1993, δόθηκε άδεια λειτουργίας, ισχύος 7 ετών, η οποία διατηρείται νομοθετικά σε ισχύ μέχρι και σήμερα, όπως γίνεται και με τους υπόλοιπους ιδιωτικούς ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς, παρ' όλο που το 4ο τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας έχει κρίνει ότι οι αλλεπάλληλες παρατάσεις νομιμότητας των ραδιοτηλεοπτικών ΜΜΕ είναι ουσιαστικά παράνομες και αντισυνταγματικές. (από την Wikipedia)

Ένα αστείο κράτος….

Πήγε σήμερα να καταθέσει ο Διοικητής της ΕΥΠ, στην επιτροπή θεσμών και διαφάνειας και έγινε ο κακός χαμός, διότι συνοδευόταν από 2 στελέχη της ΕΥΠ, που αρνήθηκε να αποκαλύψει τα ονόματά τους.

….πολύ σωστά αρνήθηκε…… διότι οι υπάλληλοι της ΕΥΠ….. ακόμα και όταν διορίζονται στην υπηρεσία, δεν αναγράφεται το όνομά τους στο Φ.Ε.Κ.

…..πολύ σωστά αντέδρασαν οι βουλευτές…… διότι ….δεν κατάλαβα…… σε επιτροπή του ανώτατου θεσμού  της χώρας…… δεν πάει ο άγνωστος «Χ».

….Δεν μας τα λές καλά, θα μου πεί κάποιος…….. «και με τον αστυφύλαξ, και με τον χωροφύλαξ»;….. και όμως μια χαρά τα λέω.

1.     Θα μπορούσε να πάει μόνος του.

2.     Θα μπορούσε να πάρει ειδική άδεια, για να αποκαλυφθούν τα ονόματά τους (από τον υπουργό Εσωτερικών;  Ή από κάποιον άλλον αρμόδιο)

3.     Θα μπορούσαν και οι εν λόγω βουλευτές που συμμετείχαν , να μπούν σε μία Χ, Ψ, Ω, διαδικασία (δεν μπορεί από κάπου θα προβλέπεται), εάν …..ήθελαν πραγματικά να ξεσκονίσουν το όποιο θέμα σχετικά με την ΕΥΠ…. ΔΙΟΤΙ ΑΝ ΔΕΝ ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ διαδικασία «ξεσκονίσματος»…. αλοίμονό μας και κυρίως αλοίμονό τους.

Βέβαια, κατά καιρούς έχει γραφτεί στον Τύπο, ότι οι υπάλληλοι της ΕΥΠ…. Διοργανώνουν χοροεσπερίδες στις γιορτές μέσω του σωματείου τους, μοιράζουν προσκλήσεις….. και πάνε στα μπουζούκια……
Πάμε τώρα στο πιο ωραίο. ……Σύμφωνα με πληροφορίες ….λέει…. γιατί ο Διοικητής δεν απάντησε στις ερωτήσεις της επιτροπής της Βουλής… δημόσια…… σύμφωνα με πληροφορίες λοιπόν……. Δεν υπάρχει το βαλιτσάκι….. και ποτέ επί των ημερών του…… δεν έχουν γίνει παρακολουθήσεις βουλευτών……

Ο.Κ. ….δεν υπάρχει το «βαλιτσάκι»…. ο.κ. ….. μπαούλο μήπως; ……ο.κ…. τελειώσαμε με αυτό.
   ….πάμε τώρα στο άλλο…. δηλαδή …. Ο οποιοσδήποτε βουλευτής αύριο ….αν αντιμετωπίζει …..οποιαδήποτε …..κατηγορία….. και έχει μαγνητοφωνηθεί από την ΕΥΠ…… η μαγνητοφώνηση είναι άχρηστη για το δικαστήριο.
     το ποιο ωραίο όμως……. Καλά ρε παιδιά…… και πως παρακολουθούσατε (σαμε) τους ….Αμερικάνους ….Γερμανούς ….Φιλιππινέζους …κλπ κλπ, χωρίς «βαλιτσάκι»; ….. και στέλνατε και δελτίο πρωί πρωί, στον κάθε υπουργό……. Που διάβαζε τις εφημερίδες του, έτρωγε τα κρουασάν του πρωί πρωί, ή τον «ψιλοκομμένο» πατσά του…… και ξεραινόταν στα γέλια….. με αυτά που διάβαζε;

 ……..για γέλια πραγματικά το «κράτος» και οι «λειτουργίες» του.

Ένα σοβαρό κράτος.

Την Κίνα την γνωρίζουμε. Έχει ένα ιδιότυπο καθεστώς. Από την μία την μεριά ακολουθεί μία αυστηρά σχεδιασμένη οικονομία, αλλά από την άλλη ενθαρρύνει τους πολίτες της  να αναπτύσσουν  οικονομικές πρωτοβουλίες. Έχουμε δηλαδή έναν ιδιόμορφο καπιταλο- κομουνισμό.  Στην πράξη έχουμε απλά ένα σοβαρό κράτος.

Το μεγάλο πρόβλημα της Κίνας, είναι του πως θα θρέψει τον πληθυσμό της.

Αργά, μεθοδικά, αθόρυβα και με σοβαρότητα προσπαθεί να το λύσει. Πώς;

Πολύ απλά εκμεταλλεύεται την «ανεκμετάλλευτη» Αφρική.

Οι κινέζικες επιχειρήσεις τροφίμων στην Μαύρη Ήπειρο, είναι αμέτρητες. 2 ή 3 ή 4 κινέζοι διευθύνουν το αγρόκτημα. Οι εργάτες Αφρικανοί, με ελάχιστο μεροκάματο. Το know- how Κινέζικο. Τα λιπάσματα και τα φυτοφάρμακα Κινέζικα. Τα τρακτέρ και τα μηχανήματα Κινέζικα.
Οι Κινέζοι, δίνουν σωρηδόν υποτροφίες σε Αφρικανούς, να σπουδάσουν σε Κινέζικα Πανεπιστήμια. Χορηγούν ασήμαντα γι αυτούς  δάνεια, αλλά σημαντικά για  τις Τοπικές Κυβερνήσεις.
Ακολουθούν απλά την μέθοδο της διείσδυσης, χωρίς επεκτατισμούς πολεμικούς, και με χαμηλούς τόνους. Οι κυβερνήσεις και οι λαοί τους καλοδέχονται, γιατί η Κίνα θεωρείται «υπό ανάπτυξη», και γιατί ενσωματώνονται στην Τοπική κοινωνία, χωρίς φανφαρισμούς, εξάρσεις, και αποικιοκρατικές συνήθειες.

Η Κίνα έχει σταματήσει πιά να εξάγει «επανάσταση» τύπου «Αγκόλας», και εξάγει κουλτούρα, πολιτισμό και ευκαιρίες για τους εκεί ιθαγενείς, εισάγοντας σε αυτή ή εξάγοντας σε τρίτες χώρες αγροτικά, πρώτες ύλες, μεταλλεύματα.

Δεν ξέρω βέβαια αν οι «δυτικοί» έχουν πάρει «χαμπάρι» του τι συμβαίνει, αλλά το κινέζικο μοντέλο είναι ιδιοφυές και κυρίως αθόρυβο. Δεν μιλάμε για εγκατάσταση μεγάλων πολυεθνικών, αλλά πολλών μικρών αθόρυβων και ασήμαντων μονάδων.

