Η ιστορία είναι γνωστή και επαναλαμβάνεται συνεχώς..
Οι νικητές γράφουν την ιστορία,
Και
Οι αετοί κερδίζουν τις μάχες, και τα ερπετά νέμονται
την νίκη.
Στις 1
Ιουνίου 1973 ο Γεώργιος Παπαδόπουλος καταργεί την Βασιλεία και αποφασίζει να "φιλελευθεροποιήσει το δικτατορικό καθεστώς. Μετά το δημοψήφισμα του 1973, στις 8
Οκτωβρίου 1973, ο
δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος, έδωσε εντολή σχηματισμού κυβερνήσεως στον
Μαρκεζίνη, με σκοπό να "εκδημοκρατικοποιήσει το καθεστώς, και να διεξάγει
βουλευτικές εκλογές στις 10 Φεβρουαρίου 1974 για τις οποίες οι Π. Κανελλόπουλος και Γ. Μαύρος έσπευσαν να δηλώσουν ότι δεν θα συμμετάσχουν, ενώ ο Ηλίας
Ηλιού
διαφοροποιούταν. Τότε ακριβώς ο Γεώργιος Ράλλης αρθρογραφεί στην εφημερίδα "Βραδυνή", (με
υπόδειξη Κ. Καραμανλή από Παρίσι), όπου και τάσσεται υπέρ της συμμετοχής εφόσον
παρέχονταν επαρκείς εγγυήσεις για το αδιάβλητο αυτών.
Στις 14 Νοεμβρίου 1973 φοιτητές του Πολυτεχνείου αποφάσισαν αποχή από
τα μαθήματα και άρχισαν διαδηλώσεις εναντίον του βάναυσου στρατιωτικού
καθεστώτος. Οι φοιτητές που αυτοαποκαλούνταν «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι»,
οχυρώθηκαν μέσα στο κτίριο της σχολής επί της οδού Πατησίων και ξεκίνησαν τη λειτουργία
του ανεξάρτητου ραδιοφωνικού σταθμού του Πολυτεχνείου. Ο πομπός κατασκευάστηκε
μέσα σε λίγες ώρες στα εργαστήρια της σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών από τον
Γιώργο Κυρλάκη. Το, πλέον ιστορικό, μήνυμά τους ήταν: «Εδώ Πολυτεχνείο! Λαέ
της Ελλάδας το Πολυτεχνείο είναι σημαιοφόρος του αγώνα μας, του αγώνα σας, του
κοινού αγώνα μας ενάντια στη δικτατορία και για την Δημοκρατία». Εκφωνητές
του σταθμού ήταν η Μαρία Δαμανάκη, ο Δημήτρης Παπαχρήστος και ο Μίλτος Χαραλαμπίδης.
Έτσι στις 25 Νοεμβρίου 1973 ο Ιωαννίδης επικεφαλής πολλών αξιωματικών ανέτρεψε
τον Γεώργιο Παπαδόπουλο και την κυβέρνηση Μαρκεζίνη, θέτοντας αμφότερους (Μαρκεζίνη - Παπαδόπουλο) σε
περιορισμό.
Αν θα το δούμε
πολύ «ψυχρά», η εξέγερση του πολυτεχνείου, ήταν η απαρχή της πτώσης του
Παπαδόπουλου, και η ανάληψη της χούντας από τον Ιωαννίδη, καθώς κυρίως η
ανακοπή για την οδήγηση της χώρας σε βουλευτικές εκλογές στις 10 Φεβρουαρίου
του 1974.
Έχουν γραφτεί πάρα πολλά, για τους λόγους της «πτώσης»
του Παπαδόπουλου. Από την άρνησή του για την χρησιμοποίηση από τους Αμερικανούς,
των στρατιωτικών βάσεων για την διένεξη, μεταξύ Αράβων και Ισραηλινών, από την
θέλησή του να πωλείται το «ελληνικό πετρέλαιο» σε δραχμές και όχι σε δολάρια,
από την θέλησή του να αυξηθεί το ποσοστό του ελληνικού δημοσίου, που έπαιρνε
από την εξόρυξη των ελληνικών πετρελαίων, από την διάθεσή του να εφοδιάζει με
πετρέλαιο τον ρώσικο στόλο της μεσογείου, καθώς και από την άρνηση του να μην
εκδιώξει τους Ρώσους από το «αραξοβόλι» στα αβαθή εξω από τα Κύθηρα σε απόσταση
8 ναυτικών μιλίων.
Όλα αυτά……. Εγώ θα τα απορρίψω. ….. όχι γιατί έχουν
μικρή ή μεγάλη δόση αλήθειας ή ψέματος…… θα τα απορρίψω για λόγους οικονομίας
της συζήτησης. …..Θα δεχθώ λοιπόν, ότι τίποτα από αυτά δεν ισχύει.
