Ναι είναι όμορφο κτίριο. Ναι ,δε λέω ,είναι κλασσικό και η απλότητα του απαράμιλλα όμορφη. Ναι αποτελεί ένα μέρος της ιστορίας μας.
Αλλά από την άλλη θα το έκαιγα. Αν μπορούσα θα το έκαιγα. Δεν μπορώ άλλα θα ήθελα πάρα πολύ να καεί. Όχι γιατί μου αρέσει να μηδενίζω. Απλά μου αρέσει να φοβίζω. Πλέον μου αρέσει να φοβίζω. Αν φοβίζω ο άλλος θα φοβηθεί. Αν φοβίζουν ακόμα περισσότεροι τότε οι άλλοι θα φοβηθούν ακόμα περισσότερο.
Αυτοί θα το αντιμετωπίσουν ως απειλή. Εγώ ,εσύ και ο καθένας μας ,θα το δει λυτρωτικά. Άσε που θα ζεσταθεί και ο κόσμος για λίγες ώρες. Η φωτιά μας ενώνει. Η ζέστη μας προσελκύει και όλοι μαζί χορεύουμε σαν δαιμονισμένες ψυχές που ζητούν λίγη χαρά και φως στην μαύρη ημέρα.
Έτσι που λες ,θα το έκαιγα. Και μετά αφού οι στάχτες θα τύλιγαν τα θεμέλια ,θα τις άφηνα έτσι ,εκεί καθήμενες ,να παρουσιάζουν σε πρώτη προβολή την πρωτόγονη αρχή της αναγέννησης της παλαιάς γης. Με νέους καρπούς ,με νέες σοδειές και με γνώμονα την στάχτη του παρελθόντος δεν θα ξεχνούσαν άλλο πια. Και αν κάτι πήγαινε στραβά θα φοβόντουσαν. Και αν κάτι πήγαινε να πάει στραβά ,θα φοβόντουσαν και θα το διόρθωναν προτού πάει στραβά. Να φοβούνται πρέπει. Μόνο αυτοί πρέπει να φοβούνται ,γιατί αυτοί έχουν το μεγαλύτερο βάρος στις πλάτες τους. Αυτοί είναι οι διευθυντές. Και όποιος διευθυντής δεν κάνει σωστά την δουλειά του απολύεται.
Δεν τίθεται θέμα αντίδρασης ούτε και αντιεξουσίας. Είναι θέμα ορθότητας και σοβαρότητας. Η δημοκρατία τελείωσε πριν καν αρχίσει.
Άντε και καλές γιορτές. Εύχομαι το νέο έτος να είναι ακόμα χειρότερο έτσι ώστε το παραεπόμενο να είναι κάπως καλύτερο...