…….αστείο….. κάτι τέτοιο …. Το κάναμε κι εμείς…. Πριν πολλά χρόνια…. χωρίς καμία κρατική βοήθεια. Κάτι τέτοιο θα μπορούσαμε να το κάνουμε κι εμείς...σήμερα ….. Εχουμε την δυνατότητα, δεν έχουμε τον σχεδιασμό και την θέληση. …… Εχουμε ήδη παροικίες που τις έχουμε αφήσει να ……ψυχορραγούν…… έχουμε παρουσία της Εκκλησίας…… που αθόρυβα κάνει την δουλειά της …. Χωρίς εξάρσεις φανατισμούς , έχουμε πλεονάζοντες γιατρούς, που θα μπορούσαν να προσφέρουν υπηρεσίες έστω για 1 χρόνο, έχουμε γεωπόνους, κτηνιάτρους, μηχανικούς, τεχνολόγους τροφίμων…… έχουμε…..

Στοιχειώδη λογική και σοβαρότητα ΔΕΝ έχουμε……..

Το μόνο που εισάγουμε σήμερα από την Αφρική είναι λαθρομετανάστες…….

Η Κίνα, απλά είναι ένα …..σοβαρό κράτος.

Ξεπερνώντας κάθε φορά τον εαυτό μας στην βλακεία.

Παραθέτω την είδηση αυτούσια βάζοντας απλά χχχχχχχ στα ονόματα

Της χχχχχχ   χχχχχχχ
χχχχχχχχ@gmail.com

Με δεδομένο ότι στην Κίνα η καλλιέργεια της ελιάς δεν ευδοκιμεί λόγω των κλιματολογικών συνθηκών (ξηρός χειμώνας και υγρό καλοκαίρι), οι κινέζοι γεωπόνοι επιδιώκουν να εκπαιδευτούν στη χώρα μας και να πάρουν την ελληνική τεχνογνωσία, καθώς θεωρούν πως η ελληνική ελιά και το παραγόμενο λάδι είναι τα καλύτερα στον κόσμο. Στην προσπάθειά τους να εκπαιδευτούν και να αποκτήσουν γνώσεις στον δύσκολο τομέα της ελαιοκομίας, αντιπροσωπεία κινέζων δασολόγων και γεωπόνων επισκέφθηκε προ ημερών τη χχχχχχχχχχ, φιλοξενούμενη του τμήματος Φυτικής Παραγωγής της σχολής χχχχχχχχχχχχχχχχχχ, μετά από επαφές της κινεζικής πρεσβείας στην Αθήνα. Σύμφωνα με τον καθηγητή χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ, ο οποίος ανέλαβε την εκπαίδευσή τους, οι Κινέζοι πήραν μαθήματα για την καλλιέργεια της ελιάς, ενώ εξέφρασαν ενδιαφέρον και για εμπορικές συναλλαγές με ελαιοπαραγωγούς. “Αυτή τη στιγμή υπάρχουν εκατοντάδες στρέμματα φυτειών ελιάς στις μεγαλύτερες επαρχίες της Κίνας, όπως τη Γιουνάν, τη Σου-Σουάν και τη Γκανσόν, ωστόσο δεν αποδίδουν καρπούς, καθώς δεν βοηθά το κλίμα τους το καλοκαίρι και το χειμώνα”. Ο καθηγητής ανέφερε ακόμη ότι η διάθεση για συνεργασία με έλληνες ελαιοπαραγωγούς εκδηλώθηκε και σε πρόσφατο ταξίδι ελληνικής αντιπροσωπείας στην Κίνα, συγκεκριμένα στην περιοχή Τσογκ-Τσιγκ, όπου υπάρχει δυνατότητα να φυτευτούν εκατομμύρια ελαιόδεντρα. “Αυτές τις φυτείες μπορούν κάλλιστα να τις στήσουν Έλληνες, οι οποίοι έτσι και αλλιώς έχουν στείλει ποικιλίες ελαιόδεντρων στην Κίνα, ανοίγοντας δίαυλο επιχειρηματικής συνεργασίας”, ανέφερε ο κ. χχχχχχχχχχχχχ.

1.000 ελαιόδεντρα από την Πελοπόννησο

Τα πρώτα 1.000 ελληνικά ελαιόδεντρα εστάλησαν δωρεάν στην Κίνα το 2003 από ελαιοκόμους ιδιοκτήτες φυτώριων στην Πελοπόννησο, ενώ ανάλογος αριθμός δέντρων εστάλη και φέτος από φυτώρια στην Κόρινθο. “Στείλαμε και φέτος 1.000 ελαιόδεντρα, καθώς οι Κινέζοι, που σιγά-σιγά εκπαιδεύονται, επιδιώκουν να αυξήσουν τις καλλιέργειές τους. Για αυτό και σε συνεργασία που είχαν με το Πανεπιστήμιο Αθηνών ζητούν να εδραιώσουμε μια συνεργασία”, τόνισε ο ελαιοκόμος χχχχχχχχχχχχ  από το χχχχχχ Κορινθίας. Ο ίδιος σημείωσε ότι στόχος είναι να ενταχθεί στην κινέζικη αγορά η ελληνική ελιά και να προωθηθούν εξαγωγές λαδιού, για το οποίο υπάρχει μεγάλη ζήτηση στην Κίνα. “Σήμερα το 90% του λαδιού που προωθείται στην Κίνα προέρχεται από την Ισπανία, ενώ είναι γνωστό ότι το ελληνικό λάδι είναι πολύ καλύτερης ποιότητας. Για αυτό είναι ανάγκη να φυτέψουμε στην Κίνα ελληνικά δέντρα και μαζί με αυτά σταδιακά θα προωθηθεί και το λάδι”, υπογράμμισε ο κ. χχχχχχχχχ.
Με δεδομένο μάλιστα, όπως είπε ο ελαιοκόμος, ότι υπάρχει κινεζικό ενδιαφέρον για την καλλιέργεια της ελιάς, είναι μια ευκαιρία για την πολιτεία να βοηθήσει να ανοίξει μια συνεργασία που θα ανοίξει μεγάλες προοπτικές για τις ελληνικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα της ελιάς και του ελαιολάδου.
Η κινεζική αντιπροσωπεία κατά την παραμονή της στη χχχχχχχχχχ ξεναγήθηκε σε ελαιώνες της Χαλκιδικής, σε περιοχές της Βοιωτίας, όπου τα μέλη της επισκέφθηκαν εγκαταστάσεις μηχανικής συγκομιδής ελαιοκάρπου, ενώ ξεναγήθηκε και σε αρχαιολογικούς χώρους της Κεντρικής Μακεδονίας.

Ας βάλουμε τα πράγματα σε μία σειρά.

·        Έχουμε τεχνογνωσία στην καλλιέργεια της ελιάς.

·        Έχουμε ποικιλίες ελιάς μοναδικές

·        Το λάδι είναι ζωτικής οικονομικής σημασίας για τους Ελληνες.

Και εμείς

·        Δεν Προστατεύουμε το προιόν.

·        Δεν Προστατεύουμε την τεχνογνωσία μας

·        Δεν Προστατεύουμε τις ποικιλίες μας

·        Δεν Απαγορεύουμε δια νόμου να εξάγουμε τεχνογνωσία και φυτώρια ελιάς.

·       Κάνουμε ακριβώς το αντίθετο, και είμαστε υπερήφανοι γι αυτό !!!!!

·       «με τα χεράκια μας βγάζουμε τα ματάκια μας».

Είμαστε πλούσιοι τελικά;

Ναι είμαστε εξαιρετικά πλούσιοι, δεν το ξέρουμε, δεν μας έχουν αφήσει να το καταλάβουμε.

