Επειδή σαν Λαός είμαστε εξαιρετικά αφελής και έχουμε εξαιρετικά κοντή μνήμη, σας "θυμίζω" κάποια βιογραφικά "επιφανών", συμπολιτών και συμπολιτισσών μας. Εάν μετά από την "υπενθύμιση", εξακολουθεί κάποιος εξ ημών, ή εξ υμών, να έχει "αμφιβολίες", "απορίες", ...... περί "παρέας", "ομάδας", συντροφικότητας", "κάστας", κλπ κλπ, ...... O.K. ...... και οι ψυχίατροι πρέπει να δουλέψουν........ τι στο καλό.... κλέφτες θα γίνουν ;;;;;;
όσο για σένα ηλίθιε, ή ηλίθια, που "πιπιλάς".... περί "ευκαιριών" που προσφέρει το "δημοκρατικό μας πολιτικό σύστημα"...... εγώ θα συμφωνήσω μαζί σου........ Ω ΝΑΙ.....το σύστημά μας προσφέρει εξαιρετικές ευκαιρίες στα ΜΕΛΗ ΤΟΥ.......
γιατί οι "φαινομενικά αντίπαλοι", ή "φαινομενικά ξένοι"....... κατά βάθος..... ούτε αντίπαλοι, ούτε ξένοι, ούτε άγνωστοι..... είναι ....ΜΕΤΑΞΥ τους....
Ο Αριστείδης Μπαλτάς είναι Έλληνας πανεπιστημιακός, καθηγητής του Μετσόβιου Πολυτεχνείου, στην θεωρία των επιστημών. Τον Ιανουάριο 2015 ανέλαβε καθήκοντα Υπουργού Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων, στην κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα.
Ο Αριστείδης Μπαλτάς είναι πτυχιούχος του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Είναι, επίσης, κάτοχος μεταπτυχιακού από το Πανεπιστήμιο του Παρισιού. Στο ίδιο πανεπιστήμιο εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στη Θεωρητική Φυσική.
Διδάσκει το μεταπτυχιακό διατμηματικό μάθημα (ΕΜΠ, ΕΚΠΑ, Πάντειο) «Επιστήμες και Φιλοσοφία στον 20ο αιώνα».
Είναι πρόεδρος του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς.
Ο Νίκος Κωνσταντόπουλος είναι Έλληνας πολιτικός και δικηγόρος. Έχει διατελεσει πρόεδρος του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου. Στις 13 Ιουλίου 2010, εξελέγη πρόεδρος της ΠΑΕ Παναθηναϊκός, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι τις 8 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους.
Καθώς η θητεία του Κωστή Στεφανόπουλου πλησίαζε στο τέλος της, ο Κωνσταντόπουλος εμφανίστηκε ως ένα από τα φαβορί να τον αντικαταστήσουν στην Προεδρία της Δημοκρατίας χωρίς όμως να υπάρξει συνέχεια.
Ο Κωνσταντόπουλος γεννήθηκε στις 8 Ιουνίου 1942 στα Κρέστενα Ηλείας (καταγωγή Γρύλλος Ηλείας), και σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ως φοιτητής της νομικής, συμμετείχε ενεργά στο φοιτητικό κίνημα ως υποστηρικτής του Γεωργίου Παπανδρέου και μέλος της νεολαίας της Ένωσης Κέντρου. Διετέλεσε πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής Συλλόγων του Πανεπιστημίου Αθηνών (Δ.Ε.Σ.Π.Α.) κατά το διάστημα 1963-1965, μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της Ε.Φ.Ε.Ε. (1964-1965) και γραμματέας της Ελληνικής Δημοκρατικής Νεολαίας Ε.ΔΗ.Ν. (1965-1966). Αν και στήριζε τον Γεώργιο Παπανδρέου, ο Κωνσταντόπουλος είχε διαφωνίες με τον Ανδρέα, τον οποίο κατηγορούσε για προσπάθεια απόλυτου ελέγχου της Νεολαίας για ιδιοτελείς σκοπούς, ενώ με τη σειρά του ο Ανδρέας έκρινε πως η δράση του Κωνσταντόπουλου ήταν ύποπτη και διασπαστική. Στη διάρκεια της χούντας του 1967-1974, οι ιδέες του έγιναν πιο ριζοσπαστικές, και ως μέλος της Δημοκρατικής Άμυνας, αντιστασιακή ομάδα κατά της χούντας, συνελήφθη το 1970, βασανίστηκε, καταδικάστηκε σε φυλάκιση οκτώ ετών και αποφυλακίστηκε το 1973.Μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας το 1974, συντάχθηκε με το ΠΑΣΟΚ, διατελώντας μάλιστα μέλος της πρώτης Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος, από το οποίο όμως διεγράφη το 1975 από τον Ανδρέα Παπανδρέου σε ό,τι απεκλήθη η μεγάλη σφαγή (ταυτόχρονη διαγραφή πολλών μελών της Δημοκρατικής Άμυνας που προσπαθούσαν να αμφισβητήσουν την ηγεμονία του Ανδρέα Παπανδρέου). Μαζί με τον καθηγητή Σάκη Καράγιωργα και άλλους ίδρυσαν τη Σοσιαλιστική Πορεία της οποίας διετέλεσε εκπρόσωπος (1975-1979) και πήρε μέρος στη Συμμαχία Προοδευτικών και Αριστερών Δυνάμεων στις βουλευτικές εκλογές του Νοεμβρίου 1977 χωρίς επιτυχία. Έκτοτε, και μέχρι το 1989, ασχολήθηκε ενεργά με τη μάχιμη δικηγορία.Έγινε ιδρυτικό και ηγετικό μέλος του κόμματος του Συνασπισμού το 1989 και διετέλεσε μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής και της Πολιτικής Γραμματείας του κόμματος (1989-1993). Στις εκλογές του 1990 εξελέγη μέλος του κοινοβουλίου ως βουλευτής Επικρατείας. Διετέλεσε Υπουργός Εσωτερικών στην κυβέρνηση συνασπισμού του Τζαννή Τζαννετάκη μαζί με τη Νέα Δημοκρατία. Αυτή η ασυνήθιστη αριστερά-συντηρητική συμμαχία, συν το γεγονός ότι ο Κωνσταντόπουλος ήταν ένας από τους κατηγόρους κατά τις δίκες του Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά και προσωπικά ζητήματα, έκαναν τον Κωνσταντόπουλο στόχο σοβαρής κριτικής, ενώ η εφημερίδα Αυριανή προσπάθησε να τον εξευτελίσει τελείως. Όλα αυτά είχαν σημαντικό αντίκτυπο στη δημόσια εικόνα του, ενώ ο χώρος της κεντροαριστεράς τον θεωρούσε προδότη και μισητό εχθρό του.
Στις βουλευτικές εκλογές του 1993 η αποτυχία του Συνασπισμού να περάσει το ποσοστό του 3% και να εισέλθει στη Βουλή ήταν σχεδόν καταστροφική για το κόμμα. Η Μαρία Δαμανάκη, που ήταν τότε πρόεδρος του ΣΥΝ, παραιτήθηκε από τη θέση της, και ο Κωνσταντόπουλος εξελέγη αρχηγός του κόμματος στο έκτακτο Συνέδριο του Συνασπισμού στις 19 Δεκεμβρίου 1993. Στις εκλογές του 1996 ο ΣΥΝ επανήλθε στο κοινοβούλιο με ποσοστό 5,2% πανελλαδικά, μια επιτυχία που πιστώθηκε σε μεγάλο βαθμό στον Κωνσταντόπουλο. Επανεξελέγη Πρόεδρος του Συνασπισμού τον Μάρτιο του 1996, από το 2ο Συνέδριο, και τον Ιούνιο του 2000 από το 3ο Συνέδριο του κόμματος. Εξελέγη βουλευτής Α΄ Αθηνών στις εκλογές του 1996, του 2000 και του 2004. Τον Ιούνιο του 2004 ανακοίνωσε την απόφασή του να μη θέσει εκ νέου υποψηφιότητα για την ηγεσία του κόμματος, έπειτα από τα απογοητευτικά αποτελέσματα των ευρωεκλογών και την εσωκομματική κριτική που δεχόταν. Ύστερα από το 4ο τακτικό συνέδριο του κόμματος (Δεκέμβριος 2004) νέος πρόεδρος του Συνασπισμού εκλέχτηκε ο Αλέκος Αλαβάνος.Ο Νίκος Κωνσταντόπουλος έχει εργαστεί ως δικηγόρος, με εξειδίκευση σε διάφορα θέματα θεσμικών μεταρρυθμίσεων, του εκσυγχρονισμού του νόμου, το ποινικό δίκαιο και την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των πολιτών. Η επιλογή του ως προέδρου της Παναθηναϊκός τον βρήκε στην Άμφισσα όπου συμμετείχε, μαζί με την κόρη του Ζωή, στη δίκη της δολοφονίας του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, ως δικηγόρος της οικογένειάς του. Ο Κωνσταντόπουλος έχει πολύ καλές και φιλικές σχέσεις τόσο με την οικογένεια Βαρδινογιάννη, όσο και με τον Παύλο Γιαννακόπουλο και τον Αριστείδη Αλαφούζο. Αυτές οι σχέσεις του έχουν γίνει κατά καιρούς αντικείμενο κριτικής και σάτιρας.
Κατά την περίοδο 1994-1996 ενώ ήταν πρόεδρος του Συνασπισμού, αλλά το κόμμα δεν ήταν στη Βουλή, ήταν νομικός σύμβουλος της Ερμής Α.Ε. ιδιοκτήτριας της εφημερίδας Καθημερινή και του ραδιοφωνικού σταθμού ΣΚΑΪ. Επίσης το 1998 ήταν δικηγόρος του Χρήστου Τεγόπουλου, εκδότη της εφημερίδας Ελευθεροτυπία, σε διαμάχη που είχε με τον επιχειρηματία Σωκράτη Κόκκαλη[1].
