Εσύ τι βλέπεις;

Η Ελλάδα του χρόνου θα πεινάσει. Η Ελλάδα του παραχρόνου θα πεινάσει ακόμα περισσότερο. Η Ελλάδα σε 3 χρόνια δεν θα υπάρχει.

Και συ προσπαθείς να κάνεις τα κουμάντα σου να βγάλεις την μέρα σου. Και συ προσπαθείς να γαντζωθείς από την παλιομιζέρια σου λες και δεν ξέρεις σε τι σκατά πατείς.

Το βράδυ έρχεται στο αυτί σου και σου λέει λόγια πονηρά. Εσύ την ακούς γεμάτος ευχαρίστηση και ηδονή.  Πλάθεις έναν κόσμο αλλιώτικο ,του βάζεις γρασίδια ,παλάτια και πριγκίπισσες με ξανθά μαλλιά που τα παίρνει ο αέρας κάτω από τον καυτό ήλιο του καλοκαιριού. 

Μέχρι που ξύπνησες ,άνοιξες το παράθυρο ,έκανε κρύο και έριχνε βροχή. Τα σκουπίδια σε στοίβα βρομούσαν και οι εξατμίσεις ούρλιαζαν.

Δεν υπάρχει πρόβλημα. Είμαι σίγουρος ότι θα το συνηθίσεις. Κάποτε κοροϊδεύαμε καθήμενοι σε μια γωνιά τους βορινούς που πέφταν από τα μπαλκόνια και τα σχοινιά. Μα δεν έχουν ήλιο ,πως ζούνε. Μα με τόση βροχή και κρύο πώς να μην πίνουν.

Και σοβαρά δεν μπορώ να καταλήξω στο ποιος είναι ο χειρότερος. Προφανώς όλοι μας είμαστε για τα μπάζα. Απλά οι μέτριοι συναγωνίζονται για το ποιος είναι ο πιο κάφρος.

Αρχίσαμε να πίνουμε ,να κλέβουμε και να κόβουμε χέρια. Αφαιρέσαμε και τα πόδια. Τώρα ο παράλυτος κάθεται σε καρέκλα μεγαλοπρεπή και εμείς τον μοιρολογάμε ήδη για νεκρό.

Οι ρόλοι από τις τόσες κολοτούμπες χάσανε την αξία τους ,καταντάνε κυνικοί και αλαζονικοί ,έχοντας χάσει αυτή την κρεμώδη μεγαλειότητα τους. Σήμερα αν είσαι λογικός είσαι τραγικός. Αν είσαι πολιτικός θα φας κλοτσιά. Αν είσαι φοιτητής θα είσαι ξύστης. Αν είσαι άνεργος θα είσαι ότι πρέπει. Και αν δουλεύεις λαμόγιο.

Μπερδέψαμε τα «θέλω» με τα «έχω». Μπερδέψαμε τα «είχα» με τα «έχω». Αφήσαμε τα παλιά και πάμε για άλλα αόρατα ,μεγάλα και τρανά. Το πρωί δεν φαίνονται αλλά το βράδυ λαμπυρίζουν στο σκοτάδι και κάνουν θόρυβο παχύ.

Αλλά ποιος θα νοιαστεί για τους αναρχικούς ιθαγενείς που ζούνε χρόνια πίσω από την σύγχρονη παγκόσμια ροή. Ο κόσμος κυλάει και μείς ναρκωμένοι φτιάχνουμε παλάτια σπίτια και λεφτά.

Όταν στους δρόμους βγει γρασίδι ,ίσως τότε κινήσουμε ουρανό και γη. Είμαστε ένα καλοδιατηρημένο αμάξι με πολλά άλογα που έχει χρόνια να κινηθεί στο ξεχασμένο γκαράζ του κατασχεμένου σπιτιού σας. Λίγο ρεύμα να πάρουμε μπρος θέλουμε.

Εγώ τα βλέπω. Εσύ τα βλέπεις; Εσύ τι βλέπεις;

ΑΓΑΠΆΤΕ ΑΛΛΗΛΟΥΣ ΕΊΠΑ ΓΑΜΏ...

-Αγαπάτε αλλήλους
-Όχι
-Αγαπάτε Αλλήλους είπα ρε...
-Όχι
-Αγαπάτε Αλλήλους μην σας πάρει ο διάολος τον πατέρα
-Εντάξει ρε φιλαράκι ,Αγαπάμε και μείς αλλήλους
-Μπράβο τα παιδιά μου.

Επιτέλους λύθηκε το δημογραφικό πρόβλημα της Ελλάδας.

