Το σκοτάδι ,σε κάνει να φοβάσαι. Στο σκοτάδι νιώθεις μόνος.
Όταν ήσουν μικρός ,το φοβόσουν γιατί δεν σου παρείχε τον προστατευτισμό που σου παρέχει ο ήλιος και γενικότερα η οικογένεια σου. Όταν μεγάλωσες όμως ,το σκοτάδι έγινε ο εχθρός της ψυχής σου ,αλλά ταυτόχρονα και ο καλύτερος φίλος σου. Το σκοτάδι σου παρέχει την απαραίτητη συντροφιά για να πολεμήσεις την μοναξιά σου. Το σκοτάδι είναι αυτό που σε κάνει να συμφιλιωθείς με τον εαυτό σου. Σε κάνει να καταλάβεις τα λάθη σου ,να αναπολείς καταστάσεις και να διορθώνεις τον υπέρμετρο ή μικρό εγωισμό σου.
Όσο και να θέλεις να κρυφτείς από τα λάθη σου ,δεν θα μπορέσεις ποτέ να αποφύγεις το σκοτάδι. Το σκοτάδι είναι όμως αυτό που σε φέρνει σε επαφή με το παρελθόν.
Το σκοτάδι σου υπενθυμίζει τον λόγο που υπάρχει ο ήλιος. Αν δεν υπήρχε το σκοτάδι δεν θα υπήρχε ο ήλιος. Κάπως έτσι είναι και η ζωή σου. Περιβάλλεται από τις αποτυχίες και τις επιτυχίες σου. Το φως και το σκοτάδι είναι η ζωή σου.
Ωστόσο το σκοτάδι μπορεί να σε φέρνει σε επαφή με το παρελθόν σου ,αλλά εσύ δεν μπαίνεις στην διαδικασία να εκμεταλλευτείς τα λάθη σου. Θα πρέπει να καταλάβεις πως τα λάθη σου ,πρέπει να γίνουν σύμμαχοι σου και όχι εχθροί σου. Αν τραφείς από αυτά δεν θα αποκτήσεις και άλλα. Μάθε από τα λάθη σου ,για να μην τα επαναλάβεις.
Και συνέχεια είσαι σε μία διαρκή μάχη με τον εαυτό σου. Παλεύεις όμως δίχως να έχεις πίστη στην δύναμη σου. Δεν θεωρείς θαύμα το γεγονός ότι θα παλεύεις σε όλη σου την ζωή; Φαντάσου τι θα γινόταν αν ταυτόχρονα πίστευες σε κάτι...
Είναι τόσο απλό. Ξέρεις ότι είναι απλό ,αλλά το απορρίπτεις γιατί αυτά σε πληγώνουν. Και σου αρέσει να πληγώνεσαι. Οι εποχές απαιτούν τον μαζοχισμό σου.
Αυτομαστιγώνεσαι στα σκοτάδια για να χάνεις την αίσθηση του χρόνου έτσι ώστε να μην γνωρίζεις το πότε θα φανεί ο ήλιος. Κοιτώντας τον ήλιο καταλαβαίνεις ότι μπορείς να κάνεις ένα βήμα μπρός παρ΄όλες τις αντιξοότητες.
Τα πάντα είναι στο χέρι σου. Όλος ο κόσμος είναι στο χέρι σου. Αρκεί να μάθεις από τα λάθη σου και να τα κάνεις μέρος του εαυτού σου...
Ωστόσο το σκοτάδι μπορεί να σε φέρνει σε επαφή με το παρελθόν σου ,αλλά εσύ δεν μπαίνεις στην διαδικασία να εκμεταλλευτείς τα λάθη σου. Θα πρέπει να καταλάβεις πως τα λάθη σου ,πρέπει να γίνουν σύμμαχοι σου και όχι εχθροί σου. Αν τραφείς από αυτά δεν θα αποκτήσεις και άλλα. Μάθε από τα λάθη σου ,για να μην τα επαναλάβεις.
Και συνέχεια είσαι σε μία διαρκή μάχη με τον εαυτό σου. Παλεύεις όμως δίχως να έχεις πίστη στην δύναμη σου. Δεν θεωρείς θαύμα το γεγονός ότι θα παλεύεις σε όλη σου την ζωή; Φαντάσου τι θα γινόταν αν ταυτόχρονα πίστευες σε κάτι...
Είναι τόσο απλό. Ξέρεις ότι είναι απλό ,αλλά το απορρίπτεις γιατί αυτά σε πληγώνουν. Και σου αρέσει να πληγώνεσαι. Οι εποχές απαιτούν τον μαζοχισμό σου.
Αυτομαστιγώνεσαι στα σκοτάδια για να χάνεις την αίσθηση του χρόνου έτσι ώστε να μην γνωρίζεις το πότε θα φανεί ο ήλιος. Κοιτώντας τον ήλιο καταλαβαίνεις ότι μπορείς να κάνεις ένα βήμα μπρός παρ΄όλες τις αντιξοότητες.
Τα πάντα είναι στο χέρι σου. Όλος ο κόσμος είναι στο χέρι σου. Αρκεί να μάθεις από τα λάθη σου και να τα κάνεις μέρος του εαυτού σου...