Ο πλούτος μας δεν είναι ούτε ο χρυσός, ούτε τα πετρέλαια, ούτε το ουράνιο, ούτε άλλα ευγενή ή μη σπάνια ή μη μέταλλα, που κρύβονται ή δεν κρύβονται  κάτω από το υπέδαφος αυτής της χώρας.

Ποιοι είναι οι συντελεστές παραγωγής;

·        Έδαφος. Έχουμε αρκετό, αναξιοποίητο, και οι μεγάλη μας πλειοψηφία διαθέτει δική της γη.

·        ΄Ανθρωποι. Έχουμε και όχι απλά έχουμε , αλλά έχουμε και με το παραπάνω. Η χώρα μας , είναι μία χώρα που «βρωμάει» από επιστήμονες. Οι υπανάπτυκτες χώρες, δεν πάσχουν ούτε από κεφάλαια, ούτε από φυσικούς πόρους. Οι υπανάπτυκτες χώρες πάσχουν από έλλειψη επιστημόνων, ειδικευμένων χεριών, και από αναλφαβητισμό. Οι μεγαλύτερες λεηλασίες που έχει υποστεί αυτή η χώρα διαχρονικά είναι σε επίπεδο ανθρώπων. Είτε από το παιδομάζωμα, είτε από τις μεταναστεύσεις. Η μεγάλη λεηλασία που υφίσταται η χώρα αυτή την στιγμή, είναι το «φευγιό» χιλιάδων ανθρώπων με όνειρα, πάνω στην παραγωγική τους ηλικία, με πτυχίο πανεπιστημίου ή όχι με μια ή περισσότερες ξένες γλώσσες.

·        Κεφάλαιο. Έχουμε, αν δεν φτάνει μπορούμε να βρούμε, και αν δεν βρούμε μπορούμε να τυπώσουμε.

·        Δεν έχουμε θέληση, όραμα, και κυρίως πλαίσιο ρυθμιστικό, πλαίσιο λειτουργίας. Αν θέλουμε το φτιάχνουμε.

το οικονομικό μοντέλο

Το οικονομικό μοντέλο.

Το σύστημα είναι πολύ απλό και διδάσκεται στο πρώτο έτος κάθε οικονομικής σχολής.

Εισόδημα έχω 1.000 ευρώ.

Φόρους πληρώνω 200 ευρώ.

Ξοδεύω για να καλύψω τις ανάγκες μου 700 ευρώ

Αποταμιεύω 100 ευρώ και χρηματοδοτώ το πιστωτικό σύστημα, που με την σειρά του θα χορηγήσει δάνεια , θα μεγαλώσουν οι δουλειές της αγοράς και θα υπάρχει ανάπτυξη.

Οι εθνοπατέρες μας για το καλό μας έχουν αποφασίσει το εξής.

Εισόδημα 800 ευρώ.

Φόροι 300 ευρώ.

Ξοδεύω για να καλύψω τις ανάγκες μου 550 ευρώ (παρά  την μείωση του επιπέδου ζωής μου έχω αυξήσεις από τα κρατικά και όχι μόνο μονοπώλια)

Σταματώ να αποταμιεύω άρα παίρνω από τις αποταμιεύσεις μου.

Δηλαδή τα 700 που έπεφταν στην αγορά έχουν γίνει τώρα 550.

Και τα 100 που μέσω του δανεισμού εδίνοντο πάλι στην αγορά μέσω των τραπεζών, τώρα έχουν γίνει όχι μόνο μηδέν αλλά μείον πενήντα.

Έχω 2  βασικές απορίες.

Κανένας από τους εθνοπατέρες μας δεν σπούδασε οικονομικά;

Κανένας από τους εθνοπατέρες μας δεν γνωρίζει αυτό που γνωρίζει και ο περιπτεράς της γωνίας;

ΜΙΚΡΗ ΑΓΓΕΛΙΑ -- ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΛΥΚΟΣ

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΛΥΚΟΣ

Από κοπρόσκυλα του «καναπέ» και σκυλίτσες «λουλούδες» με βαμμένο νύχι και φιόγκο,

Ζητείται Λύκος, με σκοπό να αναλάβει την αρχηγία της αγέλης

Στόχος του θα  είναι, να συγκροτήσει τα κοπρόσκυλα και τις λουλούδες σε αγέλη, ώστε να μπορούν να επιβιώσουν σε ένα δύσκολο και ανταγωνιστικό περιβάλλον. Συγκεκριμένα, θα πρέπει να τους διδάξει την αυτοπειθαρχία, την υπακοή, την επιμονή και την εργατικότητα. Να τους εμπνεύσει όραμα, στόχους και φιλοδοξίες. Να τους εκπαιδεύσει αυτούς και τα μικρά τους, σε δύσκολες συνθήκες επιβίωσης.

Ο κατάλληλος υποψήφιος είναι:

Αρσενικό ή θηλυκό ανεξαρτήτου ηλικίας ή φύλλου.

Εμπνέει τον σεβασμό, την αυταπάρνηση, την αξιοπρέπεια.

Έχει τα κατάλληλα προσόντα για να διοικεί ομάδα.

Είναι τίμιος, ανιδιοτελής και δίνει το παράδειγμα.

Επιβάλλει την σκληρότητα, μαζί με την επιβράβευση των προσπαθειών.

Ακολουθεί την λογική και φωτίζει το όραμα

Αμοιβές

Ουδεμία αμοιβή προσφέρεται, πέραν της ηθικής  ικανοποίησης για την πραγμάτωση και ολοκλήρωση του έργου. Ο αρχηγός της αγέλης απλά θα απολαμβάνει τον σεβασμό των μελών της, εφ όσον τον κερδίσει.

Παρακαλούνται οι υποψήφιοι, οι οποίοι θεωρούν ότι έχουν τα προσόντα, να αναζητήσουν τρόπο ώστε να οργανώσουν την αγέλη και να αναλάβουν την αρχηγία της. Τα κοπρόσκυλα και οι λουλούδες είναι παντελώς ανίκανα να αναλάβουν οποιαδήποτε πρωτοβουλία.

17 ΕΥΡΩ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΣΚΥΛΟ …… 15,24 ΕΥΡΩ ΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟ…..

Σας βγάζω από μία πανσιόν για σκύλους, τον τιμοκατάλογο για ένα «μεγαλόσωμο» ζώο. Η τιμή ισχύει για 10 μέρες και πάνω….

  Το Βασικό Πλάνο

  €17

Ανα ημέρα

  10 & Άνω Ημέρες Φιλοξενίας

  Σκύλοι Μεγάλου Μεγέθους

(Λύκοι / Rotweiler / Μολοσοί / Λοιπά)

  + Εξωτερική Αποπαρασίτωση

  + Σίτηση (Τροφή Επιλογής Σας)

  + Κτηνιατρική Επίβλεψη & Κάλυψη

  ΔΩΡΕΑΝ Κατ’Οίκον  Παραλαβή – Παράδοση

- για ένα ψυχικά ασθενή, ο ΕΟΠΥΥ, πληρώνει 15,24 ευρώ την ημέρα. Δηλαδή μόλις 1,76 ευρώ διαφορά χωρίζουν την φιλοξενία του τσοπανόσκυλου, από τον ασθενή με ιδιαίτερες ανάγκες φροντίδας, νοσηλείας, ιατρικής παρακολούθησης, τροφής και φαρμάκων. ΤΟ ΤΣΟΠΑΝΟΣΚΥΛΟ ΣΤΟΙΧΙΖΕΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ

Το ημερήσιο νοσήλιο, είναι 40,75 που «χρεώνεται» από τις ψυχιατρικές   κλινικές.