Είναι παντρεμένος, σε τρίτο γάμο, με τη δημοσιογράφο Χαρά Φράγκου. Προηγούμενοι γάμοι με τη Φωτεινή Τομαή και τη Λίνα Αλεξίου.
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου (γεν. στην Αθήνα στις 8 Δεκεμβρίου 1976) είναι η Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων και Βουλευτής Α΄ Αθηνών, εκλεγμένη με το ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι κόρη του Νίκου Κωνσταντόπουλου και της Λίνας Αλεξίου. Σπούδασε στη Νομική Σχολή Αθηνών, από όπου και πήρε το πτυχίο της. Ήταν μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου Φοιτητών Νομικής και εξελέγη μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της ΕΦΕΕ στο Πανσπουδαστικό Συνέδριο του 1995. Ήταν επίσης μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης Φοιτητών Νομικής (ELSA), ενώ παράλληλα συμμετείχε στο Πρόγραμμα παροχής δωρεάν Νομικής Βοήθειας του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο. Από το 2003 ασκεί μάχιμη δικηγορία στον τομέα του Ποινικού Δικαίου και του Διεθνούς Ποινικού Δικαίου, και έχει χειριστεί πολλές υποθέσεις που απασχόλησαν την κοινωνία και την κοινή γνώμη. Υπήρξε μέλος της Επιτροπής του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, που συνέταξε και υπέβαλε, τον Ιούλιο 2003, στον Εισαγγελέα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου μήνυση για διεθνή εγκλήματα, που διαπράχθηκαν από Βρετανούς αξιωματούχους στο Ιράκ.
Από το 2007 είναι Πρόεδρος της Επιτροπής Νέων Ποινικολόγων της Διεθνούς Ένωσης Ποινικού Δικαίου, με μέλη ακαδημαϊκούς, δικηγόρους, δικαστές και εισαγγελείς από όλο τον κόσμο. Στις εκλογικές αναμετρήσεις του 2012 εξελέγη βουλευτής με την παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ στην περιφέρεια της Α' Αθήνας, λαμβάνοντας 11.727 σταυρούς προτίμησης (πρώτη από τους υποψηφίους του κόμματός της) στις εκλογές του Μαΐου, ενώ επανεξελέγη με λίστα στις εκλογές του Ιουνίου. Στις εκλογές του 2015 εκλέχτηκε πάλι πρώτη στην Α' Αθηνών με τον ΣΥΡΙΖΑ, με 42.945 σταυρούς.
Εξελέγη στη Βουλή των Ελλήνων με τις εκλογές της 6ης Μαΐου 2012. Επανεξελέγη την 17η Ιουνίου 2012.
Συμμετείχε ως Μέλος στις παρακάτω επιτροπές της Βουλής
- Διαρκής Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων
- Διαρκής Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης
- Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων
- Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας
- Ειδική Κοινοβουλευτική Επιτροπή "προς διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης,κατά του πρώην Υπουργού,κ.Γ. Παπακωνσταντίνου,σχετικά με την υπόθεση του ψηφιακού δίσκου ηλεκτρονικών αρχείων της Τράπεζας HSBC".
Οι πρώτες συνεδριάσεις της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας [1] επικεντρωθηκαν στην ακρόαση όσων υπηρεσιακων παραγόντων, αξιωματούχων και υπουργών είχαν συμμετοχή στην υπόθεση της Λίστας Λαγκάρντ[2]. Χάριν της δημόσιας μεταδοσης των συνεδριάσεων της Επιτροπής απο τον τηλεοπτικό σταθμό της Βουλής, του περιεχομένου των απαντήσεων όσων ερώτηθηκαν και λόγω της περαιτερω δημοσιότητας που έλαβε η υπόθεση, οι συνεδριάσεις της Επιτροπής εξακολούθησαν πέραν της συνήθους πρακτικής, αναζωπύρωσαν κλιμακωτά το ενδιαφέρον του κοινού και λειτούργησαν πρόδρομα για τη μετέπειτα υπερψήφιση της πρότασης σύστασης Ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής "προς διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης,κατά του πρώην Υπουργού,Γ.Παπακωνσταντίνου,σχετικά με την υπόθεση του ψηφιακού δίσκου ηλεκτρονικών αρχείων της Τράπεζας HSBC". Η Ζωή Κωνσταντοπούλου, που συμμετείχε και στις δυο παραπάνω Επιτροπές θεωρείται πως έπαιξε καθοριστικό ρόλο.
