Ψυχορραγείς…….. γιατί ανίδεε γιέ μου;
Επειδή σε «τρελαίνει» το γύρω σου; ……. Λάθος η προσέγγιση.
Τα ίδια σκατά ήταν πάντα. Απλά τα σκατά ήταν κρυμμένα και δεν τα βλέπαμε, ή γιατί δεν μας απασχολούσαν. Γιατί; ….. γιατί πολύ απλά νομίζαμε ότι δεν μας αφορούσε…… Ήρθε η «κρίση»…. Και απλά αρχίσαμε να «ψαχνόμαστε» , να διαβάζουμε, ….να αμφισβητούμε…… και εκεί πιά να τρελαινόμαστε…..
Η «πλέμπα» ξέρεις τι είναι; H κατώτερη κοινωνική τάξη θα σου πουν τα λεξικά. Ξέρεις από πού βγαίνει; ….. από την «αργκό» ….θα σου πουν τα λεξικά….. ΟΧΙ αγόρι μου. Από το λατινικό plebis βγαίνει. Τι ήταν αυτό; …….. οι πληβείοι αγόρι μου….. έμαθες για τους πληβείους στην Ιστορία αγόρι μου, …..ή μήπως τότε είχατε κατάληψη, ή μήπως η καθηγήτρια της Ιστορίας έβαφε τα νύχια της, ή μήπως τα «δημοκρατικά» σου αντανακλαστικά, όταν άκουσες για πατρίκιους και πληβείους,….. σου επέβαλαν να μην ασχοληθείς με αυτό;
Μια κοινωνία πλέμπας, χωρίς πατρίκιους αγόρι μου. Χωρίς πατρίκιους. Χωρίς θυσίες στην θεά «VESTA» , και χωρίς θρησκευτική λατρεία των «προγόνων».
Γιατί μόνο η πλέμπα, μπορεί να λειτουργήσει , όπως λειτούργησε η δική μας η κοινωνία. Μια κοινωνία που δεν της έλειπε η μόρφωση αλλά κυρίως η παιδεία. Μια κοινωνία διχασμένη κυρίως ιδεολογικά μεταξύ της «Αριστεράς» και της «Δεξιάς». Μιας κοινωνίας που η «αριστερά» μισεί το κάθε τι «εθνικό» και η δεξιά το κάθε τι «λαικό». ……χωρίς να βρεθεί ένας μαλάκας να πει , ότι ο λαός απλά είναι ένα υποσύνολο του έθνους. ….. και έθνος αγόρι μου, είναι το χθες, το σήμερα, το αύριο, το παντού, ενώ λαός μόνο το σήμερα και το εδώ.
Μια ηγεσία που είτε ήταν στην «δεξιά» , είτε στην «αριστερά», μισούσε μετά μανίας κάθε τι «λαικό», κάθε τι «εθνικό». Και αφού το μισούσε….. το πολεμούσε. Οι «πατρίκιοί» μας αγόρι μου…… ήταν ποιο «πλέμπες» και από τις «πλέμπες».
Αμερικανο-γερμανοσπουδαγμένα κωθώνια , γενίτσαροι στο πνεύμα με την ιδεολογία της λαμογιάς και της αρπαχτής …… μαιμουδίζοντας ….τους Ευρωπαίους, τους πολτισμένους, και τους δημοκρατικούς……… αει σιχτίρ !!! …. Μαλάκες!!!
( …έχουμε πεί νομίζω για τους μαλάκες, ….. και το άει σιχτίρ δεν είναι τούρκικο αλλά βγαίνει από το «σε οικτίρω» ….)
Και εσύ κι εγώ, και ο παραδίπλα, και ο ποιο πέρα, …..ακολουθούσε το «μοτίβο» της πλέμπας.
Εχεις διαβάσει για τους «πατρίκιους» αγόρι μου; Εχεις διαβάσει για τους « Αθηναίους πολίτες» γιέ μου; Εχεις διαβάσει για την Σπαρτιατική κοινωνία; ξέρεις για τους νεοδαμώδεις ; …για τον όρκο του Αθηναίου Εφήβου; …….. τι μαλακίες σε ρωτάω τώρα……. Αφού το ξέρουμε…… «η ιστορία είναι κάτι το τελείως άχρηστο»….έ; ……έτσι δεν ….μας «δίδαξε» όλη η κοινωνία μας, από το σχολείο μέχρι τους …..δημοσιογράφους;
Να γίνεις πατρίκιος Ανίδεε. Να συμπεριφέρεσαι σαν πατρίκιος. ….Να μην ψυχορραγείς……. Μόνο οι «πλέμπα» ψυχορραγεί.
Η Ρώμη λοιπόν είχε πατρίκιους, (patricii), πληβείους (plebs) και Όταν όμως οι Πληβείοι κατόρθωσαν να εξισωθούν με τους Πατρικίους, ειδικά στα πολιτικά δικαιώματα, δημιουργήθηκε όπως ήταν φυσικό νέα τάξη πατρικίων "nobiles", που περιελάμβανε τους πλούσιους πληβείους (νεόπλουτους) καθώς κι εκείνους που είχαν αναλάβει αξιώματα.