Και θα μείνω, στο ότι κάποιοι φοιτητές, την ώρα που
έχουν προκηρυχθεί εκλογές με προκαθορισμένη ημερομηνία, όπου η αριστερά και η
δεξιά επιθυμούν να συμμετάσχουν, 3 μήνες προ των προκηρυγμένων εκλογών,
σημειώνεται μία κατάληψη σε ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα.
Θα απορρίψω ακόμα και την θεωρία, ότι οι φοιτητές ήταν
«κατευθυνόμενοι». Με την εμπειρία πλέον της Αραβικής Άνοιξης, όπου Τυνήσιοι,
Αλγερινοί, Λίβυοι, Αιγύπτιοι, Σύριοι, ξεσηκώθηκαν , μέσω twitter , και facebook, σε χρόνο μηδέν, για να «ρίξουν» τα καθεστώτα, και
μετά «εξαφανίζονται ως δια μαγείας οι πρωτεργάτες», και μετά τα «κατηργημένα»
καθεστώτα, αντικαθίστανται από πιο «σκληρά», που ως δια μαγείας «εκχωρούν»,
εθνικές κυριαρχίες, κοιτάσματα, εκμεταλλεύσεις κλπ, ….θα τα θεωρήσω ως απλή
σύμπτωση.
Θα μείνω λοιπόν, ότι στις 14 του Νοέμβρη του 1973, οι
φοιτητές επαναστάτησαν για να «ρίξουν» το καθεστώς, και ότι το πέτυχαν.
Θα μείνω στο
ότι η Δημοκρατία, που γευόμαστε επί 40 χρόνια τώρα, είναι αποτέλεσμα αυτής της
επανάστασης.
Μιας
επανάστασης, που σκοπό είχε, το «ψωμί παιδεία ελευθερία».
Ούτε ψωμί έχουμε πιά,
Ούτε παιδεία
έχουμε πιά
Ούτε ελευθερία
έχουμε πιά.
Το μόνο που μας
έχει μείνει, είναι μία πλειάδα εκ των πρωταγωνιστών της «επανάστασης» αυτής των
40 χρόνων πριν, να έχουν χρηματίσει βουλευτές, υπουργοί, και Ευρωπαικοί
Επίτροποι, υψηλά αμοιβόμενοι , κουνώντας μας το δάκτυλο σε εμάς τους
«απελευθερωθέντες» πρίν 40 χρόνια , ότι το ψωμί, η παιδεία και η ελευθερία, δεν
είναι εφικτά υπό τις παρούσες συνθήκες.
Το μόνο που μας
έχει μείνει, είναι ότι οι εκ των υπολοίπων (μη βουλευθέντων, υπουργοποιηθέντων,
επιτροπευόντων, διορισθέντων σε διεθνείς οργανισμούς), να κατέχουν θέσεις
καθηγητών πανεπιστημίων, ιδιοκτητών μέσων μαζικής διαμόρφωσης της κοινής
γνώμης, να κάνουν business με το «γκουβέρνο», και να προσπορίζονται «δικαίως θα
πώ πάλι» χρημάτων εκ του δημοσίου «κορβανά».
Το μόνο που μας
έχει μείνει οι εκ των υπολοίπων βεβαίως , …μία θεσούλα στο Δημόσιο, μία
….θεσούλα στο μικρομέγαλο ……γραναζοσύνολο, της διαπλοκής…. Και της υπηρέτησης
του συστήματος.
Φυσικά……
υπάρχουν και οι μη «ευεργετηθέντες» , και οι μη «προνομιούχοι. …..Ηλίθιοι; …
ταπεινοί; …… σεμνοί;…… τίμιοι;…… ή απλά αγνοί …ιδεολόγοι;
Φυσικά υπάρχουν
και οι νεκροί του Πολυτεχνείου.
Και για να
είμαι απόλυτα σωστός, υπάρχουν οι νεκροί « των ημερών των γεγονότων του
Πολυτεχνείου».
Κατά Το πόρισμα
του συγχωρεμένου εισαγγελέα Τσεβά, οι νεκροί δεν ξεπερνούν τους 25, --- κανείς
δεν δολοφονήθηκε εντός του Πολυτεχνείου ---πολλοί δε εξ αυτών, εδολοφονήθηκαν
μακριά από το πολυτεχνείο, κάποιοι από ορόφους 6όροφων κτιρίων, που αν μη τι
άλλο, προυποθέτει και χρήση τηλεσκοπικής διόπτρας.
Τι γιορτάζουμε
σήμερα;…….. τι γιορτάζουμε κάθε 17 του ΝΟΕΜΒΡΗ;
Δεν ξέρω
αγαπητοί μου.
Ψωμί παιδεία
ελευθερία ……;
Την «εξέγερση»;
Την ανάληψη της
εξουσίας από την Χούντα Ιωαννίδη;
……. Η μήπως το
«βόλεμα» κάποιων , σε βάρος ενός ολόκληρου λαού, που με την δική τους "ενεργή" συμμετοχή των "επαναστατών"........ είναι στα όρια του ......αφανισμού;