Στις 6 Φεβρουαρίου του 2015, η Ζωή Κωνσταντοπούλου εκλέχτηκε πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων με κοινοβουλευτική πλειοψηφία - ρεκόρ (235 ψήφους σε σύνολο 298 παρόντων).[3] Είναι η δεύτερη γυναίκα Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων και η νεότερη πρόεδρος στην ιστορία του κοινοβουλίου.[4]
Κατά την προεδρία της συγκροτήθηκε η ειδική διεθνής διεπιστημονική επιτροπή με την επωνυμία "Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους".Αποστολή της επιτροπής είναι η διερεύνηση της αλήθειας σχετικά με τη δημιουργία και τη διόγκωση του δημόσιου χρέους της Ελλάδας.[5]
Επίσης ως Πρόεδρος προεδρεύει στις παρακάτω επιτροπές της Βουλής:
- Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας
- Επιτροπή Κανονισμού της Βουλής
- Διακομματική Επιτροπή για τη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών (πολεμικών αποζημιώσεων, επανορθώσεων, αποπληρωμής του κατοχικού δανείου, επιστροφής των κλεμμένων αρχαιολογικών θησαυρών)
- Επιτροπή δημοσίων επιχειρήσεων, τραπεζών, οργανισμών κοινής ωφελείας και φορέων κοινωνικής ασφάλισης
Ο Νίκος Κωνσταντόπουλος, παντρεύτηκε τρείς φορές:
ο πιό πρόσφατος (τρίτος) γάμος του, είναι αυτός με την Χαρά Φράγκου, πρώην σύζυγο του Υπουργού του ΠΑΣΟΚ Νίκου Χριστοδουλάκη.
Δεύτερος γάμος του, ήταν με την υπάλληλο των αρχείων του ΥΠΕΞ, Ειδική Απεσταλμένη για Θέματα Ολοκαυτώματος, εμπειρογνώμονα πρεσβευτή Α' και ιστορικό, συνεργάτιδα του «Βήματος της Κυριακής» (και επιφανές μέλος της πανίσχυρης συμμαχίας των πρόθυμων), Φωτεινή Τομαή.
Ο πρώτος του γάμος, από τον οποίο απέκτησε την 37χρονη σήμερα Ζωή, ήταν με την (69χρονη σήμερα) Ορσαλία Αλεξίου.
Ποιά είναι η Ορσαλία Αλεξίου (τη φωνάζουν Λίνα), μητέρα της Ζωής Κωνσταντοπούλου; Δημοσιογράφος. Μέλος της Ένωσης Συντακτών (ΕΣΗΕΑ). Πτυχιούχος της Νομικής Αθηνών. Απόφοιτος του Αμερικανικού Κολεγίου Αθηνών. Εργάσθηκε στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ στο πολιτικό, κοινοβουλευτικό και δικαστικό ρεπορτάζ και υπήρξε επί 15ετία, ως το 2002, η μόνιμη συντάκτρια του καθημερινού κυρίου άρθρου (Ριπές).
Συνεργάσθηκε σε εκπομπές του ραδιοσταθμού Σκάϊ και έλαβε μέρος σε προγράμματα επικαιρότητας στην τηλεόραση της ΕΡΤ. Ως ρεπόρτερ, κάλυψε εσωτερικά και εξωτερικά θέματα και πραγματοποίησε διεθνείς αποστολές για ρεπορτάζ και συνεντεύξεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωκοινοβούλιο) αλλά και σε χώρες όπως ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, Ινδία, Κούβα, Νικαράγουα. Δίδαξε επί σειρά ετών στο Τμήμα Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Παντείου Πανεπιστημίου (Ρεπορτάζ και Δεοντολογία).
Ήταν μέλος της Επιτροπής Κατάρτισης Νέου Κώδικα Δεοντολογίας της ΕΣΗΕΑ. Έχει βραβευθεί με το Α΄ Βραβείο του Ιδρύματος Μπότση «για τη μαχητική αρθρογραφία της και τη συμβολή της στη Δημοσιογραφία». Διετέλεσε Αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Κέντρου Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ) για τα ναρκωτικά (Θεραπευτικές Κοινότητες Ιθάκη, Στροφή, Διάβαση, Νόστος, κλπ.) και άμισθο μέλος του Δ.Σ. του ΚΕΕΛ (Κέντρου Ελέγχου Ειδικών Λοιμόξεων) με αρμοδιότητα για το AIDS και για την ενημέρωση των νέων.
Ήταν μέλος της Επιτροπής Προγράμματος της Βουλής των Εφήβων (Επιτροπή Σαμαράκη) από τη σύστασή της ως το 2007.
Δημοτική Σύμβουλος στο Δήμο Αιδηψού (2002-08).
Πρόεδρος της Ένωσης Πολιτών «Δεκάπολη» για τον πολιτισμό και το περιβάλλον.
Σήμερα είναι Αντιπρόεδρος του ΕΣΡ (Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης) και μέλος της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (σ.σ.μαζί με το Νάσσο Θεοδωρίδη, που θεωρητικά τον έχει αποσύρει ο ΣΥΡΙΖΑ) Γλώσσες: Αγγλικά, Γαλλικά Έχει δύο κόρες.
ο πιό πρόσφατος (τρίτος) γάμος του, είναι αυτός με την Χαρά Φράγκου, πρώην σύζυγο του Υπουργού του ΠΑΣΟΚ Νίκου Χριστοδουλάκη.
