Η δική μου η πατρίδα

Στην πατρίδα μου ζούν άνθρωποι περήφανοι, μορφωμένοι, ευγενείς και κυρίως τίμιοι.

Οι γέροντες αντιμετωπίζονται με σεβασμό και τα παιδιά με στοργή.

Καλλιεργούνται οι επιστήμες, αλλά όλοι οι κάτοικοι, μετά μανίας κάνουν χειρονακτικές δουλειές, και είναι υπερήφανοι γι αυτό.

Η εγκληματικότητα είναι ανύπαρκτη.

Η αστυνομία στην ουσία είναι υπηρέτης του πολίτη.

Κάθε τέσσερα χρόνια έχουμε εκλογές και φροντίζουμε να εκλέγουμε τους καλύτερους και τους τιμιότερους.

Έχουμε ένα τίμιο κράτος, στο οποίο συμπεριφερόμαστε τίμια και μας το ανταποδίδει.

Αν κάποιος αποδειχθεί ότι έχει ζημιώσει την χώρα τιμωρείται παραδειγματικά.

Όλοι έχουμε τις δουλειές μας, και ζούμε από αυτές.

Τιμάμε τις παραδόσεις μας, αλλά δεν είμαστε στενόμυαλοι.

Προστατεύουμε το φυσικό μας περιβάλλον, και αξιοποιούμε με κάθε δυνατό τρόπο, το κάθε τι.

Ολοι χαμογελάμε. Ότι και να μας συμβεί, έχουμε τις δυνατότητες να το αντιμετωπίσουμε, μέσα στο μέτρο του ανθρωπίνως  δυνατού.

Είμαι πολύ υπερήφανος για την πατρίδα μου, και νοιώθω τυχερός που ζω σε αυτή την χώρα.