Και οι «nobiles» ήταν αυτοί που κατέστρεψαν την Ρωμαική Αυτοκρατορία. Πήγαιναν στην Μύκονο, αγόραζαν τις ψήφους των πληβείων, επεδείκνυαν τον πλούτο τους, με cayenne, με πλούσια σπίτια, δούλους και όργια.---- Σου θυμίζει κάτι η ιστορία αυτή αγόρι μου; --- Tα έχω ανακατέψει λίγο παιδί μου. Η Μύκονος με την cayenne και τους δούλους. ….Αμέ! …οι δούλοι, Πακιστανοί, Μολδαυές, Ουκρανέζες και Βουλγάρες, παρέα με Αλβανούς. …… Και οι πατρίκιοι, απλά όργωναν το χωράφι τους με τα χέρια τους. …..Α!! …. Και οι σύζυγοι των πατρικίων…. Ποιο extreme από τους συζύγους τους στο «πατρικιλίκι».
Να γίνεις πατρίκιος ανίδεε γιέ μου. ….. Να κάνεις παρέα με πατρίκιους παιδί μου, και όχι με plebs ή nobiles. Nα συμπεριφέρεσαι σαν πατρίκιος , να σκέφτεσαι σαν πατρίκιος. …… εχει ο τόπος ανάγκη από πατρίκιους. ….. και εσύ έχεις ανάγκη να νοιώσεις ότι είσαι πατρίκιος.
Οι πατρίκιοι δεν ψυχορραγούν. Οι πατρίκιοι δεν ματώνουν. Οι πατρίκιοι δεν κλαίγονται. Οι πατρίκιοι δεν νοιάζονται για τα λεφτά. Κάνουν απλά το καθήκον τους. Ποιο είναι αυτό; …… να καθοδηγούν τους πληβείους, …….να Ειρωνεύονται τους ….nobiles…..και να κρατούν την περηφάνια τους, τις παραδόσεις τους, ……και με την στάση τους να δείχνουν στην πλέμπα…..ότι αυτό που πιστεύουν είναι το σωστό.
Αν δεν το γουστάρει η πλέμπα, δεν πειράζει. …….Τι στο διάβολο……άμα το γούσταρε …… δεν θα ήταν πλέμπα αλλά θα ήταν πατρίκιοι και αυτοί.
Και ξέρεις και κάτι άλλο; Μαζί με τις Σπουδές σου, τα Αγγλικά σου και τα Γαλλικά σου;………και την Ιστορία …..βεβαίως …βεβαίως……
Βρες ένα φροντιστήριο, για να μάθεις Αρχαία παιδί μου…… «αρχαία» άλλη παπαριά και αυτή. …… να μάθεις Ελληνικά δηλαδή. .....ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΩΡΑ ....ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΟΙΤΗΣΗ ΣΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΛΥΚΕΙΟ... Να μάθεις συντακτικό, λογική, και κυρίως την σημασία των λέξεων και την ετυμολογία τους…….τότε είναι που θα …..ψυχορραγήσεις…… και θα έχεις και δίκαιο.
Υ.Γ. απλά σημειώνω την Ιστορία του Κιγκινάτου
Ο Λεύκιος Κουίντιος Κιγκινάτος (Lucius Quinctius Cincinnatus ή απλώς Cincinnatus) ήταν πολιτικός και στρατιωτικός ηγέτης της αρχαίας Ρώμης, του οποίου η απέραντη αρετή εξαίρεται ως παροιμιώδης στη Ρωμαϊκή ιστορία.
Ήταν πατρίκιος και ανήκε στην οικογένεια των Κοϊντίων. Το 460 π.Χ. έγινε ύπατος. Ήταν πολύ δίκαιος, τόσο ώστε να μην ανακαλέσει από την εξορία το γιο του Καίσωνα, που τον είχε εξορίσει η προηγούμενη αρχή. Να σημειωθεί ότι στον Καίσωνα είχε επιβληθεί μεγάλο χρηματικό πρόστιμο, το οποίο για να πληρώσει ο πατέρας του έμεινε φτωχός σ' όλη του τη ζωή. Τελειώνοντας τη θητεία του, δεν δέχτηκε να επανεκλεγεί στο αξίωμα αυτό, θεωρώντας ότι κάτι τέτοιο θα ήταν παράνομο. Είχε ένα μικρό χωράφι πέρα από τον Τίβερη και ασχολήθηκε με την καλλιέργειά του.
Το 458 π.Χ. ανακηρύχθηκε από την Σύγκλητο δικτάτορας, με την εντολή να πολεμήσει τους Αικούους, οι οποίοι πολιορκούσαν το στρατόπεδο του υπάτου Μινούκιου στο όρος Άλγιδο του Λατίου (το σημερινό Castello dell' Aglio). Εν σώματι οι συγκλητικοί, φορώντας τις τηβέννους τους, πήγαν στον Κιγκινάτο να του αναγγείλουν ότι ανακηρύχθηκε δικτάτορας. Τον βρήκαν να καλλιεργεί το χωράφι του. Τους ζήτησε να περιμένουν, πήγε στο σπίτι του και φόρεσε την τήβεννό του κι έπειτα βγήκε να μιλήσουν. Την άλλη μέρα ξεκίνησε να πολεμήσει, νίκησε τους Αικούους και απεγκλώβισε τον Μινούκιο. Επέστρεψε στη Ρώμη, έκανε θρίαμβο και κατόπιν παραιτήθηκε από το αξίωμα του δικτάτορα. Ο χρόνος από την ανακήρυξή του σε δικτάτορα μέχρι την παραίτησή του ήταν 16 μέρες.
