η αυθυποβολή της "κεντροδεξιάς".

Και εγένετο κόμμα. 

Κόμμα ... συμμάζωμα... κόμμα συναπάντημα.... των αστών και των "δεξιών" της Ε.Ρ.Ε. και των Φιλελευθέρων της πάλαι ποτέ Ένωσης Κέντρου , με αρχηγό τον Κ.Καραμανλή.

ερώτηση πολύ βασική. Ποιοι ήταν  η ψηφοφόροι της Ν.Δ. το 1974; Που το κόμμα πήρε 54%;

μήπως το 31% ήταν φιλοβασιλικοί; Μήπως το 10-15% ήταν φιλοχουντικοί; και μήπως ένα 10-15% απλά "αστοί";

η Ν.Δ.. από την ίδρυση της μέχρι και την κυβέρνηση Μητσοτάκη, που έγινε "Φιλελεύθερη Νέα Δημοκρατία", ήταν ένα δεξιό κόμμα, όχι λόγω πολιτικών που εφάρμοζε αλλά λόγω ψηφοφόρων.

ο όρος "δεξιός" είναι αδόκιμος και μη ορθός "πολιτικά". Ο όρος "δεξιά" είναι εφεύρημα της "αριστεράς", στην προσπάθειά της για τεχνητούς διαχωρισμούς και για δικαιολογία της θλιβερής ύπαρξης της.

στην Ελλάδα δεν είχαμε "δεξιά" ποτέ , με τον όρο τον Γαλλικό, που προσδιορίζεται η   αστική τάξη. Στην Ελλάδα δεν είχαμε ποτέ "συντηρητικούς", με τον όρο τον Αγγλικό.

Στην Ελλάδα είχαμε "νοικοκυραίους", "μικρονοικοκυραίους" και "μεγαλονοικοκυραίους", δίπλα απο "αστούς" που με βία ξεπερνούσαν το 10% , κατά φαντασία "προλεταριάτο" που ήταν περίπου στο ίδιο ποσοστό, και το πολύ ένα 5%, ένα λούμπεν προλεταριάτο.

οι "δεξιοί" ψήφιζαν Ν.Δ. από ανάγκη, για τους εξής απλούς λόγους.

1. η ανάγκη των "διορισμών".

2. ο φόβος του ΠΑΣΟΚ και

3.ήταν το ποιο κοντινό κόμμα, στην "λογική" τους και όχι την "ιδεολογία" τους.

Ο νοικοκύρης έχει λογική και όχι ιδεολογία. 

Έτσι  με κύρια αφορμή τους 3 παραπάνω λόγους, από το 1974, έως το 2012 "πορεύτηκε" η Ν.Δ. είτε ως κυβέρνηση, είτε ως αντιπολίτευση, είτε με "μεταγραφές" απο την Ενωση Κέντρου, είτε με "μεταγραφές" από την Εθνική Παράταξη, είτε γινόμενη "μεγάλη", είτε "φιλελεύθερη", είτε "προοδευτική", είτε "λαική δεξιά" , είτε "κεντροδεξιά", είτε "πολυκατοικία".

και από κόμμα που στηριζόταν στην προσωπικότητα του αρχηγού, και κάποιων στελεχών, μετεξελίχθηκε σε κόμμα "μηχανισμών", "νομεκλατούρας" και πολύ φυσικά διαπλοκής.

το μεγάλο "ιδεολογικό όπλο" της Ν.Δ. ήταν η Ε.Ο.Κ. Που και εκεί δυστυχώς , απο το όραμα της Ενωμένης Ευρώπης των Λαών ή των Εθνών, της ελευθερίας, της προκοπής και του πολιτισμού, το όραμα μετετράπει σε χορήγηση επιδοτήσεων και συναφών ευεργετημάτων.

στην ουσία η Ν.Δ. από το 1994 και μετά ήταν ένα πολιτικό πτώμα, που απλά υπήρχε  λόγω του νόμου της "αδρανείας".

την ίδια πορεία, είχε και το ΠΑΣΟΚ με μικρές ή μεγάλες παραλλαγές.

εδώ υπήρχε μία διαφοροποίηση. Το ΠΑΣΟΚ σαν κόμμα, ήταν πολύ πιό δεμένο απο την Ν.Δ.

Το 2011, 
έγινε η κοσμογονική αλλαγή στο πολιτικό σκηνικό.

1. διορισμοί ..... τέλος.
2. ο φόβος του ΠΑΣΟΚ με την συγκυβέρνηση Ν.Δ.- ΠΑΣΟΚ έπαψε να υπάρχει και
3. ο "δεξιός"  ή "νοικοκύρης" ψηφοφόφορος  της Ν.Δ. απλά ....αναρωτήθηκε. 

....τι θέλω εγώ εδώ........

βάλε τώρα και μία 
Ευρώπη που ξεθωριάζει στα μάτια ενός "Ευρωπαίου"
Βάλε και μία πολιτική επί όλων των θεμάτων ....  όπως ....μεταναστευτικό, εκκλησιαστικό, ομοφυλοφιλία, κοινωνική πολιτική, .....δημοκρατούλες...........
βάλτα όλα αυτά μαζί .......
και τι έχεις .....;;;;;

μία ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ...... που αγωνίζεται να κρατηθεί στο 20%........

γιατί;

γιατί πολύ απλά αυτό είναι το μέγιστο ποσοστό της "κεντροδεξιάς"........

δηλαδή πολύ απλά "αστοί"..... που ακόμα δεν έχουν καταλάβει....πως αστική τάξη στην Ελλάδα δεν υπάρχει πλέον.

Ολα τα υπόλοιπα, είναι "ελπίδες", "φαντασιώσεις", ότι η Ν.Δ. που απαρτιζόταν απο φιλοβασιλικούς, φιλοχουντικούς, δεξιούς, ακροδεξιούς, εθνικιστές, κεντρογενείς, αστούς, ...........μικρονυκοκυραίους, μεγαλονοικοκυραίους....... θα γίνει το κόμμα του 40 και 45%......

Μιλάμε για τον ορισμό της "φαντασίωσης" και της "αυθυποβολής".