Δεύτερος γάμος του, ήταν με την υπάλληλο των αρχείων του ΥΠΕΞ, Ειδική Απεσταλμένη για Θέματα Ολοκαυτώματος, εμπειρογνώμονα πρεσβευτή Α' και ιστορικό, συνεργάτιδα του «Βήματος της Κυριακής» (και επιφανές μέλος της πανίσχυρης συμμαχίας των πρόθυμων), Φωτεινή Τομαή.
Ο πρώτος του γάμος, από τον οποίο απέκτησε την 37χρονη σήμερα Ζωή, ήταν με την (69χρονη σήμερα) Ορσαλία Αλεξίου.
Ποιά είναι η Ορσαλία Αλεξίου (τη φωνάζουν Λίνα), μητέρα της Ζωής Κωνσταντοπούλου; Δημοσιογράφος. Μέλος της Ένωσης Συντακτών (ΕΣΗΕΑ). Πτυχιούχος της Νομικής Αθηνών. Απόφοιτος του Αμερικανικού Κολεγίου Αθηνών. Εργάσθηκε στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ στο πολιτικό, κοινοβουλευτικό και δικαστικό ρεπορτάζ και υπήρξε επί 15ετία, ως το 2002, η μόνιμη συντάκτρια του καθημερινού κυρίου άρθρου (Ριπές).
Συνεργάσθηκε σε εκπομπές του ραδιοσταθμού Σκάϊ και έλαβε μέρος σε προγράμματα επικαιρότητας στην τηλεόραση της ΕΡΤ. Ως ρεπόρτερ, κάλυψε εσωτερικά και εξωτερικά θέματα και πραγματοποίησε διεθνείς αποστολές για ρεπορτάζ και συνεντεύξεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωκοινοβούλιο) αλλά και σε χώρες όπως ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, Ινδία, Κούβα, Νικαράγουα. Δίδαξε επί σειρά ετών στο Τμήμα Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Παντείου Πανεπιστημίου (Ρεπορτάζ και Δεοντολογία).
Ήταν μέλος της Επιτροπής Κατάρτισης Νέου Κώδικα Δεοντολογίας της ΕΣΗΕΑ. Έχει βραβευθεί με το Α΄ Βραβείο του Ιδρύματος Μπότση «για τη μαχητική αρθρογραφία της και τη συμβολή της στη Δημοσιογραφία». Διετέλεσε Αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Κέντρου Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ) για τα ναρκωτικά (Θεραπευτικές Κοινότητες Ιθάκη, Στροφή, Διάβαση, Νόστος, κλπ.) και άμισθο μέλος του Δ.Σ. του ΚΕΕΛ (Κέντρου Ελέγχου Ειδικών Λοιμόξεων) με αρμοδιότητα για το AIDS και για την ενημέρωση των νέων.
Ήταν μέλος της Επιτροπής Προγράμματος της Βουλής των Εφήβων (Επιτροπή Σαμαράκη) από τη σύστασή της ως το 2007.
Δημοτική Σύμβουλος στο Δήμο Αιδηψού (2002-08).
Πρόεδρος της Ένωσης Πολιτών «Δεκάπολη» για τον πολιτισμό και το περιβάλλον.
Σήμερα είναι Αντιπρόεδρος του ΕΣΡ (Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης) και μέλος της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (σ.σ.μαζί με το Νάσσο Θεοδωρίδη, που θεωρητικά τον έχει αποσύρει ο ΣΥΡΙΖΑ) Γλώσσες: Αγγλικά, Γαλλικά Έχει δύο κόρες.
Ο γνωστός και καταξιωμένος νομικός Παναγιώτης (Τάκης) Μπαλτάκος ακολουθεί τον Αντώνη Σαμαρά από το 1992. Ηταν ο άνθρωπος που διατηρούσε άριστες σχέσεις με τον Κώστα Καραμανλή και στενές φιλικές σχέσεις με τον πρωθυπουργό, επιτυγχάνοντας να συνδέει τις δύο ομάδες της Νέας Δημοκρατίας.
Όπως λένε μάλιστα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, ήταν ο ανοικτός δίαυλος επικοινωνίας ανάμεσα στον κ. Σαμαρά και τον τέως πρωθυπουργό. Η σχέση του με τον Κώστα Καραμανλή αρχίζει πολλά χρόνια πίσω, όταν το 1985 βρέθηκαν μαζί στο δικηγορικό γραφείο του Τρύφωνα Κουταλίδη. Έμειναν κάτω από την ίδια στέγη για τέσσερα ολόκληρα χρόνια μέχρι το 1989, οπότε και ο κ. Μπαλτάκος συνέχισε την πορεία του στο πλευρό του Αλέξανδρου Λυκουρέντζου μέχρι το 1993. Φυσικά, με τον πρώην πρωθυπουργό τούς ενώνει και η πράσινη αγάπη... ο Παναθηναϊκός.
Γόνος ακραιφνούς συντηρητικής αλλά λαϊκής οικογένειας από τη Μάνη - ο πατέρας του είχε καφενείο στους Αμπελοκήπους- ο 60χρονος δικηγόρος μεγάλωσε δίπλα στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας και συνέδεσε την πορεία του με τον Παναθηναϊκό και με τον κ. Σαμαρά.
