Καλοκαίρι. Ζέστη και νέκρα. Τα κλιματιστικά δουλεύουν μανιωδώς. Δίπλα τα σκυλιά μανιασμένα γαβγίζουν. Η γιαγιά από κάτω ,σιχτιρίζει την ώρα και την στιγμή ,γιατί δεν μπορεί να τα ακούει 24 ώρες το εικοσιτετράωρο. Από πάνω το παιδί παίζει με ένα τρελόμπαλο και τρέχει να το πιάσει. Τα μικρά του βήματα είναι τόσο γρήγορα. Μπορώ να το φανταστώ να τριγυρνάει σαν σβούρα μέσα στο σπίτι και την μάνα του να του φωνάζει να μην σπάσει τίποτα αξίας. Σήμερα έχει περισσότερη ησυχία. Οι διπλανοί δεν τσακώνονται. Μπορεί και να λείπουν. Να ,τώρα άρχισε να φυσάει. Αυτή η λίγη δροσιά ,έκανε την γιαγιά από την απέναντι πολυκατοικία να βγει και να κάνει μία βόλτα. Μα καλά ,δεν ζεσταίνεται με όλη αυτή την μαυρίλα που φοράει; Ίσως ο θάνατος να είναι πιο σκληρός και από την ζέστη ,και ας έχουν περάσει τα χρόνια.
Και εγώ εδώ. Κολλημένος στο παράθυρο κοιτάω ότι κινείται. Μου κάνει εντύπωση και η παραμικρή κίνηση που διακρίνω στον δρόμο. Δεν ξέρω γιατί νιώθω έτσι. Ίσως ακόμα και μετά από 3 χρόνια να μην τα έχω συνηθίσει όλα αυτά. Θα φύγω και δεν θα έχω καταλάβει τίποτα. Θα φύγω και θα αναζωογονηθώ. Τι από τα δύο να ισχύει; Ή ακόμα καλύτερα , ποιο από τα δύο συναισθήματα να είναι ισχυρότερο στο μυαλό μου;
Πέρασαν 10 λεπτά και μου φάνηκαν σαν δευτερόλεπτα. Χάθηκα ,τα μάτια μου είχαν κολλήσει στα σκουπίδια. Ο κάδος αν και ξεχειλίζει από την δυσωδία ,κάνει την δουλειά του εξαιρετικά καλά. Κανείς δεν τον βρίζει ,ούτε και τον χειραγωγεί. Πολλές φορές τον έχω δει να θυσιάζεται στους δρόμους στο όνομα της αντίδρασης και της παρακμής. Πάλι καλά που δεν έχει μιλιά και χέρια. Αν είχε ,θα ήμασταν και εμείς μέρος του δείπνου του.
Νύχτωσε. Στον δρόμο ,βγήκαν οι χάροι. Κάνουν τόσο πολύ θόρυβο. Φαίνεται ,θα έχουν πολλές τύψεις. Και ποιός δεν έχει τύψεις; Ποιος δεν έχει κάνει λάθη; Και ποιος δε έχει βιάσει τον εαυτό του ,για να δείξει κύριος και καθώς πρέπει;
Και εγώ εδώ. Κολλημένος στο παράθυρο κοιτάω ότι κινείται. Μου κάνει εντύπωση και η παραμικρή κίνηση που διακρίνω στον δρόμο. Δεν ξέρω γιατί νιώθω έτσι. Ίσως ακόμα και μετά από 3 χρόνια να μην τα έχω συνηθίσει όλα αυτά. Θα φύγω και δεν θα έχω καταλάβει τίποτα. Θα φύγω και θα αναζωογονηθώ. Τι από τα δύο να ισχύει; Ή ακόμα καλύτερα , ποιο από τα δύο συναισθήματα να είναι ισχυρότερο στο μυαλό μου;
Πέρασαν 10 λεπτά και μου φάνηκαν σαν δευτερόλεπτα. Χάθηκα ,τα μάτια μου είχαν κολλήσει στα σκουπίδια. Ο κάδος αν και ξεχειλίζει από την δυσωδία ,κάνει την δουλειά του εξαιρετικά καλά. Κανείς δεν τον βρίζει ,ούτε και τον χειραγωγεί. Πολλές φορές τον έχω δει να θυσιάζεται στους δρόμους στο όνομα της αντίδρασης και της παρακμής. Πάλι καλά που δεν έχει μιλιά και χέρια. Αν είχε ,θα ήμασταν και εμείς μέρος του δείπνου του.
Νύχτωσε. Στον δρόμο ,βγήκαν οι χάροι. Κάνουν τόσο πολύ θόρυβο. Φαίνεται ,θα έχουν πολλές τύψεις. Και ποιός δεν έχει τύψεις; Ποιος δεν έχει κάνει λάθη; Και ποιος δε έχει βιάσει τον εαυτό του ,για να δείξει κύριος και καθώς πρέπει;
