Η αυτοδιοίκητη φαντασίωση

Σύμφωνα με το άρθρο 16 του Συντάγματός μας, τα πανεπιστήμια είναι  πλήρως αυτοδιοικούμενα.

«5. Η ανώτατη εκπαίδευση παρέχεται αποκλειστικά από ιδρύματα που αποτελούν νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου με πλήρη αυτοδιοίκηση.
Τα ιδρύματα αυτά τελούν υπό την εποπτεία του Κράτους, έχουν δικαίωμα να ενισχύονται οικονομικά από αυτό και λειτουργούν σύμφωνα με τους νόμους που αφορούν τους οργανισμούς τους.
Συγχώνευση ή κατάτμηση ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων μπορεί να γίνει και κατά παρέκκλιση από κάθε αντίθετη διάταξη, όπως νόμος ορίζει.»

Τι σημαίνει αυτό στην απλή λογική;….. Ότι το Δημόσιο πανεπιστήμιο, μπορεί να καθορίζει μόνο του, τα του οίκου του.

Σωστό ή λάθος, δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Εάν είναι λάθος, να αλλάξει το Σύνταγμα.

Εδώ και αρκετές μέρες, μήνες θα έλεγα, έχει προκύψει το θέμα της διαθεσιμότητας, για τους Διοικητικούς Υπαλλήλους των Πανεπιστημίων.

Καλώς ή κακώς, η ελληνική πολιτεία, ανακάλυψε, κατόπιν …… ελέγχου της Τρόικας;….. από μόνη της; ….πάλι δεν έχει καμία σημασία, ….ότι στα Πανεπιστήμια, υπάρχουν υπεράριθμοι διοικητικοί υπάλληλοι, ή υπάλληλοι, που δεν έχουν τα απαιτούμενα τυπικά προσόντα.

……ανακάλυψε δηλαδή….. ότι στα Πανεπιστήμια….. έχουν διορισθεί υπεράριθμοι και άνευ προσόντων Διοικητικοί Υπάλληλοι. …. Έχει δίκαιο;… πάλι κατά την άποψή μου δεν έχει καμία σημασία.

Δεν έχει σημασία, γιατί ……. Οι άνθρωποι αυτοί, δεν διορίσθηκαν παράνομα. Καλώς ή κακώς ……. Διορίσθηκαν νόμιμα……. Νομιμότατα θα έλεγα εγώ.

Εάν πάλι, με τις διάφορες συγχωνεύσεις, σχολών, πανεπιστημίων κ.ο.κ., προκύπτει πλεονάζον προσωπικό, αυτό είναι ένα άλλο θέμα.

Η ανώτατη εκπαίδευση στην χώρα μας πάσχει βαθειά.

Πάσχει, γιατί σε κάθε χωριό, πρωτεύουσα νομού, στήθηκε μία σχολή ενός κάποιου πανεπιστημίου ή ΑΤΕΙ, με μοναδικό γνώμονα, την κάλυψη των τοπικών αναγκών των κοινωνιών.

Πάσχει, γιατί, τα πανεπιστήμια μας, δεν καλλιεργούν την επιστήμη αλλά την προχωρημένη εξειδικευμένη εκπαίδευση.

Πάσχει γιατί, τα πανεπιστήμιά μας, δεν είναι συνδεδεμένα με τις ανάγκες της αγοράς.

Πάσχει γιατί τα πανεπιστήμιά μας, δεν είναι συνδεδεμένα με την ανάπτυξη της τεχνολογίας και της έρευνας.

Πάσχει γιατί τα πανεπιστήμιά μας, και η φοίτηση σε αυτά, είναι ένα μέσο για την καταπολέμηση της ανεργίας.

Πάσχει γιατί, όλοι ή το 95% των αποφοίτων του Λυκείου, σπουδάζουν κάτι, το οποίο στην πράξη τους είναι τελείως άχρηστο, αφήνοντας κατά μέρος την δυνατότητα να ασκήσουν ένα «χειρωνακτικό» επάγγελμα.

Πάσχει γιατί ή «σωρεία» των «καθηγητών» διαφόρων βαθμίδων, δεν έχει το προσήκον κύρος.

Πάσχει γιατί, οι φοιτητές, οι φοιτητικές παρατάξεις, τα κόμματα, οι κομματικές παρατάξεις συμμετέχουν ενεργά, και υπέρ του δέοντος στην διοίκηση και στην καθημερινότητα των πανεπιστημίων.

Στην κατάσταση αυτή η πολιτεία , απάντησε, ή απαντά με την διαθεσιμότητα των διοικητικών υπαλλήλων !!!

Δηλαδή, «πονάει κεφάλι, κόβει χέρι».

Έχουν γραφτεί διάφορα. Από το ότι για πανεπιστήμιο, που προέρχεται ο Υπουργός και ο γραμματέας του υπουργείου, δεν θα υπάρξει καμία διαθεσιμότητα. Από το ότι το ίδιο θα συμβεί για το πανεπιστήμιο που είναι η εκλογική περιφέρεια του κ. Υπουργού. Ότι το ίδιο θα συμβεί , για το πανεπιστήμιο, που είναι η εκλογική περιφέρεια του κυρίου Πρωθυπουργού.

Αδιάφορο, αν έχουν βάση όλα αυτά ή όχι.

Αδιάφορο επίσης είναι, εάν τα νομικά επιχειρήματα των διοικητικών υπαλλήλων , περί της νομιμότητας ή όχι της όλης διαδικασίας ευσταθούν ή όχι.

Τα ερωτήματα κατά την δική μου την άποψη είναι:

Θα λυθεί το πρόβλημα των Ελληνικών Δημόσιων Πανεπιστημίων, με την διαθεσιμότητα των διοικητικών υπαλλήλων;

Η απομάκρυνση των διοικητικών υπαλλήλων, θα συντελέσει, στο να λειτουργήσουν τα πανεπιστήμια σωστά, από άποψη διοικητικής μέριμνας;

Δηλαδή αυτή την στιγμή, κινδυνεύει να χαθεί το εξάμηνο, δεν έχουν γίνει εγγραφές, δεν γίνονται ορκωμοσίες, δεν γίνονται μεταπτυχιακά, δεν γίνονται μαθήματα.

Πληρώνουν οι «δύσμοιροι γονείς», από το «υστέρημά» τους, για νοίκια, τροφεία , μικροέξοδα, των σπουδαστών της «δωρεάν παιδείας», και αυτοί, άπραγοι, ….απλά παρατηρούν την διαμάχη του Υπουργείου, με τους Διοικητικούς Υπαλλήλους.

Αύριο, με το μισό διοικητικό προσωπικό, όλα αυτά , δηλαδή η λειτουργία του Πανεπιστημίου, θα γίνονται στην εντέλεια;

Και βέβαια, πάλι δεν μπορώ να αντιληφθώ, γιατί ένας κλητήρας, ή ένας φύλακας, ή ένας τεχνικός εφαρμογής σε κάποιο εργαστήριο υλικών, θα πρέπει να έχει πτυχίο ΑΕΙ, μεταπτυχιακό, ή να γνωρίζει 2 ή 3 ξένες γλώσσες.

Και βέβαια, δεν μπορώ να αντιληφθώ κάτι πολύ απλό. Το να μιλάμε για αυτοδιοίκητο, δεν είναι στην κρίση της διοίκησης του Πανεπιστημίου, του πόσους και ποιους υπαλλήλους θα έχει;