Αν είσαι του ΟΓΑ, από αυτά η συμμετοχή σου είναι στο 20%, δηλαδή 8,15 ευρώ.

Αν είσαι του ΙΚΑ από αυτά η συμμετοχή σου είναι στο 10% δηλαδή 4,08 ευρώ.

στα 40,75 ευρώ, σου εφαρμόζει ένα 25% για rebate, και μάλλον ένα 15 % δεν είναι σίγουρο( Μπορεί να είναι και ποιο πάνω τελικά) για claw back. Δηλαδή  16,30 ευρώ συνολικά.

Δηλαδή ο ΕΟΠΥΥ πληρώνει 40,75- 8,15-16,30 = 16,30 ευρώ για τον ΟΓΑτζή ασφαλισμένο και

40,75-4,08-16,30= 20,37 για τον ΙΚΑτζή ασφαλισμένο.

Προσέξτε τώρα αγαπητοί μου. Από τα 4,08, ή τα 8,15 ευρώ την ημέρα, τα οποία επιβαρύνονται με ΦΠΑ 13%, τα πληρώνει ο ασφαλισμένος στην κλινική, και αυτή τα αποδίδει στο κράτος, έχουμε άλλα 0,53 και 1,06 ευρώ αντίστοιχα.

Δηλαδή  ο ΟΓΑτζής στοιχίζει 15,24 ευρώ την ημέρα και ο ΙΚΑτζής 19,84 ευρώ. Στον ΕΟΠΥΥ.

……α!!! δεν σταματάει εδώ. Στις πληρωμές προς τις κλινικές πληρώνεται το 90% της οφειλής επι του οποίου, γίνεται παρακράτηση 8% για φόρο εισοδήματος και 3% περίπου για το ταμείο των δημοσίων υπαλλήλων , ( …για το εφάπαξ τους…. Ντε).

Και προσέξτε. Δεν αφαιρείται το rebate. ---- όχι---- οι παρακρατήσεις , --- όταν γίνουν οι πληρωμές γίνονται εφ όλου του ποσού …..και προσέξτε …..το rebate στο ζητάει γι αυτά που δεν σε έχει πληρώσει.
Δηλαδή μία κλινική, θα εισπράξει από τον ΕΟΠΥΥ, --- όποτε γίνει αυτό για έναν ασθενή  του ΟΓΑ 40,75 Χ 30 ΜΈΡΕς= 1.222,50 Μηνιαίως χ 80% ( μείον η συμμετοχή του ασθενούς) = 978 ευρώ. Χ 90% (προκαταβολή)= 880,2 ευρώ χ  92%( μείον 8% φόρος) = 809,78 ευρώ μείον (3% χ 880,2 ευρώ = 26,40 ευρω) = 783,38 ευρώ

Αφού θα έχει κληθεί να πληρώσει 40,75χ 30ημέρεςχ80%( μείον συμμετοχή)  χ 40% (rebate και claw back) = 391,20 ευρώ.

Δηλαδή θα εισπράξει 783,38-391,20 = 347,18 ευρώ τον μήνα τουτέστιν 11,57 ευρώ την ημέρα ανά ασθενή. ….ΝΑΙ ΣΩΣΤΑ ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ…..

Και άλλα 8,15 ευρώ από τον ασθενή απευθείας την συμμετοχή του δηλαδή…… 19,72 ευρώ………

Εντάξει… έκανα λάθος……. Ένας ψυχικά ασθενής και ένα λυκόσκυλο, τελικά το λυκόσκυλο…. Στοιχίζει περισσότερο κατα 1,76 στον ΕΟΠΥΥ ....(αν πλήρωνε ο ΕΟΠΥΥ για λυκόσκυλα)   και η κλινική εισπράτει συνολικά και απο ΕΟΠΥΥ και απο ασθενή   2,72 ευρώ την ημέρα, απο ότι αν φιλοξενούσε λυκόσκυλο.

Εδώ που τα λέμε, το λυκόσκυλο έχει και την χάρη του…. Κάνει τις τρέλες του και τα τσαλιμάκια του………….. πως θα το κάνουμε δηλαδή..δεν είναι όλα τα πράγματα ……το ίδιο……

Νόμισμα.

Βασική λειτουργία ενός νομίσματος είναι η διευκόλυνση των συναλλαγών.

Το εμπόριο κάνει την εμφάνισή του με την παραγωγή, την στιγμή δηλαδή που ο άνθρωπος  έχει κατέβει από τα δέντρα και έχει σταματήσει να τρέφεται με φρούτα που βρίσκει σε αφθονία σε αυτά, σταματά να κυνηγά θηράματα.
Το κυνήγι των θηραμάτων προϋποθέτει ομάδα.

Η ομάδα προϋποθέτει κοινωνική δομή.
Η κοινωνική δομή προϋποθέτει ιεραρχία.
Η ιεραρχία προϋποθέτει κανόνες.
Η πρώτη μορφή εμπορίου είναι ο αντιπραγματισμός.
Σου δίνω ένα βόδι μου δίνεις 10 πρόβατα.
Σου δίνω ένα σακί στάρι, μου δίνεις ένα μάλλινο ύφασμα.

Αφού έχουν καλυφθεί οι ανάγκες της σίτισης και ένδυσης μπαίνουμε στην εποχή του μετάλλου.

Στην αρχή ο χαλκός, μετά ο σίδηρος. Ακόμα και σήμερα βρισκόμαστε στην εποχή του σιδήρου.
Ο σίδηρος έχει τρομακτικά πλεονεκτήματα  σε σχέση με τον χαλκό. Είναι ποιο σκληρός, μπορεί να επεξεργασθεί και η βασική χρησιμότητά του είναι  όπλα και εργαλεία.
Έτσι ο σίδηρος ( ο χαλκός ποιο πριν), μπαίνει στην ζωή του ανθρώπου, αρχικά στα πλαίσια του αντιπραγματισμού.
Σου δίνω ένα βόδι μου δίνεις 10 κιλά σίδηρο.
Σου δίνω 10 κιλά σίδηρο μου δίνεις 10 πρόβατα.
Σου δίνω 2 κιλά σίδηρο μου δίνεις ένα σακί σιτάρι.
Σου δίνω ένα μάλλινο ύφασμα θέλω 2 κιλά σίδηρο.

Με την εμφάνιση του νομίσματος κάνουν την εμφάνισή τους οι τραπεζίτες της εποχής, η παγκόσμια τράπεζα της εποχής, ή τράπεζα της Ελλάδος της εποχής, οι παραχαράκτες της εποχής, οι κιβδηλοποιοί της εποχής, και οι απατεώνες βεβαίως της εποχής.

Για να θυμηθούμε λίγο την ιστορία.
Δραχμή. Προέρχεται από την δραξ (χούφτα). Η δραχμή αποτελείται από 6 οβολούς ( 6 σιδερένιες βέργες, εξ ου και η λέξη οβελίας?) όσες δηλαδή χωρούσε η παλάμη ενός ανθρώπου.
12 δραχμές αποτελούν μία μνα. (ένα πιθάρι γεμάτο στάρι) . οι πεντακοσιομέδιμνοι της αρχαίας Αθήνας ήταν οι μεγαλοκαρχαρίες της εποχής που είχαν ετήσια  παραγωγή 500 πιθάρια στάρι.

