Μα η αλήθεια καταβάθος είναι πως αλήθεια δεν υπάρχει.
Ξεσπάω στο χαρτί για να μην ξεσπάω πάνω σας. Η έλλειψη πάθους και ελπίδας με κάνουν να σας αποστρέφομαι. Γράφω για να νιώθω καλά. Γράφω για να δημιουργώ. Σκοπός μου η δημιουργία. Σκοπός όλων μας θα έπρεπε να είναι η δημιουργία. Και έχουμε ξεχάσει να δημιουργούμε. Έχουμε ξεχάσει να φτιάχνουμε κάτι από το μηδέν ,από το τίποτα και να το εξελίσσουμε. Τουλάχιστον ας το κάνουμε για να νιώσουμε λιγότερο κενοί ρε πούστη μου. Κανείς όμως δεν βγάζει μιλιά. Ησυχία. Νέκρα.
Μαλωμένος με την Θάλεια ,αλλά ερωτευμένος με την Μελπομένη ψάχνω να βρω τον εαυτό μου. Καταβάθος καμιά δεν με ικανοποιεί. Ίσως θα έπρεπε να πλάσσω την δικιά μου. Θα είναι ιδιαίτερη. Θα την επικαλούμαι για να φωτίσει. Θα την ονομάσω Δημιουργία. Και αυτό για να είναι η μούσα της Δημιουργίας. Θα είναι μόνο δική μου. Θα με βοηθάει και εγώ με την σειρά μου θα βοηθάω τους γύρω μου. Θα πρέπει να τους πείσω ότι η ουσιαστική δημιουργία πρέπει να οφείλεται μόνο σε εμάς τους ίδιους. Να πηγάζει εκ των έσω μας.
Ίσως θα έπρεπε να συνεργαστώ και με τον Απόλλωνα. Πρέπει να τον πείσω να ξαναφέρει το φως στις ψυχές όλων. Ακόμα καλύτερα αν συνεργαζόντουσαν ο Απόλλωνας με την Δημιουργία το αποτέλεσμα θα ήταν εκθαμβωτικά δημιουργικό.
Ας φτιάξει ο καθένας τον κόσμο του. Θα είναι μοναδικά δικός του αλλά ταυτόχρονα και θαυματουργός. Μετά θα τους συγχωνεύσουμε και θα πλάσουμε το θαύμα. Θα ενώσουμε τις δημιουργίες μας και το αποτέλεσμα θα είναι η υπέρτατη λάμψη.
Αισθανθείτε το χαρτί. Αισθανθείτε την φύση. Αισθανθείτε και την λογική. Δημιουργήστε βάση αυτών και τελικώς θα δημιουργηθήτε.
Ξεσπάω στο χαρτί για να μην ξεσπάω πάνω σας. Η έλλειψη πάθους και ελπίδας με κάνουν να σας αποστρέφομαι. Γράφω για να νιώθω καλά. Γράφω για να δημιουργώ. Σκοπός μου η δημιουργία. Σκοπός όλων μας θα έπρεπε να είναι η δημιουργία. Και έχουμε ξεχάσει να δημιουργούμε. Έχουμε ξεχάσει να φτιάχνουμε κάτι από το μηδέν ,από το τίποτα και να το εξελίσσουμε. Τουλάχιστον ας το κάνουμε για να νιώσουμε λιγότερο κενοί ρε πούστη μου. Κανείς όμως δεν βγάζει μιλιά. Ησυχία. Νέκρα.
Μαλωμένος με την Θάλεια ,αλλά ερωτευμένος με την Μελπομένη ψάχνω να βρω τον εαυτό μου. Καταβάθος καμιά δεν με ικανοποιεί. Ίσως θα έπρεπε να πλάσσω την δικιά μου. Θα είναι ιδιαίτερη. Θα την επικαλούμαι για να φωτίσει. Θα την ονομάσω Δημιουργία. Και αυτό για να είναι η μούσα της Δημιουργίας. Θα είναι μόνο δική μου. Θα με βοηθάει και εγώ με την σειρά μου θα βοηθάω τους γύρω μου. Θα πρέπει να τους πείσω ότι η ουσιαστική δημιουργία πρέπει να οφείλεται μόνο σε εμάς τους ίδιους. Να πηγάζει εκ των έσω μας.
Ίσως θα έπρεπε να συνεργαστώ και με τον Απόλλωνα. Πρέπει να τον πείσω να ξαναφέρει το φως στις ψυχές όλων. Ακόμα καλύτερα αν συνεργαζόντουσαν ο Απόλλωνας με την Δημιουργία το αποτέλεσμα θα ήταν εκθαμβωτικά δημιουργικό.
Ας φτιάξει ο καθένας τον κόσμο του. Θα είναι μοναδικά δικός του αλλά ταυτόχρονα και θαυματουργός. Μετά θα τους συγχωνεύσουμε και θα πλάσουμε το θαύμα. Θα ενώσουμε τις δημιουργίες μας και το αποτέλεσμα θα είναι η υπέρτατη λάμψη.
Αισθανθείτε το χαρτί. Αισθανθείτε την φύση. Αισθανθείτε και την λογική. Δημιουργήστε βάση αυτών και τελικώς θα δημιουργηθήτε.