Με τον Αντώνη Σαμαρά η σχέση τους ξεκινά λίγα χρόνια πριν, το 1982, σε ηλικία μόλις 28 ετών. Τριάντα ολόκληρα χρόνια έχουν χτίσει μια δυνατή φιλία και μια σχέση αμοιβαίας εκτίμησης και εμπιστοσύνης.
Και στο ποδόσφαιρο
Ανατρέχοντας στο... βιογραφικό του κ. Μπαλτάκου δεν μπορεί να μη «σταθεί» κανείς στα 8 ολόκληρα χρόνια (από το 1990 μέχρι το 1998) της θητεία του ως νομικού συμβούλου στην ΕΠΑΕ με πρόεδρο όλα αυτά τα χρόνια τον αείμνηστο Γιώργο Δέδε.
Την ίδια περίοδο μάλιστα (1992-1997) βρισκόταν και στην ΚΑΕ Παναθηναϊκός ως νομικός σύμβουλος των αδελφών Γιαννακόπουλου. Από εκείνη την περίοδο ιστορικές πλέον έχουν μείνει οι μάχες του με τον αντιπρόεδρο της ΚΑΕ Ολυμπιακός, Γιώργο Σαλονίκη, καθώς και τον σημερινό του φίλο, Γιάννη Ιωαννίδη. Ο νυν υφυπουργός Αθλητισμού τότε ήταν ο προπονητής της ομάδας μπάσκετ του Ολυμπιακού και εκείνα που τους χώριζαν ήταν... πολλά, αλλά μόνο αθλητικά.
Η στενή συνεργασία με τον Αντώνη Σαμαρά ξεκίνησε το 1992, όταν εκείνος ήταν υπουργός Εξωτερικών. Εμπιστεύθηκε τον Τάκη Μπαλτάκο για την ΟΚΕ Εξωτερικών. Στη θέση αυτή παρέμεινε μέχρι την παραίτηση Σαμαρά και τον ακολούθησε στη συνέχεια στην Πολιτική Ανοιξη. Ακριβώς την ίδια μέρα ο κ. Μπαλτάκος υπέβαλε την παραίτησή του και αποσύρθηκε από την πολιτική.
Αμοιβαία εμπιστοσύνη
Αυτό μέχρι το 2004. Ήταν η χρονιά που ο Αντώνης Σαμαράς επέστρεψε στην κεντρική πολιτική σκηνή και εκλέγεται ευρωβουλευτής. Το πρώτο πράγμα που τότε έκανε ο σημερινός πρωθυπουργός ήταν να τον καλέσει κοντά του. Ο Τ. Μπαλτάκος εντάσσεται χωρίς δεύτερη σκέψη στο επιτελείο του και τον ακολουθεί έκτοτε. Η σχέση αμοιβαίας εμπιστοσύνης που ήδη είχε χτιστεί μέσα στα χρόνια δεν επέτρεπε και άλλη επιλογή. Αλλά και όταν ο Αντώνης Σαμαράς βρέθηκε στο υπουργείο Πολιτισμού, στα δύσκολα νομικά θέματα ήξερε πάντα πού μπορούσε να απευθυνθεί...
Στον Τ. Μπαλτάκο στηρίχθηκε ο Αντώνης Σαμαράς και αφότου ανέλαβε την προεδρία του κόμματος. Ο γνωστός νομικός εγκαταστάθηκε στη Βουλή και ανέλαβε την «προστασία» του κόμματος στην κοινοβουλευτική διαδικασία. Από τα χέρια του θα περνούσαν τα πάντα και τίποτε δεν θα έφευγε, αν πριν δεν είχε δώσει εκείνος το πράσινο φως για τη νομική του αρτιότητα.
Ο δικηγόρος με τις περίεργες συγγραφικές ανησυχίες
Ο γενικός γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου έχει όμως και συγγραφικές ανησυχίες.
Στο ιστορικό του βρίσκονται και δύο βιβλία: «Το τέλος του εφιάλτη» και «Ερμοκοπίδες».
Το πρώτο σε γυρίζει στη Σπάρτη. Έχουν περάσει 10 χρόνια από τη μάχη των Θερμοπυλών και οι μόνοι σε όλη την Ελλάδα που δεν έχουν ξεχάσει την προδοσία του Εφιάλτη είναι φυσικά οι Σπαρτιάτες. Εδώ και 10 χρόνια έχουν σταλεί ειδικές ομάδες στην περιοχή που έδρασε ο Εφιάλτης, προσπαθώντας να τον εντοπίσουν και να τον εξοντώσουν, δείχνοντας ότι η Σπάρτη ποτέ δεν ξεχνάει. Ο ήρωάς μας είναι ο αρχηγός μιας Κρυπτείας που αναλαμβάνει πάνω στον δέκατο χρόνο να συνεχίσει την αποστολή που είχε ξεκινήσει εδώ και τόσα χρόνια. Για καλή του τύχη, ο Εφιάλτης γυρνάει στην Ελλάδα από τις Σάρδεις στις οποίες βρισκόταν για να βρει την αγαπημένη του Φοίβη, που εν τω μεταξύ είχε παντρευτεί ένα Σπαρτιάτη που είχε αναλάβει την αποστολή να βρίσκεται πάντα κοντά της για να έχει στοιχεία για τον προδότη. Το τέλος του Εφιάλτη πλησιάζει ολοένα και περισσότερο.