Η πηγή του κακού

Παραπροχθές τα πράγματα ήταν όμορφα. Προχθές τα πράγματα ήταν κακά. Χθες τα πράγματα γίναν σκατά. Σήμερα ο απόπατος γυαλίζει υπό το υποτονικό φως του φεγγαριού μέσα στην ανήσυχη ηρεμία του ακρωτηρίου της ειδυλλιακής μπανανίας.

«Κάθε πέρσι και καλύτερα…» έχει γίνει το σλόγκαν που διακοσμεί τις πόρτες μας κάθε τέλος του χρόνου ,αντικαθιστώντας το «ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ» και το “BON NOEL”  για τους πιο ξενομανείς . Και κάθε φορά τα ίδια λάθη. Φωταγωγούμε τα σαλόνια μας –όσοι έχουμε ρεύμα-,προσκαλούμε κόσμο. Το καλωσόρισμα είναι πάντα όμορφο. Φωνές ,χαρές ,τσιμπήματα στα μάγουλα , ευχές. Το τέλος είναι πάντα κακό. Πολιτικές συζητήσεις ,Αλήτες-προδότες-πολιτικοί , να δούμε τι μας έρχεται και τα σχετικά.

Τα πράγματα σήμερα δεν είναι καλά. Τα πράγματα δεν πήγαιναν ποτέ καλά. Τα πράγματα τότε μπορεί να μην πήγαιναν καλά ,αλλά οι άνθρωποι είχαν την ελπίδα. Η ελπίδα ήταν ένα μικρό καραβάκι το οποίο όργωνε όλο το Αιγαίο. Οι άνθρωποι έριχναν σε αυτό και από μία ευχή. Το καραβάκι αυτό έκανε τον γύρω της Ελλάδας. Πήγαινε από μέρος σε μέρος και μάζευε στα αμπάρια του κάθε ευχή ,κάθε χαρά και κάθε γέλιο. Το όμορφο αυτό καραβάκι τώρα έχει γίνει παλιοσίδερα ,αφού ο πλοιοκτήτης χρεοκόπησε και την περιουσία του την αγόρασε αντί πινακίου φακής  γνωστή τράπεζα.  Τους χτύπησαν πόλεμοι ,αλλά όσοι δεν πέθαναν ,ορθοπόδησαν και ευχαρίστησαν τον θεό για τις μέρες-δώρο που τους έδωσε. Αυτή η αλλαγή λοιπόν τους χάρισε περίσσια αγάπη ,αξιοπρέπεια ,πυγμή ,ήθος και λογική. Από την άλλη τους έδωσε πίκρα ,στενομυαλιά και δυστροπία. Και οι δύο αυτές πλευρές των προσωπικοτήτων τους δεν είναι απαραίτητα κακές αν σκεφτεί κανείς ότι συνεργάζονται και προσφέρουν ηρεμία και γαλήνη στην τρίτη ηλικία σήμερα.

Πριν από μερικά χρόνια η μεσαία ηλικία τριγύρναγε σαν άρχοντας μοιράζοντας ρευστό ,αγάπη και προδερμ. Οι εργοδότες τους ,τους ξεζούμιζαν και τους φώναζαν πετώντας τους τασάκια και τόνους χαρτιών στις μούρες του. «Δούλεψε για να κερδίσεις, φώναζαν». «Αν θες άδεια για να δεις τα παιδιά σου θα πρέπει σήμερα να δουλέψεις μέχρι αργά». «Αύριο λήγει η προθεσμία για την υποβολή των φορολογικών της εταιρίας». Και τα σκυλιά δούλευαν. Και τα σκυλιά δεν χαζολόγαγαν γιατί τα μούλικα τους έπρεπε να φάνε. Σήμερα η μεσαία ηλικία κοιμάται ώρες στον ξεχαρβαλωμένο και παλιό καναπέ από την εποχή των παχιών αγελάδων αφού το αφεντικό τους σχόλασε και τα παιδιά έχοντας μεγαλώσει ακόμα πεινάνε γιατί παίζουν στην Α΄ εθνική με τους αναπληρωματικούς τους.

Φτάνοντας στην γενιά μου ,τα πράγματα δεν προβλέπεται να αλλάξουν. Εμείς θέλουμε περισσότερα λεφτά από τα γερόντια μας. Θέλουμε επιχειρήσεις ,λούσα και γκόμενες με μεγάλα βυζιά και πεταχτούς κώλους. Όλοι μας θα τα καταφέρουμε ,γιατί όλοι μας έχουμε αυτό το όραμα βαθιά ριζωμένο μέσα μας. Δεν πρόκειται να αποτύχουμε γιατί όλοι μας μπορούμε και εκτός όλων των υπολοίπων έχουμε αυτόν τον παντοτινό μας σύμμαχο ,την καφεΐνη να μας κρατάει ξάγρυπνους κάτω από τα αστέρια. Ένα παιδί μετράει τα άστρα…

Αύριο ,ελπίζω αυτόν τον απόπατο να τον έχω μπαζώσει για να χτίσω το πιο όμορφο παλάτι του κόσμου.