Στην στρατοκρατούμενη Σπάρτη, ελάχιστα γνωρίζουμε για τα νομίσματά τους. Ξέρουμε από τους ιστορικούς μόνο ότι ήταν σιδερένια και βαριά για να αποτρέψουν τους σπαρτιάτες να τα αποθηκεύουν ή να τα βγάζουν στο εξωτερικό. Ας με συγχωρέσουν οι  περισσότεροι ιστορικοί  αλλά η δική μου αντίληψη είναι πως στην στρατοκρατούμενη Σπάρτη, το μόνο υλικό που είχε αξία ήταν ο σίδηρος. Σε ένα ολιγάριθμο πληθυσμό, ολιγαρκή, που την επιβίωσή του την στηρίζει στην καλλιέργεια της  ημικρατικής Γής από τους είλωτες και στον στρατό, το μόνο που έχει αξία είναι ο σίδηρος. Με αυτό φτιάχνει όπλα και δεν χρειάζεται κανένα άλλο μέταλλο. Ο χρυσός στην κοινωνία αυτή είναι σίγουρα άχρηστος λόγω της μαλακότητας του μετάλλου.

Κάθε κράτος πόλη έχει και το δικό του νόμισμα. Το νόμισμα των κορινθίων είναι πανίσχυρο. Λόγω του διεθνούς εμπορίου της εποχής και λόγω του βάρους του, της περιεκτικότητας του σε χρυσό, εκτοπίζει στις διεθνείς συναλλαγές της εποχής αυτό των Αθηναίων και των αποικιών τους. (σας θυμίζει κάτι πρόσφατο αυτή η ιστορία?).

Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι η «εμπορικότητα» των Κορινθίων έδωσε αξία στο νόμισμά τους, που η αξία του νομίσματος με την σειρά του διατήρησε την «εμπορικότητα» των Κορινθίων.
Με δύο λόγια, για να κάνεις διεθνές εμπόριο χρειάζεσαι ένα «τίμιο» νόμισμα, και ένα «τίμιο» νόμισμα είναι αυτό που σου δίνει την δυνατότητα να κάνεις διεθνές εμπόριο.
Και «τίμιο» νόμισμα δεν σημαίνει κατ ανάγκη «ακριβό» νόμισμα. «τίμιο» νόμισμα σημαίνει ότι αγοράζεις ή πουλάς εμπόρευμα που «αξίζει τα λεφτά του».

Οι αργυραμοιβοί, ανταλλάσσουν νομίσματα της εποχής σε αναλογίες, σύμφωνα με το βάρος τους σε χρυσό. Συνηθίζουν να κλέβουν, αποσπώντας μικρά κομμάτια από το νόμισμα. Οι αγορανομία της εποχής μετρά τα νομίσματα και στέλνει συνεχώς τους αργυραμοιβούς σε δικαστήρια.

Μιλήσαμε και για παγκόσμια τράπεζα. Φυσικά και υπάρχει. Είναι τόπος ιερός και απαραβίαστος. Όλες οι κράτος-πόλεις έχουν κτίσει εκεί θησαυροφυλάκια, όπου φυλάνε τα αποθέματά τους σε χρυσό. Υπάρχει ολόκληρο σύστημα αξιολόγησης πληροφοριών. Είναι σε μέρος άγονο και δύσβατοι μέρος σίγουρα το γνωρίζετε. Δεν ονομάζεται Ελβετία αλλά Δελφοί , τα θησαυροφυλάκια θησαυροί, οι ιερείς ουσιαστικά κυβερνούν όλο τον ελλαδικό χώρο.
Μέχρι την βιομηχανική επανάσταση, το νόμισμα είναι χρυσό, οι υποδιαιρέσεις του ασήμι, και οι υποδιαιρέσεις των υποδιαιρέσεων σίδηρος, ή χαλκός, ή μπρούντζος.
Για να σας βοηθήσω στον συνειρμό, πριν μπούμε στο ευρώ, η δραχμή, το δίδραχμο έχουν εξαφανισθεί από την αγορά, γιατί η αξία του δίδραχμου σαν μέταλλο, ήταν ποιο σημαντική από την αξία του δίδραχμου σαν αγοραστική αξία.(όχι δεν είναι ηλίθιοι οι Αμερικανοί που έχουν νόμισμα 1 δολαρίου σε χαρτονόμισμα. Όχι δεν είναι ηλίθιοι οι Αμερικανοί που εξ αιτίας αυτού του λόγου το ένα δολάριο διατηρεί ουσιαστική αγοραστική αξία)
Με την βιομηχανική επανάσταση, οι τράπεζες της εποχής την συνηθισμένη πρακτική τους των επιστολών εγγυητικών προς τις άλλες τράπεζες – οίκους την μετατρέπουν σε τραπεζογραμμάτιο.

Το τραπεζογραμμάτιο ήταν ένα χαρτί, με υπογραφές από την τράπεζα και την ένδειξη «πληρωτέο επί τη εμφανίσει». Στην ουσία ήταν ένα γραμμάτιο κοινό, χωρίς ημερομηνία λήξης, που οποιαδήποτε στιγμή το παρουσίαζες στην τράπεζα, θα έπαιρνες την αξία του σε χρυσό.

Για να αντιληφθείτε το γεγονός, κάποτε η χρυσή λίρα Αγγλίας, με την χάρτινη λίρα Αγγλίας είχαν ακριβώς την ίδια αξία. Σήμερα μία χρυσή λίρα Αγγλίας αξίζει όσο 200 χάρτινες λίρες.

 Η «επιστημονικοποίηση» των τραπεζικών εργασιών, και διάφοροι άλλοι παράγοντες, κατήργησαν τον κανόνα του χρυσού αντικρίσματος και επέβαλλαν τον «χρυσό κανόνα». Ο χρυσός κανόνας είναι ότι μία  τράπεζα διαθέτει 30% του νομίσματος  που έχει εκδώσει σε χρυσό, με την λογική ότι δεν πρόκειται να βρεθεί το 100% των ανθρώπων να ζητήσει τα λεφτά του σε χρυσό αλλά  μόλις ένα 30%. Σύντομα καταργήθηκε και αυτό.

Καταργήθηκε κι αυτό με την σειρά του, και για πολύ μεγάλο διάστημα, οι κεντρικές τράπεζες- αυτές δηλαδή που είχαν την ευθύνη και το προνόμιο να εκδίδουν τραπεζογραμμάτια- επέβαλλαν τον κανόνα μία τράπεζα να έχει σε μετρητό ένα ποσοστό π.χ. το 10% σε διαθέσιμο τραπεζογραμμάτια από τις καταθέσεις.
Καταργήθηκε κι αυτό, και φτάσαμε τελικά στο απόλυτο χάος. Οι τράπεζες δανείζονταν από άλλες τράπεζες, για να χορηγούν δάνεια με μεγάλα επιτόκια, οι τράπεζες δανείζονταν στην ουσία «χρηματικά πλεονάσματα» άλλων χωρών, για να τα χορηγούν στην δική τους αγορά.
Όταν εμφανίστηκε η πρώτη δυσπιστία στην παγκόσμια αγορά— ξαφνικά προέκυψε θέμα με τις δικές μας τράπεζες.

 γιατί τελικά τόση μανία με τον χρυσό?

Ο χρυσός είχε μεγάλα πλεονεκτήματα. Κατ αρχάς είναι ένα μέταλλο απόλυτης καθαρότητας. Δεν οξειδώνεται. Δεν μεταβάλλεται Εάν νοθευτεί πανεύκολα βρίσκεται το ποσοστό της νοθείας του. είναι σπάνιο, άρα έχει αξία. Ένα μικρό νόμισμα περιορισμένου βάρους και όγκου, το αμέσως επόμενο το ασήμι είναι 30 φορές φθηνότερο. Η πλατίνα είναι πολύ ποιο σπάνια κ. ο. κ.