Με την αρχαία ελληνική ιστορία, έστω και μέσα από μια μυθιστορηματική διάθεση, ασχολήθηκε και με το δεύτερο βιβλίο του. Ερμοκοπίδες είναι αυτοί που κατ' εντολή των ολιγαρχικών έσπασαν τις μαρμάρινες στήλες του Ερμή που βρίσκονταν μπροστά στα σπίτια της αρχαίας Αθήνας καθώς και μπροστά σε ιερά. Η πράξη αυτή έγινε με σκοπό να εκληφθεί ως κακός οιωνός για την εκστρατεία κατά της Σικελίας, που ετοίμαζαν οι δημοκρατικοί υπό τον Αλκιβιάδη και την οποία οι ολιγαρχικοί θεωρούσαν αυτοκαταστροφική. Οι «Ερμοκοπίδες» αρχίζουν με μία έξοχη σκηνή μάχης στη Σφακτηρία, ανάμεσα στους νικητές Αθηναίους και τους ηττημένους Λακεδαιμόνιους. Ο νεαρός Σπαρτιάτης Άγις δεν πέφτει νεκρός στη μάχη, αλλά καταλήγει στην Αθήνα αφού έχει πρώτα μάθει τα ήθη και την προφορά ώστε να μπορεί να χρησιμοποιείται ως κατάσκοπος των Σπαρτιατών. Οι «Ερμοκοπίδες» θίγουν μυθοπλαστικά καίρια ζητήματα της ιστορικής εξέλιξης της Αθήνας και της Σπάρτης γύρω στο 410 π.Χ., κυρίως, όμως, επιχειρούν μία ψυχογραφία. Ο Αγις, ο Αγησίλαος και η Λήδα είναι συγκινητικά χτισμένοι χαρακτήρες και ορισμένοι διάλογοι αγγίζουν βαθιές χορδές.
Στην παρουσίαση του πρώτου του βιβλίου μίλησαν οι Γιάννης Ιωαννίδης, Αλέξανδρος Λυκουρέντζος, Γιάννης Μανθόπουλος αλλά και ο Θόδωρος Αγγελόπουλος. Άλλωστε ο ίδιος διατηρεί πολύ καλές και φιλικές σχέσεις με το ζεύγος Θόδωρου και Γιάννας Αγγελοπούλου.
Στο δεύτερο βιβλίο του το «παρών» μιλώντας έδωσαν ο Αντώνης Σαμαράς, ο Αλέξανδρος Λυκουρέντζος, ο Γιάννης Πρετεντέρης, η Λιάνα Κανέλλη και ο Νάσος Αλευράς.
Η προσωπική του ζωή
Στην προσωπική του ζωή ο Τάκης Μπαλτάκος είναι παντρεμένος με τη Μαρίνα Παπαϊωάννου και πατέρας δύο παιδιών: του 25χρονου Δημήτρη και της 18χρονης Αλεξίας. Και τα δύο του παιδιά φαίνεται πως έχουν επηρεαστεί από τον πατέρα τους. Ο Δημήτρης, έχει κάνει μεταπτυχιακό στις πολιτικές επιστήμες, διορίστηκε στο Λιμενικό και είναι ο νεαρός που έκανε γυαλιά καρφιά το γραφείο της Χρυσής Αυγής μετά τις αποκαλύψεις του Ηλία Κασιδιάρη για τον πατέρα του.
Η Αλεξία σπουδάζει πολιτικές επιστήμες στη Μεγάλη Βρετανία
Κατέχει πτυχίο Οικονομικής Επιστήμης από το Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδος, Μεταπτυχιακά Διπλώματα σε Διεθνή Οικονομικά και Ευρωπαϊκές Σπουδές από το Πανεπιστήμιο Johns Hopkins στην Ιταλία και στις ΗΠΑ.
Παράλληλα, είναι διπλωματούχος του εκπαιδευτικού προγράμματος «Παγκόσμιες Χρηματοοικονομικές Αγορές και Κρίσεις» από το Πανεπιστήμιο Harvard στις ΗΠΑ και έχει μεταπτυχιακό Δίπλωμα στη Διοίκηση Επιχειρήσεων από το Πανεπιστήμιο INSEAD στη Γαλλία
Παράλληλα, είναι διπλωματούχος του εκπαιδευτικού προγράμματος «Παγκόσμιες Χρηματοοικονομικές Αγορές και Κρίσεις» από το Πανεπιστήμιο Harvard στις ΗΠΑ και έχει μεταπτυχιακό Δίπλωμα στη Διοίκηση Επιχειρήσεων από το Πανεπιστήμιο INSEAD στη Γαλλία
Όσον αφορά τις κοινοβουλευτικές της δραστηριότητες εξελέγη βουλευτής Επικρατείας με το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 2009 οταν ο Γιώργος Παπανδρέου την επέλεξε για σύμβουλό του και την τοποθέτησε σε εκλόγιμη θέση του ψηφοδελτίου.
