Τρίτη 10 Δεκεμβρίου 2013

Περί Πολιτικής

Γαμημένη Πολιτική. 

Βέβαια αν και εγώ έβαζα το χέρι μου στο μέλι θα το έγλυφα... Έτσι πάει και όποιος το αρνείται λέει ψέματα.

Από την άλλη μεριά όμως ,αν η ηθική της Πολιτικής ήταν διαφορετική δεν θα υπήρχε το μέλι.

Αρχικά δεν έβρισκα λόγω να γράψω για αυτό το πράγμα. Γιατί περί πράγματος πρόκειται η πολιτική.
Η πολιτική είναι ένας τεράστιος κουβάς με πολλά σκατά μέσα. 300 κουράδες - ιδέες είναι τοποθετημένες μέσα του και έχουν κολλήσει. Ούτε το ποιο ισχυρό απορρυπαντικό δεν μπορεί να καθαρίσει αυτό τον κουβά. Μήπως θα έπρεπε να φωνάξουμε τον Ποθητό... ;

Χαχα ,μα τι λέω. Σαφώς και υπάρχουν λύσεις. Σαφώς και έχω λύσεις. Δεν θα μπορέσω όμως να σας τις αριθμήσω γιατί έχω την εντύπωση ότι  η ΕΥΠ  με παρακολουθεί. Και μετά ποιος ακούει την μάνα μου. 


Έχω όνειρα , όλοι έχουμε όνειρα. Αυτή όμως μας τα περιορίζει. Μας τα περιορίζει σε απελπιστικά μεγάλο βαθμό. Θα τολμήσω όμως για ακόμα μία φορά να πω πως το πολίτευμα της Ελλαδίτσας είναι προεδρευομένος κοινοβουλευτικός Φασισμός. Αυτό όμως που δεν καταλαβαίνω είναι το προεδρευομένος ... Έχουμε πρόεδρο της Δικτατορίας εδώ στην Ελλάδα; Αααα τώρα που το σκέφτομαι έχουμε έναν παππού ,που εμφανίζεται σε κάτι γιορτές και σε κάτι πανηγύρια και λέει χρόνια πολλά σε όλους.

Επίσης έχουμε άλλον έναν τύπο που είναι στην βουλή και κάνει κάτι παρατηρήσεις σε κάτι κοντοκουρεμένους. Χτυπάει και ένα καμπανάκι που και που. Αυτό το καμπανάκι μου θυμίζει αυτό που είχαμε στα διαλείμματα στο δημοτικό. Παιδική χαρά. Επίσης εκεί υπάρχει και το ποινολόγιο. Πως το λέτε εσείς στην γλώσσα σας ; Αααα ναι βουλευτική ασυλία λέγεται...

Τα νιάνιαρα λοιπόν περιορίζουν την ελευθερία μου. Τα παιδάκια αυτά μου παίρνουν όλα μου τα παιχνίδια και εγώ δεν έχω να παίξω...

Το χειρότερο όμως είναι ότι αυτά τα παιδάκια δεν θα μεγαλώσουν ποτέ γιατί οι γονείς τους δεν έχουν μπει ποτέ στην διαδικασία να τους τις βρέξουν...