Στην πράξη λοιπόν, ένα νόμισμα δεν αντιπροσωπεύει τίποτα απολύτως. Αυτό που αντιπροσωπεύει είναι η αναγνωρισιμότητά του και η κοινή αποδοχή του, από τα 2 συμβαλλόμενα μέρη.

Το νόμισμα απλά χρησιμεύει και σήμερα για να διευκολύνει τις συναλλαγές – όμως δεν έχει καμία απολύτως αξία που να προέρχεται ότι κάτι ουσιαστικό αντιπροσωπεύει. Έχει αξία, μόνο εάν και εφ όσον, συμφωνήσουν τα 2 μέρη ποια είναι η αξία του .Έχει αξία από την εμπιστοσύνη που έχουν οι συναλλασσόμενοι σχετικά με το νόμισμα. Το νόμισμα είναι απλά ένα χαρτί , μία λογιστική μονάδα, και τίποτα παραπάνω.

Τελικά πόσο κάνει ένα βόδι σήμερα?

500 ευρώ

600 δολάρια
50.000 ρουπίες Ινδίας
3000 πέσος Αργεντινής
Όποια απάντηση και αν μου δώσετε θα είναι λάθος.
Αν θα μου δώσετε την απάντηση ένα βόδι κάνει όσο ένα βόδι και αυτή θα είναι σίγουρα λάθος.
Αν θα προσπαθήσετε να βγάλετε ισοτιμίες νομισμάτων και να μου αποδείξετε ότι 500 ευρώ ισοδυναμούν με 600 δολάρια που ισοδυναμούν με 50.000 ρουπίες Ινδίας τα οποία ισοδυναμούν με 3.000 πέσος αργεντινής , θα έχετε υποπέσει στο μεγαλύτερο οικονομικό σφάλμα.

Η μοναδική απάντηση που θα ήταν 99% σωστή θα ήταν. Ένα βόδι αργεντινής κάνει όσο ένα βόδι αργεντινής.

Ας δούμε λίγο τα πράγματα αναλυτικά.

Στην αργεντινή τα βόδια εκτρέφονται ελεύθερα σε χιλιάδες στρέμματα, που το χορτάρι είναι αυτοφυές. Τα κοπάδια αποτελούνται από χιλιάδες ζωντανά  και αναπαράγονται μόνα τους. Οι γελαδάρηδες έχουν μία αντιστοιχία 1 ανά 500 ζωντανά. Ο μισθός ενός γελαδάρη είναι 2.000 πέσος τον χρόνο. Τα ζώα μεταφέρονται με τραίνα στα σφαγεία που είναι τεράστια και το κόστος είναι 50 πέσος τα μεταφορικά και 60 τα σφάγια. Ένα βόδι αργεντινής σφαγμένο  κοστίζει 114 πέσος.  Και πουλιέται 300 πέσος, που ισοδυναμούν με 100 δολάρια ΗΠΑ ή 90 ευρώ.

Στην Ινδία δεν τρώνε μοσχάρι. Το μοσχάρι κάνει εργασίες, είναι το πολυτιμότερο αγαθό του ινδού. Κάνει 50.000 ρουπίες. Ο μέσος ινδός δεν μπορεί να δώσει αυτά τα λεφτά. Η συνηθισμένη πρακτική είναι να πουλήσει ένα του παιδί, ή να δώσει ένα νεφρό αυτός και ένα η γυναίκα του για μεταμόσχευση η απάντηση ότι ένα βόδι κάνει 50.000 ρουπίες είναι λάθος. Η απάντηση ότι είναι ανεκτίμητο είναι σωστή. Η απάντηση ότι κάνει 500 δολάρια τόσο δίνουν στην Ινδία για 2 νεφρά είναι λάθος, και η απάντηση ότι κάνει 20.000 δολάρια, τόσο κάνουν 2 νεφρά στις ΗΠΑ είναι μάλλον λάθος.
Στην Γαλλία, τα ζώα εκτρέφονται σε στάβλους. Αναπαράγονται τεχνητά. Οι τροφές τους περιέχουν βιταμίνες κλπ. Ο μέσος μισθός του Γάλλου είναι 2.000 ευρώ . τα 500 ευρώ κοστίζει σφαγμένο πουλιέται 800 ευρώ που ισοδυναμούν με 1000 δολάρια ΗΠΑ.
Στις ΗΠΑ, για να μην τα πολυλογούμε, ένα σφαγμένο κοστίζει 400 δολάρια και πουλιέται 600 δολάρια .
Τελικά το πιο φθηνό ως προς την πώληση είναι το Αργεντίνικο με 100 δολάρια, ακολουθεί το αμερικάνικο με 600 και το γαλλικό με 1000.
Σωστό ?????
Λάθος!!!!
Θα ήταν σωστή η πρόταση. Εάν αγοράσω μοσχάρι στην Ελλάδα σε δολάρια Αμερικής, το Αργεντίνικο θα το αγοράσω  με 100 δολάρια, το αμερικάνικο με 600, και το γαλλικό με 1.000.

Σωστό?

Λάθος!!!!!

Τα μοσχάρια αργεντινής λόγω απόστασης έρχονται σε βαθειά κατάψυξη. Επιβαρύνονται με δασμούς 100%.
Τα μοσχάρια ΗΠΑ απαγορεύονται να εισάγονται στην Ευρώπη.
Αγοράζω λοιπόν μόνο γαλλικό.

Τελικά εάν δεχθούμε ότι το μοσχάρι αργεντινής με έναν μαγικό τρόπο θα έφθανε στην Ελλάδα νωπό, χωρίς δασμούς, θα ήταν φθηνό για εμάς.
Το ίδιο μοσχάρι για τον αργεντινό με μισθό των 2.000 πέσος ετήσιο, αντιπροσωπεύει ακριβώς την ίδια αξία ή περίπου αυτή με το μοσχάρι του γάλλου των 24.000 ευρώ τον χρόνο, ‘άσχετα ‘αν η επίσημη ισοτιμία  του νομίσματος δεν είναι αυτή των 2.000 = με 24.000.

 Θα πρέπει λοιπόν να κατανοήσουμε, ότι  το νόμισμα μιας χώρας, που είναι κυριαρχικό της δικαίωμα η έκδοσή του και κυκλοφορία του, στην ουσία , εκτός από την διευκόλυνση των συναλλαγών στο εσωτερικό της χώρας, εκφράζει απλά και μόνο αγοραστική δύναμη με βάση την χρησιμότητά του.

Θα πρέπει να αντιληφθούμε επιτέλους, ότι ένα ευρώ στην Γερμανία με ένα ευρώ στην Ελλάδα δεν είναι ίδιο.

Όταν ο μισθός του γερμανού είναι 2.000 και του έλληνα 1.000, όταν το κόστος καταναλωτικών αγαθών είναι 1500 στην Γερμανία και 1.900 στην Ελλάδα, είναι απόλυτα λογικό ο γερμανός να αποταμιεύει 500 ευρώ, και ο έλληνας να δανείζεται 900 ευρώ, και στο τέλος της ημέρας απλά να επιβιώνουν και οι 2.
Και θα πρέπει να κατανοήσουμε επιτέλους ότι η είσοδός μας σε ένα νόμισμα και η χρησιμοποίησή του όχι για τις διεθνείς συναλλαγές αλλά για τις δικές μας τις εσωτερικές, θα είχε νόημα και αξία εάν με το ίδιο νόμισμα μπορούσες να πουλήσεις ακριβώς τα ίδια πράγματα και στις 2 χώρες, και να αγοράσεις ακριβώς τα ίδια πράγματα.