Διδάσκει οικιακά χρηματοοικονομικά και μεταρρύθμιση των αγορών ακινήτων στη Σχολή Wharton του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια των ΗΠΑ, στη Σχολή Ανώτερων Διεθνών Σπουδών (SAIS) του Πανεπιστημίου Johns Hopkins των ΗΠΑ, στο Πανεπιστήμιο INSEAD της Γαλλίας και αλλού.
Το 1991 εργάστηκε στο Περού ως απεσταλμένη της Παγκόσμιας Τράπεζας, αφού πρώτα είχε συνεργαστεί από το ίδιο πόστο με τα καθεστώτα των Φιλιππίνων, της Βραζιλίας και της Βενεζουέλας, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’80. Το 1992, έγινε πραξικόπημα στο Περού από τον τότε πρόεδρο Φουτζιμόρι, ο οποίος το 2000 εγκατέλειψε την εξουσία και το Περού, καταδικασμένος σε πολυετή φυλάκιση για υπεξαίρεση χρήματος και μαζικές δολοφονίες.
Όλη την περίοδο της δικτατορίας Φουτζιμόρι, η κ. Παναρίτη συνεργαζόταν με το καθεστώς προωθώντας τη «μεταρρύθμιση της αγοράς ακινήτων και τις στρατηγικές της ιδιωτικοποίησης».
Παράλληλα, έγραψε τα εξής βιβλία: Το Φαινόμενο του Φουτζιμόρι: Κυβερνητική Μεταρρύθμιση μέσω της Άμεσης Δημοκρατίας (1995), Τίτλοι Ιδιοκτησίας: Το Θαύμα του Περού (1999) και Στρατηγικές Ιδιωτικοποίησης, με παράδειγμα επίσης, το Περού.
«Είναι ειδική στα ιδιοκτησιακά δικαιώματα και στην αντίστοιχη διαχείριση του δημόσιου τομέα. Τώρα είναι κοινωνικός επιχειρηματίας και επικεφαλής του Panel Group, ενός ειδικού συμβουλευτικού ομίλου, που επενδύει σε υποβαθμισμένες περιοχές και παρέχει συμβουλές για τη δημόσια στρατηγική πολιτική και τη μετατροπή και αξιοποίηση της μη ρευστοποιήσιμης ακίνητης περιουσίας.
Ο Panel Group ασχολείται με ρυθμίσεις αξιοποίησης ακίνητης περιουσίας, που χρηματοδοτούνται αποκλειστικά από τον ιδιωτικό τομέα και που αποδίδουν σημαντικά οικονομικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά αποτελέσματα».
Το 1991 εργάστηκε στο Περού ως απεσταλμένη της Παγκόσμιας Τράπεζας, αφού πρώτα είχε συνεργαστεί από το ίδιο πόστο με τα καθεστώτα των Φιλιππίνων, της Βραζιλίας και της Βενεζουέλας, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’80. Το 1992, έγινε πραξικόπημα στο Περού από τον τότε πρόεδρο Φουτζιμόρι, ο οποίος το 2000 εγκατέλειψε την εξουσία και το Περού, καταδικασμένος σε πολυετή φυλάκιση για υπεξαίρεση χρήματος και μαζικές δολοφονίες.
Όλη την περίοδο της δικτατορίας Φουτζιμόρι, η κ. Παναρίτη συνεργαζόταν με το καθεστώς προωθώντας τη «μεταρρύθμιση της αγοράς ακινήτων και τις στρατηγικές της ιδιωτικοποίησης».
Παράλληλα, έγραψε τα εξής βιβλία: Το Φαινόμενο του Φουτζιμόρι: Κυβερνητική Μεταρρύθμιση μέσω της Άμεσης Δημοκρατίας (1995), Τίτλοι Ιδιοκτησίας: Το Θαύμα του Περού (1999) και Στρατηγικές Ιδιωτικοποίησης, με παράδειγμα επίσης, το Περού.
«Είναι ειδική στα ιδιοκτησιακά δικαιώματα και στην αντίστοιχη διαχείριση του δημόσιου τομέα. Τώρα είναι κοινωνικός επιχειρηματίας και επικεφαλής του Panel Group, ενός ειδικού συμβουλευτικού ομίλου, που επενδύει σε υποβαθμισμένες περιοχές και παρέχει συμβουλές για τη δημόσια στρατηγική πολιτική και τη μετατροπή και αξιοποίηση της μη ρευστοποιήσιμης ακίνητης περιουσίας.
Ο Panel Group ασχολείται με ρυθμίσεις αξιοποίησης ακίνητης περιουσίας, που χρηματοδοτούνται αποκλειστικά από τον ιδιωτικό τομέα και που αποδίδουν σημαντικά οικονομικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά αποτελέσματα».