«Πάει ο παλιός ο χρόνος

ας γιορτάσουμε παιδιά

και του χωρισμού ο πόνος

ας κοιμάται στην καρδιά»

Τα σπίτια σας ,οι μάνες σας και ο πολιτισμός σας.

Τα παιδιά θα παίζουν στην ρούγα ,οι μεγάλοι θα πίνουν καφέ ελληνικό και οι νεκροί θα κοιμούνται ήσυχοι πια…

Και έρχεσαι εσύ να μου πεις ότι είμαι άδικος. Και έρχεσαι εσύ να μου πεις ότι είμαι μισάνθρωπος μισογύνης και όλα τα κακά του κόσμου.  Κατά πάσα πιθανότητα δεν έχεις άδικο. Κατά πάσα πιθανότητα έχεις δίκιο και αυτό γιατί το λές εσύ. Αλλά ποιος είσαι εσύ. Δεν μου λέει κάτι το όνομα σου ,ούτε και οι πράξεις σου. Είσαι άλλος ένας από τους πολλούς που απομυζούν το κάθε τι ιερό από τους διπλανούς τους.

Είσαι άλλος ένας κόκκος από το κατακάθι αυτού του λούμπεν που μαστίζει την κατακαημένη κοινωνία μας εδώ και δεκάδες χρόνια. Είσαι αυτός που πριν από σένα ήταν ο πατέρας σου και ο παππούς σου. Είστε και ήσασταν αυτοί στους οποίους οφείλεται η σημερινή έλλειψη αυτοεκτίμησης αυτοπεποίθησης  και αξιοπρέπειας. Είσαι αυτός που δημιουργούσες συνειδήσεις λανθασμένες και εμπνευσμένες από το υστερικό μοντέλο της τρέλας σου. Εσύ τους πήρες τα λιγοστά και καλά που είχαν και μετά με ένα «θα πρέπει να τα ξανακερδίσεις» τους έκανες να πουλήσουν την μάνες τους στο διάβολο για να μην χάσουν την βολή τους.

Και έβγαινε ο παππούς με την φουφού του ,να ψήσει κάστανα και καλαμπόκια για μερικά ευρώ στην άκρη της πλατείας. Και έρχεσαι εσύ με τα λεβεντόπαιδα σου να τον σηκώσεις από την πλαστική σπασμένη καρέκλα του. Και έρχεσαι εσύ με το πρόσωπο 10 ματραχαλάδων που και αυτοί εντολές εκτελούν να τον πάτε στην μπουζού. Της φυλακής τα κάγκελα είναι για τους λεβέντες και τα λοιπά και τα λοιπά.

Και έβγαινε ο πενηντάρης στον δρόμο να βρει δουλειά με τρεις και εξήντα. Και εσύ τον τσάκωσες έξω από το μαγαζί γιατί δεν πήρε απόδειξη. Και να σου τα πεντακοσάρικα και να σου οι ποινές. Και αφού έδωσε το πεντακοσάρικο για να την βγάλει καθαρή ,έρχεσαι εσύ να τον ρωτήσεις από που τα βρήκε τα φράγκα.

 Σκατά να φάει το τζάκι σου και ότι έχεις φτιάξει με τα «αθώα» χεράκια σου.

Σκατά και στον άνεργο τον συνταξιούχο ,τον νέο  και στα αγέννητα παιδιά μας που δεν έρχονται να σας αποδεκατίσουν  και να σας στήσουν στον τοίχο. Και πρέπει να δείτε την ζωή σας να χάνεται μπροστά στα μάτια σας προτού σας αποδεκατίσουν. Και πρέπει να πάρουν το παράδειγμα και οι επόμενες γενιές για να μην κάνουν τα ίδια. Και πρέπει οι όποιοι αποκεφαλισμοί να γιορτάζονται ως εθνικές εορτές μετά βαΐων και κλάδων. Και εσύ σαν εθνικός ευεργέτης για το ξύπνημα των χαζών αμνών.

«Η σιωπή είναι χειρότερη. Όλες οι αλήθειες που αποσιωπώνται γίνονται δηλητηριώδεις.»

Friedrich Wilhelm Nietzsche