Πολύ απλά, ένα 8ωρο εργασίας στην Γερμανία θα πληρωνόταν με 8 οβολούς το ίδιο με την Ελλάδα, και ένα κιλό κρέας θα είχε 6 οβολούς και στις 2 χώρες.
και για να μπορέσουμε να αποτιμήσουμε το 8ωρο εργασίας της παραγωγικής, θα πρέπει το 8ωρο του έλληνα, να έχει την ίδια διάρθρωση με αυτή του Γερμανού.

Με πολύ απλά λόγια, ας πάρουμε 2 εταιρείες αυτοκινήτων που παράγουν 1.000 αυτοκίνητα τον χρόνο.
Ο γερμανός χρησιμοποιεί 100 διοικητικούς υπαλλήλους, 100 πωλητές και 1.000 άτομα στην παραγωγή.

Ο έλληνας χρησιμοποιεί 1000 διοικητικούς υπαλλήλους 500 πωλητές  και 700 άτομα στην παραγωγή.
Ο γερμανός χρησιμοποιεί 1,2 υπαλλήλους ανά αυτοκίνητο, ο έλληνας χρησιμοποιεί 2,4.

Εάν θέλουμε να μιλήσουμε για ισοδύναμο κόστος, και θεωρήσουμε ότι τα προϊόντα θα έχουν την ίδια τιμή και στην Γερμανία και στην Ελλάδα, θα πρέπει ο μισθός του έλληνα να είναι ο μισός του γερμανού.

Αν ο μισθός του έλληνα είναι ο μισός από του γερμανού, δεν θα μπορέσει να αγοράσει το αυτοκίνητο.
Εάν το νόμισμα που πληρώνεται ο έλληνας έχει στην διεθνή αγορά την μισή αξία από αυτή του γερμανού, το προϊόν θα είναι ανταγωνιστικό στις διεθνείς αγορές.
Άρα χρειάζεσαι ένα νόμισμα το οποίο αφ ενός μεν θα είναι μισής αξίας στις διεθνείς αγορές για να μπορέσεις να πουλήσεις, θα σου επιτρέπει όμως εσένα να επιβιώσεις στην Ελλάδα δίνοντας σου την ευχέρεια με το ίδιο νόμισμα να αγοράσεις τα ίδια πράγματα που θα αγόραζες με νόμισμα διπλάσιας αξίας.
Πράγμα που μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο με μία ουσιαστική προϋπόθεση. Ότι σαν χώρα είσαι αυτάρκης παράγεις όλα όσα χρειάζεσαι για να επιβιώσεις, υπάρχει εσωτερική ισοτιμία των πραγμάτων με βάσει αυτό το εξαιρετικό δικό σου νόμισμα—πράγμα βέβαια , που ούτε συμβαίνει, ούτε πρόκειται να συμβεί στο κοντινό μέλλον.

Κοντολογίς, η είσοδός μας στο ευρώ θα την χαρακτήριζα πολύ επιεικώς σαν τεράστιο σφάλμα. Είναι σίγουρα έγκλημα μετά τον πρώτο χρόνο παραμονή μας στην ευρωζώνη.

Και βέβαια, θα ήταν λάθος στο να υποστηρίξει κάποιος, πως για όλα μας τα προβλήματα φταίει το ευρώ. Το ευρώ απλά ανέδειξε το πρόβλημα. Το ευρώ απλά επιδείνωσε το πρόβλημα. Το ευρώ απλά συνέτεινε στο να εμφανισθεί το πρόβλημα πολύ γρήγορα. Το ευρώ δεν βοηθά στο να λυθεί το πρόβλημα.

Το βόδι το κρασί και 2 ηλίθιοι

Την ιστορία την έφερε σαν παράδειγμα 35 χρόνια πριν ένας καθηγητής  νομισματικής θεωρίας, θέλοντας να δείξει σε 3τοετείς φοιτητές του  , ποια είναι η λειτουργία του χρήματος και πως αποτυπώνεται στην καθημερινότητά μας.

Πήγαν λοιπόν πατέρας και γιός από το χωριό τους με την βοϊδάμαξα στο παζάρι. Αφού χάζευαν αρκετά αποφάσισαν το έξεις . Να πουλήσουν το βόδι για εκατό δραχμές, με τα λεφτά να πάρουν ένα βαρέλι κρασί έναντι 96 δραχμών, να πάνε στο χωριό σέρνοντας αυτοί την βοϊδάμαξα, να πουλήσουν το κρασί για 200 δραχμές, να επιστρέψουν πάλι πίσω να αγοράσουν με τα λεφτά αυτά ένα βόδι που θα σέρνει το κάρο και ένα επιπλέον βαρέλι με κρασί το οποίο θα το ξαναπουλούσαν κοκ.

Κατέστρωσαν λοιπόν ένα  business plan πού λένε οι οικονομολόγοι, είχαν τα απαραίτητα εφόδια , και ξεκίνησαν στην εφαρμογή.

Πούλησαν το βόδι , αγόρασαν το κρασί και οι 4 δραχμές μοιράσθηκαν εξ ίσου στους 2 τους.
Αποφάσισαν την διαδρομή να την καλύψουν εναλλάξ ζεμένοι με το κάρο.
Δίψασε ο γιός. Ζήτησε λίγο κρασί για να ξεδιψάσει, και ο πατέρας του για να του δώσει λίγο κρασί ζήτησε τις 2 δραχμές.
Σε λίγο η ίδια ιστορία συνεχίσθηκε από την πλευρά του πατέρα.
Για να μην τα πολυλογούμε η ιστορία επαναλήφθηκε αρκετές φορές, μέχρι που έφτασαν στο χωριό τους

• Μεθυσμένοι σέρνοντας ένα κάρο
• Χωρίς το βόδι
• Που μετέφερε ένα άδειο βαρέλι
• Έχοντας συνολικά όλες κι όλες 4 δραχμές στην τσέπη τους.

Σίγουρα εδώ τα συμπεράσματα είναι πολλά.
Εκτός από την βλαβερή επίδραση του αλκοόλ, και του να μην κάνεις δουλειές με συγγενείς σου
Εκτός του ότι ένα καλοσχεδιασμένο business plan, στο τέλος της ημέρας μπορεί να αποδειχθεί άχρηστο εξαιτίας οποιουδήποτε παράγοντα,

Μας αποδεικνύει και το πώς μία περιουσία των 196 δραχμών (100 το βόδι και 96 το κρασί) μπορεί στο τέλος της ημέρας να αποτιμηθεί με 4 δραχμές στην τσέπη  όλες κι όλες.
Εδώ η ιστορία αυτή, μπορεί να απαντήσει μερικά και στο αφελές ερώτημα που θέτουν δημοσιογράφοι κυρίως , σε ποιους χρωστάμε τελικά και πώς χρωστάμε αφού όλα τα κράτη χρωστάνε.

Μπορεί επίσης σε συνδυασμό με την προηγούμενη παράγραφο να εξηγήσει το τι έχει συμβεί στην ελληνική οικονομία και στην κοινωνία γενικότερα.

Εδώ γίνεται ποιο έντονο αν στην θέση του βοδιού που ήταν δικό τους, μπουν 100 δραχμές δανεικές.

Και βέβαια, η απώλεια του βοδιού δεν ήταν μόνο 100 δραχμές. Το βόδι αντιπροσώπευε μία αξία πολύ μεγαλύτερη γιατί ήταν και μέσο δουλειάς και επιβίωσης.

 Ο χήρος παππούς και η υπηρέτρια.

Μιας και πιάσαμε τις ιστορίες-παραδείγματα, ας σας φέρω κι άλλο ένα.

Ο παππούς χήρος. Η γιαγιά έχει φύγει σε χώρους αναπαύσεως, κοτσονάτος ο παππούς, παίρνει σύνταξη 2.000 ευρώ. Προσλαμβάνει υπηρέτρια που την πληρώνει 700 ευρώ τον μήνα. Εάν το μετρήσουμε σε σύνολο Α.Ε.Π. , το ΑΕΠ είναι στα 2.700 ευρώ. Και το κατά κεφαλή εισόδημα στα 1.350 ευρώ. Ο παππούς σε συνδυασμό με μικρή μαλάκυνση και με την καπατσοσύνη της υπηρέτριας, παντρεύεται την υπηρέτρια. Η υπηρέτρια σταματά να έχει μισθό και τα έχει όλα. Σύνολο ΑΕΠ 2000 ευρώ, κατά κεφαλή εισόδημα 1000 ευρώ.

Συμπέρασμα, εκτός του ότι πρέπει να προσέχουμε τους χήρους παππούδες, τα νούμερα, μπορεί να είναι σωστά αλλά σίγουρα δεν αντιπροσωπεύουν την πραγματικότητα.

Σύγχρονο νόμισμα για διεθνείς συναλλαγές υπάρχει τελικά;

Το ευρώ είναι ένα νόμισμα που το χρησιμοποιεί η ευρωζώνη και επιπροσθετα
Η βόρειος κορέα
Και το κοσυφοπέδιο.
προσπάθησε να το χρησιμοπιήσει και το ιρακ στην εποχή του σανταμ χουσείν, αλλά δεν πρόλαβε διότι λόγω των χημικών και των πυρηνικών πού είχε και τα οποία δεν βρέθηκαν ποτέ έγινε η επέμβαση.
Οι περισσότερες χώρες χρησιμοποιούν το δολλάριο ΗΠΑ.
Είναι τελικά το δολλάριο των ΗΠΑ, το διεθνές νόμισμα;

Η απάντηση μου είναι πως όχι
Το διεθνές νόμισμα που χρησιμοποιούν όλες οι χώρες, είναι το βαρέλι πετρελαίου.
είναι πολύ απλό τελικά, και κυτάξτε να το επαληθεύσετε.

Όταν το δολλάριο πέφτει σε σχέση με το ευρώ ή το γουάν, η τιμή του πετρελαίου ανεβαίνει. Όταν το δολλάριο ανεβαίνει, ή τιμή του πετρελαίου πέφτει.

Είναι πολύ απλό τελικά.

Τι έχει αξία και είναι κοινά αποδεκτό και αναγκαίο; -- το πετρέλαιο.

Τι χρησιμοποιείται κατά κόρον, για να φτειάξεις, πλαστικά, τροφή, ηλεκτρικά, για να κινηθείς ή για να κάνεις το οτιδήποτε; -- το πετρέλαιο.

Τι έχει αποδεκτή αξία στην Κένυα, στην Αγγλία, στην Γαλλία, στην Κίνα, στην Ελλάδα; -- το πετρέλαιο.

Διαφέρει σε κάτι το πετρέλαιο από τους 6 οβολούς που έκαναν την μία δραχμή;

Σε τίποτε απολύτως.

Εάν αύριο, το πόσιμο νερό γίνει δυσεύρετο, ποιο πιστεύετε, ότι θα είναι το διεθνές νόμισμα;

Πιστεύεται ότι είναι τυχαίο, πως όλες οι πολυεθνικές τροφίμων, έχουν μπεί στο κομμάτι «νερό», τυχαία ή μόνο για τα τωρινά κέρδη;

Έχουμε αντιληφθεί πως ή οικονομία μας, στο κομμάτι του «νομίσματος», δεν διαφέρει σε τίποτα απολύτως, με αυτή πριν από 3000-4000 χρόνια;

Να σας θυμίσω μόνο, ότι στην Σαχάρα, σε όλες τις χώρες που την «ακουμπούν», το αλάτι είναι ακόμα και σήμερα το βασικό τους νόμισμα.

Ο λόγος είναι πολύ απλός. Τους είναι εξίσου πολύτιμο λόγω της ζέστης, με το νερό.

Τότε και τώρα.

Επιμένω στην ιστορία, γιατί μόνο με την σύγκριση μπορεί να βγάλει κανείς σίγουρα συμπεράσματα.

Στην 10ετία του 60, την εποχή που η χώρα δεν δανειζόταν (είτε γιατί είχε βλάκες πολιτικούς, είτε γιατί είχε έξυπνους, είτε γιατί δεν βρισκόταν κανείς να την δανείσει) το ισοζύγιο πληρωμών της χώρας, ήταν μονίμως ελλειμματικό.

Αυτό είναι φύσει αδύνατον.

Για την κάλυψή του, χρησιμοποιείτο ο όρος «άδηλοι πόροι».

Τι ήταν οι άδηλοι πόροι; Μη καταγεγραμμένο χρήμα. Εμβάσματα ναυτικών μεταναστών κοκ., που δεν καταγραφόντουσαν σαν εισόδημα.

              Σήμερα το λέμε παραοικονομία και φοροδιαφυγή.

Προσέξτε την διαφορά αντιμετώπισης και αντίληψης. Η παραοικονομία 50 χρόνια πριν, δεν ήταν κάτι το μεμπτό και κατακριτέο.

Ο όρος παραοικονομία είναι λάθος. Ο σωστός όρος  θα ήταν μη καταγεγραμμένη οικονομία. Δεν σημαίνει, ότι είναι κάτι παράνομο. Για παράδειγμα οι αγρότες δεν τηρούν βιβλία, ούτε κάνουν δήλωση με βάσει τα εισοδήματά τους, αλλά κατά αποκοπή , ανά στρέμμα καλλιέργειας κλπ.

Εξ άλλου υπάρχουν πράξεις οικονομικές που δεν μπορούν να καταγραφούν. Η ιδιοχρησιμοποίηση παγίων και επενδυτικών αγαθών, η ιδιοκατανάλωση υπηρεσιών και προϊόντων ανήκουν σε αυτή την κατηγορία.

Η διαφορά ηθικής αντίληψης, στοιχειοθετεί την σημερινή κατάσταση.

Το να είσαι δημόσιος υπάλληλος, να έχεις μικρό μισθό, και να προσπαθείς με μια «δουλειά του ποδαριού» να έχεις ένα επιπλέον εισόδημα για την οικογένειά σου, δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται σαν «φοροδιαφυγή», πράξη εξ ίσου κατακριτέα με τον «χρηματισμό». Μα αναγκαστικά φοροδιαφεύγεις, γιατί σαν δημόσιος υπάλληλος δεν μπορείς να έχεις δεύτερη δουλειά.

Το να δουλεύεις στην οικογενειακή επιχείρηση, «άμισθος» στα χαρτιά, δεν σημαίνει ότι φοροδιαφεύγεις. Εδώ αξίζει για το συγκεκριμένο θέμα να σημειωθεί πώς από τον εμπορικό νόμο και τον ασφαλιστικό νόμο απαγορεύεται η όποια παροχή μισθού ή ασφαλιστική σε συγγενή πρώτου βαθμού.

Ας ξεκαθαρίσουμε επιτέλους τα πράγματα και στο μυαλό μας, αλλά και στην κοινωνικοοικονομική μας δομή, και κυρίως στην τοποθέτησή μας με τους εταίρους μας Ευρωπαίους.

Έχει ιδιαίτερη σημασία εάν αναλογισθούμε ότι η  ποσοστιαία αναλογία σε οικογενειακές επιχειρήσεις κάθε βαθμίδας στην χώρα μας είναι από τις μεγαλύτερες στην Ευρώπη.